Некалькі гадоў таму Яўген і яго залацісты рэтрывер моклі пад дажджом у чаканні таксі. Машына мужчыны заглухла, а яго тады яшчэ зусім юны гадаванец паводзіў сябе занадта жыццярадасна, каб можна было дазволіць сабе ехаць на грамадскім транспарце - іншыя пасажыры ледзь ці былі б задаволеныя.
Так і не дачакаўшыся таксі, Яўген з гадаванцам адправіліся дадому пешшу. А зараз ён дапамагае іншым сабакаводам пазбегнуць падобнай сітуацыі.
Сабакі - самыя частыя кліенты сэрвісу заатаксі, які Яўген стварыў некалькі гадоў таму. Але ездзяць у вальерным адсеку не толькі яны - сярод пасажыраў ёсць, напрыклад, птушкі, а аднойчы ў ветэрынарную клініку ехала цыркавая малпачка.
З такімі пасажырамі дэзінфекцыя становіцца адным з найважнейшых складнікаў працы, так што скрынка з антысептыкамі розных відаў была ў машыне яшчэ да таго, як грымнула пандэмія.
Пасажырскае сядзенне па правую руку ад кіроўцы Яўген жартам называе сваім цокальным паверхам. У дазатары - розныя віды антысептыку. Ідэальна чыстых жывёл не бывае, тлумачыць уладальнік заатаксі, так што пасля кожнай паездкі мінімум 15-30 хвілін сыходзіць на дэзінфекцыю. Прычым як пасажырскага, так і вальернага адсекаў машыны.
Па просьбе карэспандэнтаў Sputnik са свайго вялізнага набору антысептыкаў Яўген падабраў адзін, які варта вазіць з сабой кожнаму аўтамабілісту. Асабліва ў перыяд пандэміі. Шмат часу дэзінфекцыя не адбярэ - сродак трэба нанесці на ўсе кантактныя паверхні і пакінуць прыкладна на 5-10 хвілін.
На гэты час дзверы і вокны машыны лепш зачыніць, а самому кіроўцу - прагуляцца на свежым паветры.
Каб антысептык не пакінуў у салоне разводаў, салон машыны варта трымаць у чысціні. Пад дзеяннем хімічных сродкаў увесь таемны бруд можа стаць відавочным.
У самога Яўгена на дэзінфекцыю сыходзіць і больш часу, і больш сродкаў - асабліва старанна трэба апрацаваць вальерны адсек. Часам мала прайсціся шчоткай і некалькімі відамі антысептыкаў - калі ў сабакі ёсць падазрэнне, скажам, на чумку, аўтамабіль адпраўляецца на кварцаванне. А гэта значыць, з працоўнага дня выпадае каля чатырох гадзін часу. Але грэбаваць бяспекай будучых пасажыраў нельга.
А каб пасажыр са слабым вестыбюлярным апаратам не дадаў працы, гаспадароў папярэджваюць: калі ваш гадаванец дрэнна пераносіць дарогу, паспрабуйце не карміць яго напярэдадні паездкі. Праўда, не ўсе прыслухоўваюцца да гэтай просьбы. Такія жаласлівыя кліенты, якія не ў сілах выстаяць перад тым, хто просіць вачыма свайго гадаванца, у выніку прыводзяць да праблем - час уборкі вальернага адсека значна павялічваецца.
Не ўсякая машына, якая прапануе паслугі перавозкі жывёл, можа прэтэндаваць на статус заатаксі, тлумачыць Яўген. І старанная дэзінфекцыя аўто - толькі адзін з абавязковых пунктаў.
Сам Яўген шмат увагі і сіл прыклаў і да афармлення вальернага адсека, і нават да падбору пераносак - у некаторых гаспадароў пераносак можа не быць, а шматлікіх жывёл перавозіць без іх нельга. Гэта папросту небяспечна.
У самога Яўгена ёсць акрамя эканамічнай і кіналагічная адукацыя. Пастаянныя чатырохлапыя пасажыры яго пазнаюць, а сам ён ведае мянушку і пачаткоўцаў - гаспадар пры запаўненні заяўкі на заказ абавязкова яе пазначае.
Але не ўсе пасажыры Яўгена едуць у суправаджэнні тых, што любяць гаспадароў. Некаторыя яго пасажыры - бяздомныя. Гаворка ідзе пра жывёл, якіх валанцёры ратуюць ад вуліцы і вязуць у ветклінікі. І далёка не ўсе з іх прыязна настроены ў дачыненні да чалавека, прызнае Яўген. Таму на ім спецыяльны касцюм, які сцерпіць і бруд, і кіпцюры звера.
Глядзіце на відэа Sputnik, як выглядае праца ў заатаксі, і запамінайце ўрокі дэзінфекцыі, якія спатрэбяцца ўладальнікам асабістага транспарту.