У праваслаўных хрысціян з панядзелка пачаўся Вялікі Пост - самы працяглы ў царкоўным календары, які папярэднічае вялікаму святу Вялікадня. Для свецкіх Вялікі пост - самы строгі ў плане абмежаванняў, прычым не толькі ў ежы, але і ў справах і думках. Гэта перыяд устрымання ад зайздрасці, гневу, пустаслоўя і многіх іншых запалаў, якія накшталт іржы раз'ядаюць душу чалавека.
А што такое Вялікі пост для манаха - чалавека, які ужо абраў для сябе шлях абмежаванняў, паклаўшы жыццё на алтар служэння Госпаду? На гэтае пытанне адказвае госця радыё Sputnik Беларусь - манашка Свята-Елісавецінскага манастыра, інакіня Іаана (у міру Панкова).
"Я раней пасцілася больш з-за даверу царкоўнай практыцы. І неяк гэтае пытанне ў мяне ў галаве вісела. Я разумела пост у плане барацьбы з запалам, у духоўным плане. Але навошта ў ежы сябе абмяжоўваць - я ніяк не разумела гэтую ўзаемасувязь. І тут я захварэла і проста вымушана была сябе абмежаваць у ежы. І да мяне даходзіць - ты быццам бы трэніруеш гэтую ўнутраную мышцу, кажучы сабе: "Стоп, табе нельга, таму што табе будзе дрэнна". І потым у дачыненні да нейкай страсці ў цябе спрацоўвае вось гэты мышачны навык. Гэта як фізкультура, табе ўжо лягчэй адмовіцца ад чагосьці, і справа зусім не ў ежы. У нішчымнай трыёдзе, па якой служыцца служба, нідзе не гаворыцца пра ежу як такую. Ежа - гэта проста практыкаванне, трэніроўка навыку аказвацца ад чагосьці. Гэтак жа і тут - ты не грашыш, і душа твая пачынае развівацца правільна", - распавядае манашка.
Уменне адмовіцца ад уласных страсцей, у тым ліку, і ў ежы - гэта цалкам неабходная духоўная практыка, прычым не толькі для манаха, канстатуе інакіня Іаана.
Фрагмент гутаркі з інакіня Іаанай слухайце ў аўдыёзапісы на радыё Sputnik Беларусь.