На ўручэнні дыпломаў, якое праходзіла ў вячэрні час на адкрытым паветры перад уваходам у будынак школы, прысутнічаў увесь клас за выключэннем адной сям'і, якая не наведвае падобныя мерапрыемствы па рэлігійных меркаваннях, удакладніла субяседніца Sputnik. Пры гэтым кантакты былі мінімальныя, у памяшканне нікому заходзіць не прыйшлося.
"Калі дырэктар і завуч запрашалі за атэстатам, дзіця падыходзіла, яму перадавалі атэстат, не было "абдымашак", пацалункаў, нічога такога, усё было ў гэтым плане дастаткова сціпла... Мне як маме бракавала "абдымашак", хацелася іх усіх абдымаць, сказаць усім добрыя словы - не толькі выпускнікам, і бацькам, і класнаму кіраўніку, хацелася абдымацца, але білі сябе па руках, стаялі, усміхаліся", - распавядае Граноўская.
Уласна, гэта і быў выпускны, і апошні званок, і ўручэнне дыпломаў ў адным камплекце, усё дзейства доўжылася не больш за дзве гадзіны, удакладняе суразмоўца. Пры гэтым выпускнікі, здавалася б, не занадта знерваваліся пра тое, што асобнага выпускнога ў іх не будзе і світанак пасля яго сустракаць не давядзецца.
"Звярнула ўвагу на тое, што сучасныя рабяты не так, як мы, чакалі гэтага дня, сын цалкам спакойна паставіўся, па-філасофску і неэмацыйна. Я ў гэтым плане вельмі эмацыйны чалавек, а сын, наадварот, стрыманы. Напэўна, больш знерваваліся дзяўчаты, у якіх былі прыгожыя сукенкі з упрыгажэннямі і туфлікамі, ім важна было быць прынцэсамі. Для хлопцаў гэта прасцей - зняў красоўкі і ўжо прыгажунчык".
Таксама ў размове - якое пажаданне ад педагогаў выпускнікам, што прагучала ў час уручэння атэстатаў, Ганна Граноўскай лічыць самым важным. Падрабязнасці ў аўдыёзапісы.