У гэты дзень праваслаўны свет ушаноўвае евангельскія падзеі, звязаныя з апошнімі днямі знаходжання Хрыста Збавіцеля на людской зямлі. Лічыцца, што ў гэты час Ісус завяршаў свае зямныя справы і рыхтаваўся ўзнесціся да свайго Айца.
Ушэсце
Евангелле абвяшчае: на 40-ы дзень пасля Уваскрэсення Хрыстос сабраў апосталаў у Ерусаліме і правёў іх да Аліўнай гары. Там Ісус загадаў ім не разыходзіцца і абяцаў, што праз пару дзён апосталы будуць ахрышчаны Духам Святым, пасля чаго ўзнёсся на неба.
Як толькі Хрыстос схаваўся з вачэй апосталаў, з'явіліся два анёлы. Яны прадраклі вучням, што Гасподзь вернецца на зямлю ў тым жа выглядзе, у якім пакінуў яе. Пакланіўшыся Хрысту, апосталы вярнуліся на святую зямлю Іерусаліма.
Там вучні Ісуса расказалі простым жыхарам пра ўбачанае, і людзі зразумелі, што смерць - толькі пачатак, пераход душы ў іншы свет, дзе кожнага сустрэне Гасподзь і вызваліць ад зямных грахоў і пакут чалавечых. На небе кожная душа здабудзе супакой і сапраўдны дом.
Вялікае свята заключае ў сабе думка пра тое, што праз Ушэсце чалавечая душа ўзводзіцца да бясконцага жыцця. Менавіта таму, па вучэнні праваслаўнай царквы, служэнне Сына Госпада на зямлі завяршылася яго ўнебаўшэсцем.
Традыцыі Ушэсця
У гэты дзень праваслаўныя пякуць пірагі з зялёным лукам і даўгаваты хлеб "лесвічкай". Сваю назву выпечка атрымала дзякуючы форме: хлеб робяць з сямю палосамі-прыступкамі. Святочную выпечку прынята асвячаць у храмах. Таксама ў гэты дзень на стол ставяць смажаную яечню, вараныя яйкі і бліны.
У гэтае свята прынята ўспамінаць нябожчыкаў. Праваслаўныя вераць, што ў перыяд з Вялікадня да Ушэсця браму раю і пекла адкрываюцца, а межы сціраюцца. Мукі грэшнікаў спыняюцца і яны весяляцца разам з праведнымі душамі.
У гэты час людзі імкнуцца ставіцца да жабракоў з вялікім спачуваннем і разуменнем. Паводле легенды, падчас свята мы можам убачыць Ісуса ў адным з беднякоў.
Таксама гэты час лічаць "росквітам прыроды": нага Ісуса ступае на зямлю, прырода ажывае, трава зелянее, а расліны расцвітаюць.
Прыкметы Ушэсця
Здаўна лічылася, што ўсе просьбы і малітвы Усявышняму, вымаўленыя ў гэты час, маюць больш шанцаў спраўдзіцца. Але нельга прасіць пра багацце або матэрыяльныя выгоды.
У гэты час надвор'е становіцца больш пастаяннае - будуць сонечныя і ясныя дні.
Калі на Ушэсце ідзе дождж - ураджай будзе сціплым. У той жа час працяглы дождж даваў надзею на тое, што непагадзь і беды сыдуць. Калі ж дзень пагодлівы, людзі купаюцца ў вадаёмах: лічыцца, што гэта абараняе ад любых хвароб.
Асаблівай у гэты дзень лічыцца песня салаўя: яго пошчакі гучаць званчэй і абвяшчаюць аб Унебаўшэсці Гасподнім. Дзень перад святам называюць Салаўіным.
На Ушэсце жанчыны і дзяўчаты збіралі ранішнюю расу, мыліся і пілі яе: лічылася, што гэта падоўжыць прыгажосць і ўмацуе здароўе.
Таксама існуе павер'е, што ў гэтае свята трэба забыць пра ўборку, гатаванне і ўсякую працу. Свята варта адзначаць у коле самых родных і блізкіх.