У аўторак, праз тыдзень пасля свята Вялікадня, калі ў памяці ўсё яшчэ гучаць поўныя жыцця словы "Хрыстос уваскрос!", людзі звычайна ідуць на могілкі і памінаюць памерлых. Настаяцель прыхода храма Усіх Святых горада Мінска, протаіерэй Фёдар Поўны нагадаў радыё Sputnik Беларусь аб тым, што назва "Радаўніца" паходзіць ад слова "радасць".
"Мы як бы дзелімся з памерлымі радасцю аб уваскрослым Хрысце, які перамог смерцю смерць. Калі мы ўспамінаем памерлых, мы павінны ўмець забыцца на сваё гора і сузіраць тое вялікае, што дзеецца ў вечнага жыцця нашых спачылых родных. Усе меншае павінна быць звольнена, асабліва п'яныя вячоркі на магілах, якія сталі традыцыяй", - кажа святар.
У гэты дзень трэба здзейсніць малітоўнае памінанне аб супакоі душы, таму што любая памяць пачынаецца з малітвы, а ўсе застоллі і прыгожыя надмагіллі патрэбныя не мёртвым, а цяпер жывым, і такім чынам мы пачынаем займацца самападманам, падкрэслівае суразмоўца Sputnik.
"Душа чалавека просіць толькі аднаго - малітвы. Мы молімся, каб Гасподзь не па сваёй справядлівасці, але па літасці і любові памілаваў душы памерлых. І калі мы вымольваем душы памерлых, то і яны, нашы блізкія, якія пайшлі ў вечнасць, маюць магчымасць і адвагу прасіць аб нас - тых, хто жыве, каб наш зямны шлях прывёў нас да вечнага жыцця", - распавядае айцец Фёдар.
Гутарку з настаяцелем прыхода храма Усіх Святых горада Мінска, протаіерэем Фёдар Поўным пра традыцыі Радаўніцы слухайце на радыё Sputnik Беларусь.