Тэрыторыя палка была падзелена на дзве зоны - жылую і баявую, дзе, уласна, стаялі ракетныя ўстаноўкі. Прадпрымальнікі ахвотней асвойваюць кацельні, майстэрні і склады, размешчаныя ў жылой зоне.
Старшыня РГА "Ветэраны ракетных войскаў стратэгічнага прызначэння", у мінулым начальнік інжынернай часці 170-га палка Іван Кірычэнка прызнаецца, што з цяжкасцю пазнае тэрыторыю, дзе размяшчаўся яго полк.
Ён з лёгкасцю ўспамінае, дзе былі салдацкая і афіцэрская сталовая, склады, але пры гэтым прызнаецца, што месцы прыкметна змяніліся.
"Пазнаю з цяжкасцю, усё змянілася. Разруха. Усе пазарастала. Змяніліся некаторыя будынкі, іх панарошчвалі, дадалі. Вядома, усё гэта змянілася", - кажа Кірычэнка.
У складзе 170-га палка было тры дывізіёны. У кожным дывізіёне стаялі па 3 ракетныя ўстаноўкі. У пачатку 60-х на ўзбраенні 49-й ракетнай дывізіі стаялі балістычныя аператыўна-тактычныя Р-2, затым іх замянілі Р-12. Хованкі, у якіх яны стаялі, захаваліся на тэрыторыі баявой зоны да гэтага часу.
У пачатку 80-х старыя ўстаноўкі змянілі савецкія рухомыя грунтавыя разліковыя комплексы з балістычнай ракетай сярэдняй далёкасці "Піянер". У канцы 80-х дывізію зноў пераўзброілі. Па Дагаворы РСМД "Піянеры" падлягалі ліквідацыі. Ім на змену прыйшлі "Таполі", - ракетныя комплексы з міжкантынентальнай балістычнай ракетай.
Калі Беларусь стала бяз'ядзернай, устаноўкі вывезлі ў Расію, а дывізію расфармавалі.
"Дывізія сышла, усё, што было, у Расію. Перадалі ўсё - і ракеты, на складах, што было, аж да салдацкіх ложкаў", - успамінае ветэран РВСП.