Масленічныя песні: "Маслінка-каўзуха, вадзіся ж ты да Духа!"
А мы Масленку дажыдалі,
Люлі-люлі дажыдалі.
Сыра с маслецом праблюдалі,
Люлі-люлі праблюдалі.
Ды на горачку вынасілі,
Люлі-люлі вынасілі.
Сырам горачку усыпалі,
Люлі-люлі усыпалі.
Маслам горачку палівалі,
Люлі-люлі палівалі.
А ты, горачка, будь катліва,
Люлі-люлі будь катліва.
А свякровушка варкатліва,
Люлі-люлі варкатліва.
Ўсю нядзелюшку варкутала,
Люлі-люлі варкутала.
На горачку не пускала,
Люлі-люлі не пускала.
А нам дома не сідзіцца,
Люлі-люлі не сідзіцца.
Ахота з горачки пракатіцца,
Люлі-люлі пракаціцца.
А на горачке сняжкі пышуць,
Люлі-люлі сняжкі пышуць.
А нас мамухны дамой клічуць,
Люлі-люлі дамой клічуць.
Як на Маслянай нядзелі
Мы бліночкаў захацелі,
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Наварылі, напяклі,
Павязлі мы прадаваць,
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ніхто бліноў не купляець,
Ніхто бліноў не бярэць,
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
А сабака надышла,
Панюхала і проч пайшла,
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Свіння лыч замарала,
Тры нядзелі прахварала,
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
За ракой агонь патух,
А ў свінні жывот распух.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Ой, бліны мае бліны,
Бліны масляныя.
Гаем зеляненькім,
Там арала дзяўчыненька
Волікам чарненькім.
Там арала дзяўчыненька
Волікам чарненькім.
Арала, арала, няўмела гукаці,
Да наняла казачэньку
На скрыпачцы граці.
Да наняла казачэньку
На скрыпачцы граці.
Казачэнька грае,
Вочкамі міргае,
Чорт тваю душу знае –
На каго міргаеш.
Чорт тваю душу знае –
На каго міргаеш.
Ці на мае волы,
Ці на мае коні,
Ці на мае бело ліцо
Ды на чорны бровы.
Ці на мае бело ліцо
Ды на чорны бровы.
Ні на твае волы,
Ні на твае коні,
А на твае бело ліцо
Ды на чорны бровы.
А на твае бело ліцо
Ды на чорны бровы.
Ой, лэтілы гусы, гогочучы,
А за імі другы, говорачы.
Ой, да нэ лэталы то лэталы,
А такога сэла не бачылы.
Ой, як тое сэло Кустынское,
Ой, якое яно хорошае.
Ой, там дівонькі як зіронькі,
Молодцы як поныгы.
А там молодыцы як белыці,
Ой, молодыця, выйды на вулыцю:
– Не могу выходыты,
З дэванькамы гулі разводыты.
У нас сёння масленіца,
Прыляцела к нам ластавіца,
Села-пала на калу.
Скінула масла па каму,
А хто схопіць, дык таму.
Наша Агатка хапліва,
Тое масла схапіла.
У кубачку стапіла,
Свайго мілага паіла:
– Пі, мой мілы хоць да дна,
Я у цябе буду адна.
Сеялі дзяўчаткі
Учора хмель.
– Расці, хмелечак,
Потішэчках увесь.
Дрібная расада
Не водзіцца.
Малады малойчык
Не жэніцца.
Красныя дзеўкі
Замуж не йдуць.
Адна дагадалася –
Замуж пайшла.
Цешча для зяця
Піражкі пякла.
У лесе дзеўкі гулялі,
Гулялі,
Мяне маладзеньку гукалі,
Гукалі.
А туды ехаў дваранін,
Дваранін,
Ды на коніку вараным,
Вараным.
Яго дзевачкі сапаймалі,
Спаймалі,
Варонага каня аднялі,
Аднялі,
На стаінку загналі,
Загналі.
А ты дваранін дурань быў,
Дурань быў,
Было табе дзевак не чапаць,
Не чапаць.
Здалёку ехаць шапку зняць,
Шапку зняць,
Блізка пад’ехаць, ручку даць,
Ручку даць.
А мы масленку дажыдалі,
І ў аконца паглядалі.
Тару сырам набівалі,
Зверху маслам палівалі.
А ад сыра–гара сыра,
А ад масла–пара ясна.
А на двары сняжкі сыплюць,
А нас мамкі дамоў клічуць.
А нам дамоўкі не хаціцца,
Нам хаціцца пракаціцца.
Маслінка-каўзуха,
Вадзіся ж ты да Духа.
А казалі, да Маслёнкі семь нядзель.
А ж да Масленкі адзін дзень.
Адна нядзелька, і тая караценька,
Масленка, Масленка!
Сядзелі бабкі крыцаю
Калупалі зямлю спіцаю.
Пра нявестак судзілі,
А своіх дачок хвалілі.
А свая дачушка – рабатушка,
А нявестка – гультаюшка:
К печы пайшла – спяклася,
На ваду пайшла – аблілася.
Хто на вуліцу не йдзець,
У таго лён зарасцець.
Масленіца!
Травіцею-палевіцею
Лён зарасцець.
Масленіца!
Траўкай-мураўкай зелянюсенькай
Лён зарасцець.
Масленіца!
Дзеўкі весела гулялі,
Гулялі.
І мяне маладую гукалі,
Гукалі.
А ў мяне маладой муж ліхі,
Муж ліхі.
І на вуліцу не пусціць,
Не пусціць.
А хоць пусціць позненька,
Позненька.
Ўсе дзевачкі розненька,
Розненька.
А я малада як гукну,
Як гукну,
Карагод дзевак сабяру,
Сабяру.
Звонкіх музык я найму,
Я найму,
А сама ад мужа проч пайду,
Проч пайду.
Даехала Масляніца
На сівым канічку,
У белым вазочку.
Прыехала Масляніца
Да нашага сяла,
Да нашага сяла.
Астанавілася яна
Ў новага двара,
Ў новага двара.
Дай гукала Масляніца
Ў гаспадара,
Ў гаспадара
Выхадзіце
І старыя
І маленькія,
Ды ўсе тыя
Малодачкі
Маладзенькія.
Ды ўсе тыя
Малодачкі
Нежанатыя,
Ой будам,
Будам мы сягоння
Масляніца!
