Фота

Бортніцтва Палесся ў спісе ЮНЕСКА: лепшыя фота тысячагадовай традыцыі

Культура бортніцтва Беларусі і Польшчы зараз пад абаронай ЮНЕСКА - старажытная традыцыя пчалярства ўвайшла ў рэпрэзентатыўны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны чалавецтва.
Sputnik
Уключэнне элемента ў Спіс ЮНЕСКА стала вынікам сумеснай работы нацыянальных камісій па справах ЮНЕСКА, міністэрстваў культуры Беларусі і Польшчы, прыгранічных суполак, няўрадавых арганізацый і экспертаў дзвюх краін.
Дзіўна, але на беларускім Палессі захавалася ўнікальная традыцыя - бортніцтва. Гэта месца, дзе яно практычна не перарывалася і перадавалася з пакалення ў пакаленне.
Спадчыннымі бортнікам, напрыклад, можна лічыць сям'ю Пятра Гваздзя, які жыве ў Рэчыцы, які разам з сынам Сяргеем працягвае традыцыю свайго дзеда і прадзеда. Побач з вёскай Крынкі Рэчыцкага раёна стаіць цэлы бортны лес, які налічвае каля 100 борцяў. Некаторым калодам у гэтым лесе да 150-200 гадоў!
Міхаіл Флёрка з палескай вёсачкі Сіманіцкі Млынок Лельчыцкага раёна - таксама спадчынны бортнік. Лепшага апавядальніка, папулярызатара старажытнага ляснога промыслу ў гэтым раёне не адшукаць. Флёрка рамантуе старыя борці, вырабляе і ўстанаўлівае на дрэвах новыя. На беразе рэчкі Крушынка каля яго дома расце шмат крушыны - добры меданос.
Распавядаў Sputnik і пра іншых бортнікаў, якія захоўваюць унікальную культуру бортніцтва.
У чым унікальнасць старажытнай традыцыі? Чалавек, які займаецца бортны зборам мёду, практычна не ўмешваецца ў жыццё пчол, пакідаючы яго максімальна набліжаным да жыцця ў натуральных умовах. У калодзе пчолы ствараюць свой мікракосм, дзе могуць рэгуляваць тэмпературу і ўтрыманне вуглякіслага газу, такім чынам знішчаючы паразітаў. Тут не прымяняюцца дабаўкі прамысловага парафіна да сотаў, цукар і лекі для пчол, атруты для кляшчоў.
Бортніцтву ў Беларусі больш за 1000 гадоў. Гэта асаблівы від промыслу, які згадваецца ў такіх старажытных юрыдычных дакументах, як "Руская праўда" (права Кіеўскай Русі) і статуты ВКЛ. ХVII-ХVIII стагоддзі былі залатымі стагоддзямі для гэтага промыслу. Бортны мёд можна назваць нафтай сярэднявечча і асноўнай экспартнай сыравінай - цяжка ўявіць той час без васковых свечак і мядовых напояў. З ХVIII стагоддзя традыцыя паступова выцесніла калодным пчалярствам і рамачным. На гэта паўплывала тое, што з тых часоў вельмі шмат лесу экспартавалася ў Еўропу.
На сённяшні дзень, па падліках Івана Осіпава, энтузіяста адраджэння традыцыі, жыве каля 190 бортнікаў, ва ўладаннях якіх да 1800 борцяў. Бортніцтва адраджаюць і ў Польшчы.
Глядзіце ў фотастужцы Sputnik, як беларускія бортнікі Палесся захоўваюць няпростую, але вельмі каштоўную традыцыю.
1 / 25
Борці з мёдам, падвешаныя на дрэвах, можна ўбачыць да гэтага часу на Палессі, напрыклад, у вёсцы Пагост. Дзіўна, што тут захавалася ўнікальная традыцыя пчалярства.
2 / 25
Бортніцтву ў Беларусі больш за 1000 гадоў. Гэта асаблівы від промыслу, які згадваецца ў такіх старажытных юрыдычных дакументах, як "Руская праўда" (права Кіеўскай Русі) і статуты ВКЛ.
3 / 25
Традыцыя бортніцтва практычна не перарывалася і перадавалася з пакалення ў пакаленне. Некаторым калодам у палескім лесе да 150-200 гадоў!
4 / 25
Спадчыннымі бортнікамі, напрыклад, можна лічыць сям'ю Пятра Гваздзя, які жыве ў Рэчыцы і разам з сынам Сяргеем працягвае традыцыю свайго дзеда і прадзеда.
5 / 25
Побач з вёскай Крынкі Рэчыцкага раёна стаіць цэлы бортны лес, які налічвае каля 100 борцяў. Раней у кожнага гаспадара былі борці, але потым хто памёр, хто з'ехаў, у кагосьці дзеці не захацелі працягваць займацца лесам... Але калоды не зніклі, гэта ж грэх - губіць пчол.
6 / 25
Быць бортнікам - гэта больш, чым быць проста пчаляром. Трэба любіць пчол, лес, традыцыю. Бо калі звычайны пчаляр з рамачнага вулля можа "выціснуць" 20-30 літраў мёду, то з калоды - 5-10.
7 / 25
Пчолы ў калодзе могуць прыносіць мёд першыя тры гады, затым усе соты трэба зрэзаць і вычысціць калоду, і праз некалькі гадоў яны зноў туды вернуцца. Таму бортнікі трымалі шмат калод.
Чалавек, які займаецца бортным зборам мёду, практычна не ўмешваецца ў жыццё пчол, пакідаючы яго максімальна набліжаным да жыцця ў натуральных умовах.
8 / 25
У калодзе пчолы ствараюць свой мікракосм, дзе могуць рэгуляваць тэмпературу і ўтрыманне вуглякіслага газу, такім чынам знішчаючы паразітаў. Тут не прымяняюцца дабаўкі прамысловага парафіна да сотаў, цукар і лекі для пчол, атруты для кляшчоў.
9 / 25
Мёд з борцяў - на сённяшні дзень адзіны спосаб атрымаць на 100% натуральны прадукт пчалярства. У іншых умовах атрымаць яго практычна немагчыма.
10 / 25
Міхаіл Флёрка з палескай вёсачкі Сіманіцкі Млынок Лельчыцкага раёна - таксама спадчынны бортнік. Лепшага апавядальніка, папулярызатара старажытнага ляснога промыслу ў гэтым раёне не адшукаць.
11 / 25
Кожны тыдзень аб'язджае і аглядае свае вуллі. Рамантуе на сядзібе, а затым перавозіць і ўсталёўвае на краі поля непадалёк ад дома ва ўрочышчы Воўчае новы вулей.
12 / 25
Некаторыя трэба перавешваць, таму што ў іх гадамі чамусьці не садзяцца раі. Некаторыя даводзіцца прыбіраць з-за караеда, ад якога Лельчыцкі раён назвалі тэрыторыяй бедства - работнікі лясгасаў вымушаныя былі выразаць шмат лесу.
13 / 25
На беразе рэчкі Крушынка каля яго дома расце шмат крушыны - добры меданос. А тут, у лесе, першымі заквітнеюць арэх і лаза, затым бульба ў поле або іншыя гародніна.
14 / 25
Зацягваюць вулей дзедаўскім спосабам - з дапамогай кола, уручную.
15 / 25
Кола рабіў яшчэ дзед Міхаіла - Мікалай Флёрка. Дапамагаюць усталёўваць новы вулей аднавяскоўцы, рабочыя Лельчыцкага лясгасу.
16 / 25
Міхаіл Флёрка замацоўвае вулей на хвоі.
17 / 25
Каб пчолы адразу пачалі працаваць, у чысты вулей Міхаіл кладзе пустыя, але духмяныя вошчнікі.
18 / 25
Прыцягвае пчол і мядовы пах "аскодавы" - вадкасці, якая застаецца ад пераплаўлення воску.
19 / 25
На сённяшні дзень, па падліках Івана Осіпава, энтузіяста адраджэння традыцыі, жыве каля 190 бортнікаў, ва ўладаннях якіх да 1800 борцяў.
20 / 25
Бортніку Адаму Восенка з вёскі Новае Палессе 76 гадоў. Ён павесіў калоду ніжэй, таму што з-за праблем са здароўем цяжка ўзбірацца на дрэва.
21 / 25
На зіму вуллі закрываюць бяростай ці металам. Вуллі Восенкі зімуюць на гародзе.
22 / 25
А вось борці Мікалая Раманава можна знайсці на палях, у лесе, на берагах ракі. Да вясны бортнікі спяшаюцца адрамантаваць вуллі і падняць на дрэвы.
23 / 25
Бортніцтвам займаюцца ў многіх абласцях Гомельскай вобласці, традыцыя адраджаецца і ў іншых беларускіх рэгіёнах.
24 / 25
Бортны мёд можна назваць нафтай сярэднявечча і асноўным экспартным сыравінай - цяжка ўявіць той час без васковых свечак і мядовых напояў. З ХVIII стагоддзя традыцыю паступова выцесніла калоднае пчалярствам і рамачнае.
25 / 25
Старажытная традыцыя пчалярства 17 снежня ўвайшла ў рэпрэзентатыўны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны чалавецтва.