"Вайна непарыўна звязана з гісторыяй маёй сям'і: абодва дзядулі служылі ў арміі, бабуля і прабабуля былі ў партызанах, трапілі ў палон і здолелі збегчы", - распавёў заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Юрый Кавалёў.
Але ёсць у архіве яго сям'і кранальная гісторыя пра страчаны медаль, якую прынята ўспамінаць кожны год на 9 Мая.
Дзед Юрыя - Міхаіл Васільевіч Кавалёў - патрапіў на фронт у 17 гадоў: быў простым пяхотнікам, прайшоў усю Еўропу, дайшоў да Германіі і ганарыўся тым, што вызваляў Мінск.
Яшчэ да паўналецця малады баец атрымаў медаль "За адвагу!" і доўга смуткаваў, што з-за юнага ўзросту яму не даюць выпіць "наркомаўскія" сто грам. Такім быў строгі франтавы закон, таму замест гарэлкі прапаноўвалі цукар.
"Неяк раз атрад дзядулі спыніўся на начлег у пуні: пераначавалі і на наступны дзень адправіліся далей. Прайшлі паўдня, і дзядуля выявіў, што страціў медаль. Ногі падкасіліся, у вачах пацямнела, і ён стаў упрошваць камандзіра, каб той дазволіў вярнуцца" , - успамінае Кавалёў.
Камандзір адпусціў маладога байца, а той на каленках абпоўзаў злашчасную пуню і на сабе адчуў сэнс выказвання "шукаць іголку ў стозе сена". Медаль знайшоўся і зараз захоўваецца ва ўнукаў: сярод вялікай колькасці "прыгожых і бліскучых" ордэнаў гэтая ўзнагарода - самая дарагая і каштоўная.