Своеасаблівая "палявая пошта" разгарнулася ў музеі Вялікай Айчыннай вайны і ў ТРЦ Galleria Minsk. Любы наведвальнік можа напісаць некалькі слоў да Дня Перамогі на стылізаванай паштоўцы, а Sputnik Беларусь бясплатна даставіць яе ў любую краіну. У Дзень Перамогі "палявая пошта" аказалася найбольш запатрабаваная: людзі не праходзяць міма дзяўчат у ваеннай форме, якія раздаюць паштоўкі, і з задавальненнем удзельнічаюць у акцыі.
Карэспандэнт Sputnik Ірына Пятровіч пабывала ў размяшчэнні "палявой пошты" і высветліла, каму і куды адпраўляюць віншаванні з Мінска.
Прывітанне з музея
У музеі Вялікай Айчыннай вайны ў Дзень Перамогі шматлюдна. Людзі прыходзяць сюды цэлымі сем'ямі (бабулі і дзядулі, бацькі і дзеці), каб ушанаваць памяць загінулых герояў і расказаць дзецям пра вайну. Ідэя з "палявой поштай" наведвальнікам вельмі падабаецца: яны расхопліваюць паштоўкі, як гарачыя піражкі, і адпраўляюць іх па адрасах блізкіх.
Зміцер з Мінска падпісваў паштоўкі разам з жонкай, а адрасы ўдакладняў па тэлефоне. "Мы адправілі паштоўкі па Беларусі сваякам у гонар свята, як даніну Перамозе. 9 Мая трэба святкаваць, не забываць. Пабывалі ў музеі, зараз мы з сям'ёй на гулянні збіраемся", — коратка расказаў ён.
Малады чалавек спрытна выводзіць на канверце літары, запячатвае яго і аддае на адпраўку. Назваць сваё імя ён не адважыўся, але прызнаўся, што сам з Расіі, а ў Беларусі працуе. "Я адправіў ліст на радзіму. Было цікава паспрабаваць, у першы раз у такой акцыі ўдзельнічаю. У музей Вялікай Айчыннай вайны прыйшоў, таму што сёння — дзень памяці. Тут усё вельмі класна, прыгожа", — адзначыў ён.
На пункт "палявой пошты" адбыўся сапраўдны налёт: школьнікі, якія прыйшлі на экскурсію, расхапалі паштоўкі і, засяроджана пыхкаючы, пішуць адрасы бабуль і дзядуляў. За імі сочыць настаўнік Юлія Аляксандраўна. Яна таксама збіраецца адправіць "трохкутнік" родным.
"Мы прыйшлі сюды на музейны занятак. Было вельмі цікава. А яшчэ вырашылі адправіць родным паштоўкі, прывітанне з музея", — кажа яна.
На яе думку, захоўваць памяць аб вайне вельмі важна. "На жаль, цяпер шматлікія дзеці ў стагоддзе сучасных тэхналогій не ведаюць аб нашым мінулым, а многія не ведаюць нават аб папяровых лістах. Трэба распавядаць, нагадваць. І дзякуючы такім святам і акцыям, гэта магчыма", — усміхнулася дзяўчына.
"Цёплыя" лісты
Хваліць ідэю папяровых лістоў і Святлана. Сёння яна з мужам Пятром і сынам Іванам прыйшла ў музей і вырашыла скарыстацца магчымасцю павіншаваць блізкіх з дапамогай сапраўдных паштовак.
"Мы адправілі віншаванні з Беларусі сваім родным і блізкім. Бабуля яшчэ жывая, ёй 90 гадоў, і бацькам у іншы горад. Мы прыйшлі сюды ўшанаваць памяць нашых бабуль і дзядуляў, пазнаёміць дзяцей з іх подзвігам. Гэта вельмі важна", — падкрэсліла яна.
Яна лічыць, што чалавек, адпраўляючы вестку, пранікаецца гэтым. "Я думаю, вельмі прыемна паштоўку атрымаць будзе бабулям і дзядулям. Адкрыць канверцік, дастаць ліст. Цяпер усё камп'ютэрызавана, а бацькі любяць лісты. Гэта тактыльны кантакт: калі атрымліваеш паштоўку, адчуваеш цеплыню, якую ўкладвае чалавек, калі яе падпісвае", — перакананая Святлана.
Мінчанка Вольга адправіла паштоўку дзядулі, які жыве ў іншым горадзе Беларусі. "Вырашыла дзядулю павіншаваць, таму што ён ваяваў. Будзе вельмі кранальна. Мы яму сёння ўжо тэлефанавалі, ён проста расплакаўся, але будзе яшчэ лепей, калі ліст ад нас атрымае", — расказала дзяўчына.
Для некаторых "палявая пошта" Sputnik становіцца рэальным спосабам павіншаваць блізкіх з Днём Перамогі, як раней. "Я адправіла паштоўку па Беларусі сваім бацькам. Для нас гэта вялікае свята, мы заўсёды раней хадзілі на парад Перамогі, гэта вялікая падзея. Ім будзе прыемна ліст атрымаць. Цяпер рэдка пішуць лісты, але ўсё ж такі гэта памяць", — падзялілася Кацярына.
Паводле яе слоў, колькі б гадоў ні пайшло, людзі павінны памятаць пра вайну, шанаваць подзвіг мінулых пакаленняў. "Маладому пакаленню трэба прывіваць гэта, распавядаць. Дзяды, прадзеды пакуль жывыя, і памяць будзе жыць", — упэўненая яна.
Самае лепшае свята
У ГЗЦ Galleria Minsk паштоўкі "палявой пошты" разыходзяцца вельмі хутка: людзі падпісваюць іх бясконцым патокам. Некаторым нават давядзецца пастаяць у чарзе, каб адправіць віншаванне. Але гэта нікога не бянтэжыць — настрой святочны.
Іна падпісвае паштоўку са слязамі. "У мяне ўжо, на жаль, нікога амаль не засталося, толькі бацькі, якія вайну прайшлі. А я адправіла ліст па Беларусі сваёй цётцы. 9 Мая — гэта самае лепшае свята. Дзядулі, бабулі навучылі, таму адзначаем яго заўсёды", — прызналася яна.
Сям'я Вольгі з Беларусі, але ў дадзены момант яна жыве ў Расіі. Туды і пайшлі яе паштоўкі. "Заўсёды прыемна адправіць камусьці добрае слова, ліст або паведамленне. Гэта дадатковая магчымасць зрабіць камусьці прыемнае і павіншаваць са святам", — усміхнулася дзяўчына.
Тры паштоўкі адправіў Дзяніс разам з маленькім сынам. "Два лісты сышлі па Беларусі, і адзін — цётцы ў Расію, у Маскоўскую вобласць. Адправіць лісты было вельмі цікава. Цікавая задумка, і паштоўкі прыгожыя. Наогул нечакана і вельмі прыемна чалавеку будзе атрымаць такое віншаванне", — сказаў ён.
Арганізатараў акцыі падзякавала Кацярына: дзяўчына ўпэўненая, што сапраўдныя рукапісныя лісты — лепшы падарунак на 9 Мая. "Ліст адрасавала сваёй бабулі. Гэта вельмі душэўна, кранальна. Зараз такі свет стаў віртуальны, мы вельмі рэдка адпраўляем сапраўдныя паштоўкі і лісты. Ліст для многіх цяпер — гэта тое, што нельга патрымаць у руках. А дзякуючы "палявой пошце" з'явілася магчымасць успомніць, як гэта — падпісваць іх", — падзялілася яна.
Адправілі віншаванні дадому і госці з Санкт-Пецярбурга — Нігіна, Нур і Ігар. "Мы прыехалі на 9 Мая ў Мінск, тут вельмі прыгожа і душэўна. Мы з дапамогай паштовак павіншавалі родных з гэтым вялікім святам. Гэта вельмі крутая акцыя з лістамі! Можна не адзначаць дзень нараджэння, але Дзень Перамогі абавязкова трэба памятаць", — патлумачыла дзяўчына.
Сама Нігіна адправіла паштоўку ў Піцер, Ігар паслаў ліст у Томск, а Нур — у Башкірыю. "Геаграфія ў нас шырокая", — смяюцца рабяты і сыходзяць гуляць па святочным Мінску.