А ці была забастоўка? Што адбывалася на прадпрыемствах Беларусі 1 лістапада

МІНСК, 2 ліс – Sputnik. З сярэдзіны кастрычніка некаторыя прадстаўнікі беларускай апазіцыі рыхтаваліся да правядзення забастоўкі. Была названа дата – 1 лістапада.

Старшыня Беларускага аб'яднання працоўных Сяргей Дылеўскі заклікаў жыхароў краіны не выходзіць на працу. А забастоўку ён вырашыў аб'явіць у сувязі з тым, што ўлады не выконваюць патрабаванні: не вызваляюць палітзняволеных, не павышаюць зарплаты, не вядуць перамовы з апазіцыйнымі сіламі аб правядзенні новых прэзідэнцкіх і парламенцкіх выбараў.

Sputnik цэлы дзень маніторыў сітуацыю ў Telegram-каналах, а таксама трымаў сувязь з работнікамі буйных беларускіх прадпрыемстваў, каб ведаць рэальную карціну таго, што адбываецца на вытворчасцях.

Карэспандэнты пабывалі на адным са старэйшых заводаў Беларусі РУП "Белмедпрэпараты", які зараз працуе разам з урачамі на перадавой пандэміі і выпускае вакцыны ад каронавіруса. Спыталі там у работнікаў, ці гатовы яны не выходзіць на працу з-за палітыкі і што не так у аб'яўленай забастоўцы?

Страйку не было. Зрэшты, гэта сумненні не выклікала.

У колах саміх апазіцыянераў па гэтым пытанні ўзніклі рознагалоссі. Заклікі не выходзіць на працоўныя месцы і заставацца дома назвалі заўчаснымі і галаслоўнымі, якія ў выніку прывядуць да страты даверу з боку людзей.

На "Белмедпрэпаратах" у Мінску раніцай 1 лістапада ўсё спакойна. Як адзначыла кіраўніцтва прадпрыемства, усе супрацоўнікі прыйшлі на свае працоўныя месцы.

Пытаемся на вуліцы ў жанчыны, якая спяшаецца на працу: "Пра забастоўку чулі?". Кажа, што не і задаецца пытаннем: "Якая забастоўка нам патрэбна? Мне дваіх дзяцей гадаваць, хто мне грошаў дасць?"

На самім прадпрыемстве многія супрацоўнікі аб забастоўцы ўсё ж чулі. Але не больш за тое. Гавораць, у іх тут ніхто не бастуе, усе калегі на месцах.

Юлія Чашкова працуе на прадпрыемстве 25 гадоў. Цяпер яе пасада – хімік першай катэгорыі ў лабараторыі аддзела кантролю якасці прадукцыі. Паводле яе слоў, у рабоце галоўнае – адказнае выкананне ўскладзеных абавязкаў. А баставаць папросту няма калі.

"Як чалавек узроставы, пажылы, разумееш з гадамі, што ёсць у жыцці больш важныя рэчы. Выхаванне дзяцей. Абарона сям'і, здароўя. Маё асабістае меркаванне – я б не пайшла на забастоўку", – адзначае Юлія Францаўна.

Ад працы ў яе аддзеле шмат у чым залежыць здароўе людзей, кажа суразмоўніца. Усе медпрэпараты на вытворчасці павінны адпавядаць усім патрабаванням якасці і бяспекі.

"Мы не можам сабе гэта дазволіць – не працаваць. Вы самі разумееце, якая сітуацыя зараз эпідэміялагічная, патрабуецца стаўленне сур'ёзнае да выпуску лекаў. І здароўе нацыі куды важней", – выказваецца супрацоўніца прадпрыемства.

На "Белмедпрэпаратах" аддзел кантролю якасці прадукцыі ў літаральным сэнсе стратэгічны. Не толькі таму, што тут правяраюць бяспеку тавара. У лабараторыях працуюць у літаральным сэнсе "адзінкавыя супрацоўнікі", якіх вельмі складана кімсьці замяніць.

У падпарадкаванні ў Алесі Ільюшэнак, начальніка мікрабіялагічнай лабараторыі, 20 калег. Гэта мікрабіёлагі, а таксама іх асістэнты. Ад іх залежыць бяспека лекаў. А яшчэ – імідж прадпрыемства. Бо, прапусціўшы няякасны медпрэпарат, можна пазбавіцца яшчэ і львінай долі рынку. Як-ніяк, а капіталізм і ў Беларусі. Ды і са здароўем людзей не жартуюць.

"У нашай лабараторыі мы праводзім кантроль зыходных кампанентаў, дапаможных матэрыялаў, гатовых лекавых сродкаў, праводзім мікрабіялагічны маніторынг участкаў і цэхаў прадпрыемства. А таксама чыстых памяшканняў сваіх лабараторый. Праводзім уваходны кантроль і іншае", – кажа Алеся Ільюшэнак.

Супрацоўнікі разумеюць высокую адказнасць працы, падкрэслівае яна ў размове.

"Ды і грошы з неба не падаюць, іх трэба зарабляць, і як вы бачыце, мы працуем штатна", – дадае супрацоўніца прадпрыемства.

На ўмовы працы жанчына не скардзіцца. Наадварот, у дзяржкампаніі ёсць маса плюсаў, гаворыць яна.

"Прафесійны рост, развіццё і рэгулярнае навучанне. Нас і на курсы адпраўляюць у розныя краіны, а прыбытак стабільны", – кажа Алеся Ільюшэнак.

Адзначым, што "Белмедпрэпараты" – адно з вядучых фармацэўтычных прадпрыемстваў краіны. Сёння тут працуюць больш за 2,5 тысячы чалавек. А лекавых найменняў тут вялікая колькасць – больш за 350.

Характэрна, што вытворчасці размешчаны не толькі ў Мінску, але і ў рэгіёнах: у Лідзе і Скідалі.

А вырабленыя лекі пастаўляюць больш як у тры дзясяткі краін.

На "Белмедпрэпаратах" аддзел кантролю якасці прадукцыі ў літаральным сэнсе стратэгічны.

А яшчэ на "Белмедпрэпаратах" вырабляюць лекі ад каронавіруса. У тым ліку тут жа разліваюць расійскія вакцыны "Спутник V".

Раней пра аб'ёмы вытворчасці вакцыны гаварыў генеральны дырэктар дзяржпрадпрыемства "Белмедпрэпараты" Сяргей Бяляеў. Паводле яго слоў, "Спутник V" на існуючых магутнасцях можна выпускаць у штомесячным аб'ёме ў 500 тысяч доз.

І трэба адзначыць, што зараз, у пік пандэміі, расійская вакцына беларускага разліву паўсюдна даступна насельніцтву. Прычым вакцынацыя бясплатная.

У рэспубліцы дзейнічае больш за 850 пунктаў. Прышчэпачныя кабінеты ёсць у медустановах, а таксама ў гандлёвых цэнтрах, на рынках, станцыях метро.

"Маё асабістае стаўленне да забастовак вельмі негатыўнае", – кажа гендырэктар прадпрыемства Сяргей Бяляеў.

Паводле яго слоў, забастоўка пазбаўляе людзей працы і грошаў, але ёсць і куды больш важныя фактары.

"Акрамя эканамічных аспектаў, у нас ёсць маральныя абавязацельствы перад краінай і грамадзянамі, таму наш калектыў не разглядае нават такую ​​магчымасць (баставаць – Sputnik)… У нас у гэтым плане ўсё спакойна. Усе цэхі працуюць у штатным рэжыме", – запэўнівае кіраўнік РУП "Белмедпрэпараты".

У каментарыі Sputnik Сяргей Бяляеў адзначае, што баставаць увогуле не мэтазгодна работнікам любых фабрык і заводаў, бо гэта не вырашэнне той ці іншай праблемы. Наадварот, можна "пакласці" цэлую галіну і атрымаць яшчэ большыя праблемы.

"Мы працуем па складаных прэпаратах, якія ў большасці сваёй не вырабляюцца ў краіне больш нідзе. І гэта не толькі прэпараты ад каронавіруса, але і анкалагічныя лекі, прэпараты для лячэння цукровага дыябету", - звяртае ўвагу субяседнік.

Многія прахожыя на вуліцах Мінска, у якіх мы спыталі меркаванне аб забастоўцы, адказалі прыкладна так: "Кожны мае права рабіць тое, што лічыць патрэбным. Але калі спыняць прадпрыемствы – хто будзе кампенсаваць страты?". Хтосьці выказаў меркаванне, што забастоўкі – "гэта калі есць няма чаго, а ў Беларусі сітуацыя ўсё ж іншая".

На канец дня ў інфаполі краіны спакойна – аб забастоўцы навін няма.

Тое, што забастоўкі не будзе, здаецца, разумелі і прадстаўнікі апазіцыі. Як-ніяк, а забастоўку ўвязвалі з санкцыямі. А пакуль сур'ёзнага ўплыву ад эканамічных абмежаванняў няма – і гэта прызналі ўсе бакі.

Гэта таксама адна з прычын, чаму заклікі да забастоўкі выглядаюць па меншай меры смешна.

Санкцыі калі і падзейнічаюць, дык на новыя кантракты. Наступствы выключаць нельга, але гэта можа адбыцца ў пачатку наступнага года, і тое не факт, лічаць эканамісты. Урад не сядзіць склаўшы рукі, шукае альтэрнатыўныя шляхі збыту тавараў. Не распальвае сітуацыю і сусветны рост спажывецкіх цэн, на чым Беларусь ужо зараз зарабляе больш, чым у мінулым годзе.

Эксперты сыходзяцца ў меркаванні, што вырашаць існуючыя праблемы забастоўкамі падчас пандэміі і закрытых рынкаў – сабе ў шмат разоў даражэй. Як ні круці, спыніць вытворчасці – гэта страты, а запусціць – яшчэ большыя страты для эканомікі.