МІНСК, 18 лют - Sputnik. На фоне існуючай наркапагрозы нам ўдаецца эфектыўна ўплываць на сітуацыю, заявіў прэм'ер-міністр Сяргей Румас на пасяджэнні прэзідыума Савета міністраў, паведамілі ў прэс-службе ўрада.
Паводле яго слоў, пасля нарады ў прэзідэнта Беларусі ў кастрычніку 2019 года, якая было прысвечана сітуацыі, звязанай з барацьбой з распаўсюдам наркотыкаў, былі зроблены адпаведныя высновы. Зацікаўленыя ведамствы прынялі рашэнні, накіраваныя на падтрыманне стабільнай сітуацыі і мінімізацыю рызык.
"Трэба прызнаць, на фоне існуючай наркапагрозы нам ўдаецца эфектыўна ўплываць на сітуацыю", - падкрэсліў Сяргей Румас.
Антынаркатычная частка сацыяльнай палітыкі
Пасля чаго кіраўнік беларускага ўрада дадаў, што, "на жаль, спробы ўвозу ў Беларусь забароненых рэчываў і выкарыстання нашай краіны ў якасці краіны транзіту не скарачаюцца".
На яго думку, наша краіна ўсё яшчэ застаецца прывабнай для наркадылераў, таму дзейнасць праваахоўных органаў павінны быць адэкватнай ў дачыненні да выклікаў і пагроз.
"Відавочна, што ў апошні час пытанні антынаркатычнай палітыкі ўжо перасталі быць праблемай выключна сілавых структур і сталі напаўняцца сацыяльнай кампанентай. Усё больш намаганняў канцэнтруецца на прафілактыцы", - падкрэсліў Сяргей Румас.
Неабходная сацыялізацыя залежных
Пры гэтым ва ўрадзе прызнаюць, што праведзеныя дзеянні па прафілактыцы не заўсёды даюць жаданы эфект. Сучасныя ўмовы патрабуюць змены цяперашніх метадаў работы, улічваючы эканамічную і сацыяльную эфектыўнасць, а таксама ўспрыманне дадзенага пытання беларускім грамадствам.
"Бясспрэчна, наркаманія - гэта хранічнае захворванне. Нарказалежныя ў большасці сваёй не ўцягнутыя ў сацыяльныя і тым больш эканамічныя працэсы. На жаль, універсальнага лекі ад наркаманіі не існуе", - канстатаваў кіраўнік урада.
Разам з тым ён нагадаў, што ёсць падыходы, якія дапамагаюць чалавеку вярнуцца да нармальнага жыцця, дзе важную ролю адыгрываюць менавіта эфектыўная сістэма лячэння і рэабілітацыя. Праблема ў тым, што для вызвалення ад залежнасці можа не хапіць і гэтых мер.
"Калі пацыенты пасля лячэння і рэабілітацыі прадастаўлены самі сабе, не арганізаваны працэс іх пастаяннай занятасці і сацыялізацыі, вяртанне ў ранейшы заганны круг немінуча", - падсумаваў Сяргей Румас.