ВІЦЕБСК, 28 жні — Sputnik. Незвычайныя аўтамабілі, прафесійныя гоншчыкі і аўтааматары, а таксама розныя заданні ад арганізатараў, — у Віцебску прайшлі аўтамабільныя гонкі.
Старая традыцыя
"Штогод у жніўні і верасні, на працягу 16 гадоў, мы ладзім гонкі. За гэтыя гады ўжо змянілася некалькі пакаленняў спартсменаў. Падчас акцыі мы паказваем людзям магчымасці кіравання аўтамабілем, розніцу паміж цвярозым і п'яным пешаходам, дзелімся карыснай інфармацыяй з бацькамі перад пачаткам навучальнага года. Наогул, назва мерапрыемства кажа сама за сябе", — распавёў Sputnik кіраўнік і арганізатар гонкі "Спартсмены за бяспеку дарожнага руху" Анатоль Шаўчэнка.
Па словах арганізатара, у 2003 годзе, калі быў прэзідэнтам Федэрацыі аўтаспорту, ён прыйшоў да начальніка рэспубліканскай ДАІ і прапанаваў зладзіць акцыю па абмене вопытам паміж супрацоўнікамі дзяржаўтаінспекцыі і кіроўцамі, а таксама навучанню правілам пісьменнага кіравання. У першых заездах прымалі ўдзел супрацоўнікі ДАІ і падраздзялення "Страла".
Зараз у спаборніцтвах удзельнічаюць не толькі прафесійныя гоншчыкі, але і аўтааматары, з якімі прафесіяналы дзеляцца сваім вопытам. На заездах, якія прайшлі ў Віцебску, жадаючыя маглі паўдзельнічаць у тэст-драйвах, адказаць на пытанні і атрымаць прызы, а для дзяцей Віцебская ДАІ зладзіла ўласную забаўляльную пляцоўку.
"Трасы ў нас ніколі не паўтараюцца. Бо ёсць процьма элементаў, якія можна адпрацоўваць, гэта і "паліцэйскі разварот", і "ўваход-выхад", і "кручэнне", і мноства іншых канфігурацый, на якіх можна ўдасканальваць навыкі ваджэння, усё залежыць ад пляцоўкі. Напрыклад, у Віцебску, з-за таго, што дарога вузкая, мы не змаглі ўключыць гонку па прамой", — дадаў Шаўчэнка.
На думку кіраўніка, за час правядзення "Спартсменаў за бяспеку руху" кіроўцы сталі акуратней паводзіць сябе на дарогах, нягледзячы на тое, што трафік з кожным годам павялічваецца. Але для таго, каб адчуваць сябе больш упэўнена, аўтааматарам пажадана не толькі "накатваць" досвед кіравання, але і праходзіць дадатковыя курсы контраварыйнага кіравання.
Большасць кіроўцаў нічога не ведаюць аб сваім аўтамабілі
Многія ўдзельнікі гонкі — прызёры і пераможцы рэспубліканскіх і міжнародных спаборніцтваў. Напрыклад, адзіны ўдзельнік Віцебскіх заездаў, які выступаў на рамном пазадарожніку, прызначаным для джып-трыялу — прызёр рэспубліканскіх спаборніцтваў па ралі-рэйду. Па словах вадзіцеля, да канца "змейкі" ён ехаў ужо на адным коле, паколькі ў яго машыны вялікія хады падвескі і яна няўстойлівая на асфальце.
"Я з дзяцінства хадзіў глядзець гэтыя заезды, мне нават падабалася сама іх назва. А ў прафесійны аўтаспорт я прыйшоў выпадкова, спачатку проста рыхтаваў машыну, гледзячы інфармацыю ў інтэрнэце, потым узяў удзел у некалькіх спаборніцтвах, і мяне запрасілі ў маскоўскую каманду", — распавёў карэспандэнту удзельнік гонкі, прызёр рэспубліканскіх спаборніцтваў па ралі-рэйду і кіраўнік школы контраварыйнага ваджэння Руслан Лоскі.
Пасля Масквы мужчына удзельнічаў у беларускіх спаборніцтвах, а потым вырашыў адкрыць школу контраварыйнага ваджэння — для гэтага ён скончыў гоначную акадэмію Антона Захарава.
Па словах спартсмена, 95% аўтааматараў не ўмеюць нават правільна разганяцца і тармазіць на сваіх аўтамабілях, не кажучы ўжо пра такія тонкасці, як выхад з заносу. У звычайных аўташколах толькі тлумачаць, што трэба націснуць на педаль і адпусціць іншую, а наколькі моцна націснуць і калі, пра гэта чамусьці не гавораць. Атрымліваецца, што людзі выходзяць з аўташколы і спачатку ім здаецца, што яны не ўмеюць вадзіць, таму адчуваюць няўпэўненасць. Затым гэтая няўпэўненасць праходзіць, але ні ведаў, ні навыкаў не дадаецца.
"Да мяне прыходзяць людзі з 20-гадовым стажам кіравання і пасля пары заняткаў многія дзівяцца, як яны вадзілі раней, бо з многіх аварыйных сітуацый, пра якія мы ім расказваем, аўтааматары выходзілі проста цудам", — дадаў Лоскі.
На думку гоншчыка, многія аўтааматары абсалютна не ведаюць магчымасцяў сваіх машын. Так, адна з яго першых вучаніц прыехала на машыне з аб'ёмам рухавіка 1,4, будучы перакананай, што аўтамабіль слабы і яго трэба прадаваць. Але першыя ж 20 хвілін прафесійнай язды на малалітражцы змянілі меркаванне гаспадыні пра аўтамабіль, і жаданне прадаваць машыну ў яе цалкам адпала.
Падобныя школы ёсць у многіх гарадах Беларусі. Па словах Лоскі, там не рыхтуюць спартсменаў-прафесіяналаў, але даюць усе неабходныя веды, каб кіроўца змог пазбегнуць аварыі. А бяспеку на дарогах — гэта тое, да чаго павінны імкнуцца ўсё: не толькі вадзіцелі, але і пешаходы — бо ад гэтага залежыць жыццё, якое нікому не хочацца губляць.
