У апошні час афіцыйны Кіеў зрабіў досыць гучных заяў аб тым, як аднавіць мір у Данбасе. У інтэрв'ю РІА "Новости" кіраўнік самаабвешчанай Луганскай народнай рэспублікі Леанід Пасечнік распавёў, як у рэспубліцы ўспрынялі дадзеныя абяцанні Кіева, у тым ліку - заявы прэзідэнта Украіны, што канфлікт у Данбасе будзе вырашаны за год.
Кіраўнік ЛНР таксама патлумачыў, чаму да гэтага часу не адбыўся маштабны абмен палоннымі і развядзенне сіл і сродкаў каля Залатога, і паведаміў, колькі жыхароў рэспублікі ўжо атрымалі пашпарты РФ.
- Прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі заявіў на адной з прэс-канферэнцый, што мае намер вырашыць канфлікт у Данбасе на працягу года. Леанід Іванавіч, як вы лічыце, якім шляхам павінен ісці украінскі лідар для дасягнення гэтай мэты?
- Для рэалізацыі гэтага рашэння спадару Зяленскаму прыйдзецца ісці валявым шляхам. Хоць тэрмін ім названы цалкам канкрэтны, у рэспубліках гэтую заяву ўспрынялі без энтузіязму.
Зяленскі і яго каманда ўжо наабяцалі дастаткова, а зрабілі нават крыху менш за Парашэнку, які не рабіў нічога добрага. У дадатак да гэтага мы ўвесь час чуем пра нейкія новыя планы па ўстанаўленню міру ў Данбасе. Гэта як быццам бы частка новай палітычнай моды - раней украінскія палітыкі выдасканальваліся ў апісанні метадаў знішчэння насельніцтва Данбаса, потым - у сваім бачанні будучыні Украіны, і вось, нарэшце, з надыходам восені, прыйшла пара прапаноўваць план ўрэгулявання канфлікту.
Хоць кожны больш-менш разважны чалавек разумее, што абысці мінскі фармат Украіна не зможа. Але можа заявіць, што абяцаць - не значыць ажаніцца. А шукаць абыходныя манеўры, прыдумляць, спрабаваць неяк аджартавацца на тэму "нармандскага фармату" не атрымаецца. Комплекс мер - гэта аксіёма, вельмі даступная для чытання і нават для запамінання. У ёй усё зразумела і паслядоўна напісана. Вось і атрымліваецца, што Зяленскаму дастаткова проста крок за крокам выконваць інструкцыю, якую за яго ўжо прыдумалі і напісалі. Зможа - будзе мір, не - застанецца прэзідэнтам-надзеяй.
- Афіцыйны Кіеў заявіў, што прыняў усе законы аб амністыі, аднак у рэспубліках Данбаса ўдакладнілі, што гэтая заява не мае нічога агульнага з рэальнасцю. У тэксце Мінскіх дамоўленасцяў пункт аб амністыі ідзе раней за пункт аб правядзенні выбараў. Акрамя таго, па ацэнцы экспертаў, правядзенне выбараў у Данбасе немагчыма без амністыі. Як вы можаце гэта пракаментаваць?
- Амністыя - адзін з пунктаў Мінскіх пагадненняў. Адмаўляючы яго выкананне, украінскі бок грэбуе рэкамендацыямі краін-гарантаў і сваім рашэннем паставіць подпіс пад гэтым дакументам. Комплекс мер не можа быць рэалізаваны выбарча, на меркаванне Кіева, таму мы будзем настойваць на няўхільным выкананні кожнага пункта па-за залежнасці ад таго, ці падабаецца гэта Украіне. Ёсць узгоднены дакумент, яго варта прытрымлівацца.
- Апошні маштабны абмен палоннымі быў у 2017 годзе. Як прасоўваюцца перамовы ў гэтым напрамку і ці можна прагназаваць, у якія тэрміны ён адбудзецца?
- Працоўная група па абмене ваеннапалонных з Луганскай народнай рэспублікі на працягу ўсіх гэтых гадоў робіць усё магчымае і неабходнае для таго, каб нашы людзі вярнуліся на радзіму. Са свайго боку мы выконваем усе абавязацельствы і заўсёды гатовыя да дыялогу. Вось толькі аналагічнага жадання з боку нашых апанентаў мы не заўважаем, таму і прагнозы за іх рабіць таксама не можам.
- Украінскія сілавікі адмаўляюцца адводзіць сілы на ўчастку развядзення сіл і сродкаў каля населенага пункта Залатое ў ЛНР. На вашу думку, у чым прычына і ці разглядаюцца рэспублікай новыя ўчасткі для адводу сіл?
- Вымушаны паўтарыцца - ёсць зразумелы, зацверджаны план дзеянняў, які прывядзе да міру ў Данбасе. Яго можна альбо прытрымлівацца, альбо не. А калі невыкананне ўзятых на сябе абавязацельстваў прадстаўнікі Украіны на міжнародным узроўні тлумачаць фразамі з разраду "дамашняе заданне з'еў сабака", узнікаюць сумневы альбо ў іх свядомасці, альбо, што больш відавочна, у іх жаданні і здольнасці нешта рабіць.
З боку ўзнікае адчуванне, што Зяленскаму пакуль, як мінімум, не ўдаецца суцішыць нацыяналістаў, якія перажываюць перыяд другой маладосці. Паглядзім, ці атрымаецца наогул. Хоць для такой краіны, як Украіна, гэта дзікунства - маленькая група фашыстаў фактычна дыктуе свае правілы гульні прэзідэнту.
- Зараз у ЛНР актыўна ідзе падача заявак на грамадзянства ў РФ. Скажыце, колькі чалавек ужо падалі заяўкі на атрыманне пашпарта РФ?
- На сённяшні дзень больш за 30 тысяч жыхароў рэспублікі ўжо атрымалі пашпарты Расійскай Федэрацыі, яшчэ 50 тысяч падалі адпаведныя дакументы. Да канца года сумарная лічба людзей, якія прынялі ўдзел у працэсе пашпартызацыі, перасягне за адзнаку ў 100 000 чалавек.
Відавочна, што людзі з вялікім жаданнем удзельнічаюць у гэтым працэсе, я шмат казаў пра тое, наколькі для нас гэта рашэнне было доўгачаканым. Хачу адзначыць, што ўсе службы, якія ўдзельнічаюць у пашпартызацыі, працуюць вельмі зладжана, і асобна падзякаваць тым людзям, якія вымушаныя працаваць звышурочна. На некаторых участках работы сапраўды ўзнікаюць сур'ёзныя перагрузкі. Зрэшты, нам удаецца іх ліквідаваць, у прыватнасці, мы літаральна нядаўна запусцілі электронную чаргу, якая дазваляе нашым грамадзянам скарыстацца паслугай дыстанцыйна.