У нядзелю праваслаўны свет адзначыў двунадзесятае непераходнае свята Праабражэнне Гасподняе, якое ў народзе таксама называюць Яблычны Спас.
У царквах прайшлі святочныя службы, на якія людзі неслі яблыкі і іншую садавіну новага ўраджаю, каб асвяціць іх.
Назва "Яблычны Спас" паходзіць са Старажытнай Русі і мае сваю гісторыю ўтварэння. Справа ў тым, што ў Грэцыі і Ізраілі на свята Праабражэння ў царквах свецяць вінаград, а на Русі ў гэты час як раз паспявалі яблыкі.
У гэты дзень гаспадыні частавалі сваякоў пірагамі з яблыкамі і рабілі сочыва. Прынята было таксама дзяліцца ежай з жабракамі.
У народзе таксама існуе шмат прыкмет, звязаных з Яблычным Спасам. Напрыклад, лічылі, што ў гэты дзень Гасподзь дае ў раі дзецям па яблычку, таму жанчыны, у якіх памерлі дзеці, не маглі каштаваць да Спасу яблыкі новага ўраджаю. Таксама нельга было есці яблычкі, ні з кім не дзелячыся — такія паводзіны гарантавалі нешчаслівы год. А калі па дарозе з храма дадому пачаставаць знаёмага чалавека асвячоным яблыкам, гэта прынясе шчасце абодвум людзям.
Акрамя таго, людзі верылі, што загаданае ў гэты дзень запаветнае жаданне абавязкова збудзецца.