Нягледзячы на капрызы надвор'я, самы масштабны беларускі фестываль гістарычнай рэканструкцыі, які штогод арганізуе ў музейным комплексе "Дудуткі" экстрым-тэатр "Берсерк", сабраў тысячы гасцей. Да юбілейнага фестывалю арганізатары падрыхтавалі мноства сюрпрызаў. Акрамя традыцыйных баёў і рэканструкцыі самой Грунвальдскай бітвы гледачоў чакалі новыя спаборніцтвы, а ўвечары адбыўся музычны "Пір пасля бітвы", падчас якога ратнае поле запоўнілася аматарамі фолк-рока і металу. Чытайце ў рэпартажы Sputnik, як прайшоў першы дзень фестывалю.
Пасля некалькіх пахмурных дзён капрызное беларускае лета нарэшце парадавала яркім сонцам. Аднак радасць была нядоўгая: гледачы фестывалю хаваліся пад парасонамі, а некаторыя з іх асцярожна дакраналіся да шаломаў рыцараў і імгненна адхоплівалі руку — метал распаліўся так, што можна было апячыся.
Самі рыцары раз-пораз здымалі шлемы, палівалі галаву вадой са збаноў. Але ні спякота, ні цяжар даспехаў не перашкодзілі ім выйсці на поле, каб паўдзельнічаць у "Бітве Двароў", пазмагацца за варожую харугву і сысціся ў бугурце.
Трыбуны вакол рысталішча былі запоўненыя, аднак і ля малой сцэны сабраўся натоўп: там "шатландскія найміты" дэманстравалі знакаміты баявой шыхт горцаў, расказвалі пра асаблівасці касцюма і зброі, секліся адзін з адным пад захопленыя крыкі натоўпу. "Укараці яму спадніцу!", — падбадзёрваў нехта, і астатнія гледачы адгукаліся задаволенымі воклічамі.
Побач на традыцыйным рынку майстроў можна было знайсці розную сярэднявечную атрыбутыку: драўляныя мячы, сапраўдныя металічныя шлемы, футра, упрыгажэнні, посуд і мноства сувеніраў.
Жадаючыя маглі прымерыць сярэднявечнае сукенку або даспех, каб яшчэ больш пранікнуцца атмасферай фестывалю.
Прывабны пах шашлыка, здавалася, даносіўся з усіх бакоў, але жадаючых перакусіць чакаў не зусім прыемны сюрпрыз: каля кожнага латка выстраіліся вялізныя чэргі, у якіх галодныя госці маглі стаяць па цэлай гадзіне. Здаецца, інфраструктура "Дудутак" аказалася не зусім гатовая да такога наплыву людзей. Зрэшты, ніхто не скардзіўся: людзі цярпліва выстойвалі чэргі і садзіліся перакусіць у цяністых альтанках.
Тыя, хто цікавіўся сярэднявечным побытам, маглі наведаць рыцарскі лагер, які пільна ахоўваўся, — патрапіць туды можна было толькі ў суправаджэнні рэканструктараў.
Да галоўнай падзеі дня — маштабнай рэканструкцыі Грунвальдскай бітвы — колькасць гасцей, здаецца, падвоілася. Сёння, як і ў бітве, якая адбылося больш за шэсць стагоддзяў таму, на поле выйшлі конныя рыцары, ваяры з пікамі, лучнікі, якія прадстаўлялі мноства розных нацый. Сярод удзельнікаў рэканструкцыі таксама былі не толькі беларусы, але і госці з суседніх краін.
Конніца кінулася ў атаку, ледзь дачакаўшыся сігналу вядучага. Поле хутка завалакло дымам: кананіры раз-пораз зараджалі адзіную гармату, якая, тым не менш, страляла вельмі гучна. Лучнікі, перабягаючы з месца на месца, абсыпалі ворагаў градам стрэл — зразумела, бяспечных, з падушачкамі замест наканечнікаў. Аднак не гледзячы на тое што бой быў не сапраўдны, бітва разгарэлася не на жарт.
Рыцары, якія "загінулі", прыўзняўшыся на локці, назіралі за таварышамі, якія яшчэ заставаліся на нагах, і нават падбадзёрвалі іх крыкамі.
Пасля таго, як "тэўтонцы" былі разбітыя, пачалося мерапрыемства, якое меламаны чакалі ўвесь дзень — "Пір пасля Бітвы". Удзельнікамі канцэрту сталі "Стары Ольса" і Allion, а таксама госці з Расіі — групы "Мельница" і "Эпидемия", ірландцы Cruachan і нямецкі Wizard.
Нягледзячы на тое, што надвор'е рэзка сапсавалася і пайшоў дождж, гледачы не разыходзіліся, і музычная імпрэза працягвалася далёка за поўнач. Пасля чаго госці, стомленыя, але поўныя ўражанняў, адправіліся па хатах, а самыя ўстойлівыя засталіся ў намётавым лагеры ў чаканні другога дня фестывалю.