Відэа

Не еў тры дні і перанёс COVID: як гэты год пражылі людзі без дома - відэа

Тры разы на тыдзень тыя, хто жыве ў нястачы, могуць атрымаць бясплатны абед у спецыяльнай сталовай, якая існуе дзякуючы неабыякавым людзям. Дзе б ні сустрэлі бяздомныя Новы год 2 студзеня яны зноў змогуць прыйсці сюды за гарачым абедам.
Sputnik

Тры разы на тыдзень у бясплатную сталовую ў Мінску прыходзіць каля васьмідзесяці гасцей. У большасці з іх няма дома.

У сталовай яны могуць атрымаць бясплатны абед. Каб накарміць восемдзесят чалавек, трэба каля ста долараў у суткі. Неабыякавыя людзі прывозяць сюды прадукты, цёплую вопратку, якая ўзімку асабліва неабходная. Часам прыязджаюць валанцёры, дзякуючы якім бяздомныя могуць падстрыгчыся.

Сталовая існуе дзякуючы Аляксандру Чарніцкаму, стваральніку сацыяльнага праекта "Дапамога бяздомным". Многіх пастаяльцаў ён ведае па імёнах, ведае і іх гісторыі.

"Пасадзілі ў турму, пакуль сядзеў у турме, брат прадаў кватэру. Вызваліўся - няма куды ісці. Вось і ўся гісторыя. Жыву, бамжую", - распавядае Яўген карэспандэнтам Sputnik.

За суседнім сталом геолаг Аляксандр дзеліцца сваёй гісторыяй.

"З бацькам мы размянялі кватэру. Была добрая трохпакаёвая кватэра. Ён атрымаў аднапакаёвую, я - аднапакаёвую. І атрымалася, што я яе прадаў.

Рыэлтары збілі з панталыку. Так атрымалася, сышла кватэра, я застаўся на вуліцы", - распавядае Аляксандр.

А непадалёк абедае Аксана. У яе кватэра ёсць, а вось працы - няма. Яна была мыйшчыцай посуду ў адной з мінскіх устаноў, а потым кафэ зачынілася, і Аксана засталася без грошай.

"Тут, вядома, бяздомныя ў асноўным прыходзяць, але прыходзяць і тыя, у каго дом ёсць. Цяпер вось проста працу не магу знайсці, цяжкавата, так харчавацца прыходзіш сюды", - кажа жанчына.

Яшчэ адзін госць сталовай - Васіль, ваенны ўрач. Яму паставілі дыягназ "анемія", гатаваць для сябе мужчыну складана.

"Людзі думаюць, што я ваенную пенсію атрымліваю, у мяне ўсяго толькі па хваробе пенсія", - кажа Васіль. Ён марыць напісаць кнігу пра сваё жыццё, успомніць, як яго адправілі на вайну - у Нагорны Карабах. Але з-за анеміі трымаць у руках ручку не можа, марыць пра ноўтбук.

А многія мараць ў наступным годзе проста знайсці працу.

Гэтая сталовая існуе дзякуючы ахвяраванням. Кожны раз, калі яе дзверы адчыняюцца, сюды прыходзіць каля васьмідзесяці чалавек. Першага студзеня кожны з іх сустрэне па-свойму. А 2 студзеня яны зноў змогуць прыйсці ў сталовую, размешчаную па адрасе Рыбалкі, 26, за гарачым абедам.

На відэа - гісторыі толькі некаторых гасцей сталовай для тых, хто застаўся без дома або знаходзіцца ў складаных жыццёвых абставінах.