Продкі святкавалi Багач падчас восеньскага раўнадзенства.
У народным календары Багач прымеркаваны да заканчэння збору ўраджаю ("к гэтаму часу ў кожнага ўсяго багата") і да першага пасля лета запальвання хатняга агню.
Агонь сімвалізуе васковая свечка ў лубцы з жытам, якую ставяць на покуць і захоўваюць там на працягу ўсяго года для забеспячэння багацця і шчасця гаспадарам.
Асноўнай дзеяй свята з'яўляецца ссыпанне агульнага Багача.
Зерне ў лубку ссыпалі, па жменьцы, усёй вёскай падчас урачыстага абыходу.
Сам Багач аддавалі на захаванне маладой пары, што пабралася сёлета шлюбам, альбо самай удалай сям'і ў вёсцы.
З гэтага зерня пачыналі засяваць на новае лета і верылі, што ўраджай будзе выдатны.
Абрад Багач правялi ўдзельнiкi Студэнцкага Этнаграфічнага Таварыства.
Турыстычны комплекс "Дукорскі маёнтак", дзе прайшло свята, знаходзiцца недалёка ад Мiнску.
Арганiзатары запрашалi паўдзельнічаць у майстар-класах па танцах ды народных рамёствах, паслухаць выдатныя беларускія гурты ды, нарэшце, пакаштаваць традыцыйныя стравы Беларусі.
Майстар-класы ад ганчароў.
Падчас свята адбылося выступленне гуртоў "Явар", "Aratseya", "Няміга", фолк-гурта "Rokash".
Хата-пярэварацень — галоўная "фішка" і жамчужына "Дукорскага маёнтка".
Багач - земляробчае свята, якое спраўлялі пасля заканчэння жніва.