"Што тычыцца старых хвароб, такіх як воспа, яе перамаглі, усіх провакцынавалі, воспе няма куды падзецца, але існуе верагоднасць таго, што яна паўстане зноў, і цяпер гаворка ідзе аб назапашванні вакцын на ўсялякі "пажарны" выпадак. Туберкулёз — хвароба сацыяльная, залежыць ад умоў, і трэба ў першую чаргу працаваць над умовамі, патрэбныя вакцыны, дыягностыка, таму што сама хвароба нікуды не дзелася", — распавёў Жамчугоў.
Калі сто гадоў таму хваробу можна было лакалізаваць, абвясціўшы каранцін у кожным канкрэтным населеным пункце, ізаляваўшы яго жыхароў, то цяпер вірусы могуць перамяшчацца з горада ў горад, з дзяржавы ў дзяржаву і нават з кантынента на кантынент за лічаныя гадзіны.
"Сучасных эпідэмій таксама нямала, у прыватнасці ўсіх палохаюць ўспышкі Эболы. Калі, напрыклад, вірус Эбола, які выклікае гемарагічную ліхаманку, дойдзе да партовых гарадоў і пачне распаўсюджвацца з транспартам, то нікому мала не падасца", — адзначыў Жамчугоў.
Як падкрэсліў суразмоўца Sputnik, для мікробаў няма межаў і тут няма ні палітычных, ні нацыянальных, ні расавых — абсалютна ніякіх пераваг, таму спецыялісты, якія працуюць у гэтай галіне, павінны быць напагатове.
"Любая разруха ў краіне ў сістэме камунальнай гаспадаркі абавязкова прывядзе да ўсякай поскудзі", — рэзюмаваў Жамчугоў.
Фрагмент гутаркі з урачом-імунолагам, доктарам медыцынскіх навук Уладзіславам Жамчуговым слухайце на радыё Sputnik Беларусь.
