Аўтар больш за 300 песень, заслужаны дзеяч мастацтваў, доктар навук, грамадскі дзеяч — Ігар Лучанок яшчэ ў 60-х гадах мінулага стагоддзя дамогся поспеху і народнага прызнання.
Нарадзіўся будучы кампазітар 6 жніўня 1938 года ў Мінску, у сям'і ўрача. Ігар Лучанок атрымаў пачатковую музычную адукацыю ў Беларусі па класе цымбалаў і фартэпіяна, у 1961 годзе скончыў клас кампазіцыі ў Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі імя А. В. Луначарскага, а затым стажыраваўся ў Ленінградскай кансерваторыі. У 1967 годзе ён скончыў аспірантуру Маскоўскай кансерваторыі.
Яшчэ ў 1966 годзе яго твор заваяваў першую прэмію на Усесаюзным конкурсе "Савецкая песня", і затым песні кампазітара не раз удастойваліся вышэйшых узнагарод не толькі ў СССР, але і на міжнародных конкурсах.
Песні, напісаныя Лученком, выконваюць вядомыя беларускія і расійскія спевакі, такія як Іосіф Кабзон, Леў Лешчанка, Сафія Ратару; ансамблі "Песняры", "Сябры", "Верасы" і многія іншыя, яны таксама ўваходзяць у рэпертуар сімфанічных аркестраў Расіі і Беларусі.
Творы Ігара Лучанка апяваюць прыгажосць роднай зямлі, народныя традыцыі беларусаў. Многія яго песні прысвечаны подзвігу савецкага народа ў час Вялікай Айчыннай вайны.
Акрамя творчай, Ігар Лучанок таксама вядзе актыўную грамадскую дзейнасць. З 1989 па 1991 год ён з'яўляўся членам Вярхоўнага савета і народным дэпутатам СССР, браў удзел у працы дыпламатычных прадстаўніцтваў Беларусі ў больш чым дваццаці краінах.
З 1980 года Лучанок — нязменны старшыня Саюза кампазітараў Беларусі. У 1973 годзе ён стаў заслужаным дзеячам мастацтваў Беларускай ССР, 9 гадамі пазней — народным артыстам БССР, у 1987 годзе — народным артыстам СССР, у 89-м — заслужаным дзеячам культуры Польшчы. Быў удастоены мноства дзяржаўных узнагарод, у тым ліку ордэна Дружбы народаў, "Знакам Пашаны" і Францыска Скарыны, з'яўляецца ганаровым грамадзянінам трох гарадоў — Мінска, Мар'інай Горкі і расійскага Сальска, а ў 1999 годзе ў Маскве на Плошчы зорак была адкрыта зорка Ігара Лучанка.