Легендарны чыноўнік беларускай культурнай сферы, у мінулым першы намеснік міністра культуры з 14-гадовым стажам Уладзімір Рылатка ведаў кіраўніка Нацыянальнага акадэмічнага канцэртнага аркестра Рэспублікі Беларусь Міхаіла Фінберга больш за паўстагоддзе. Яго галоўнай страсцю ў жыцці, па словах сябра і калегі, заўсёды была музыка.
"Цяжка з гэтай думкай змірыцца, што Мішы ўжо няма, таму што, напэўна, гадоў 50 з лішнім мы бок аб бок крочылі па дарозе жыцця. Я яго памятаю яшчэ студэнтам, ён быў апантаны і закаханы ў музыку, ён такі быў заўсёды”, ― расказвае Рылатка.
Калі ў яго быў цыркавы аркестр, Міхаіл Фінберг хацеў, каб ён быў самым лепшым. Калі ён упершыню ў Беларусі арганізоўваў аркестр, які стаў лепшым у Савецкім Саюзе, гэта былі лепшыя музыканты, і ён для іх быў і клапатлівы бацька, і дырыжор, і музыкант. І дарадца, гэта былі яго жыццё і яго дом, успамінае Рылатка.
"Якім таварышам быў... Не было выпадку, каб да яго хто-небудзь звярнуўся з просьбай, каб ён неадкладна не адгукнуўся і не дапамог любому чалавеку, у яго такая была схаваная за знешняй непрыступнасцю вельмі добрае і чулае сэрца. І ён быў выключны патрыёт" , ― кажа суразмоўца Sputnik.
Міхаіл Фінберг нарадзіўся ў Мазыры - у беднай сям'і, жылі яны вельмі цяжка, ён да ўсяго ў жыцці дабіўся сам, усё зрабіў сваімі рукамі, ён ведаў цану жыцця, працы, дружбы і радзімы, адзначае Рылатка.
"Шмат бачыў дзеячаў культуры, але няма больш такога самазабыўнага чалавека, які служыў бы беларускай культуры, няма ніводнага кампазітара, якога ён бы ні сыграў. Гэта былі эстрадныя кампазітары, тыя, хто піша класіку, гэта была ўся музыка - усё гэта ён хацеў паказаць людзям і сказаць, наколькі мы ўсе багатыя, такая мы таленавітая зямля і таленавітая краіна”, ― расказвае Рылатка.
Беларусь страціла вельмі значную, стваральную асобу, чыю справу працягнуць вельмі няпроста - трэба быць не проста працавітым, а аддадзеным сваёй справе, а такія людзі з'яўляюцца вельмі і вельмі рэдка, рэзюмуе суразмоўца Sputnik.