– Аляксандр Рыгоравіч, наколькі эфектыўнай паказала сябе практыка інфармавання працоўных калектываў буйных прадпрыемстваў аб геапалітычнай абстаноўцы ў фармаце сходаў? Ці атрымлівалі вы зваротную сувязь ад удзельнікаў такіх мерапрыемстваў, што хвалюе сёння людзей?
– Па даручэнні Кіраўніка дзяржавы разам з кіраўнікамі сілавога блока – Міністэрства абароны, КДБ, Дзяржпагранкамітэта, а таксама Міністэрства эканомікі – мы пабывалі ў розных рэгіёнах краіны, каб данесці непасрэдна да людзей аб’ектыўную інфармацыю аб ваенна-палітычнай абстаноўцы ў свеце і яе ўплыве на Беларусь. Сустракаліся з прадстаўнікамі працоўных калектываў, органаў дзяржкіравання, вайскоўцамі. Нягледзячы на мноства інфармацыйных рэсурсаў, сацыяльных сетак і тэлеграм-каналаў, такі фармат зносін становіцца ўсё больш запатрабаваны. Пагадзіцеся, вельмі важна атрымліваць інфармацыю, як кажуць, з першых вуснаў. Не спрабаваць разабрацца дзе праўда, а дзе хлусня, перачытваючы безаблічныя акаўнты сацыяльных сетак і выдуманыя псеўдасенсацыі.
Безумоўна, мы адчулі і адваротную сувязь, пытанні заўсёды былі ад жыцця. Нашых грамадзян цікавіла абстаноўка ў беларускім памежжы, інфармацыя аб нарошчванні ваеннай актыўнасці ў сумежных краінах, планы апанентаў на беларускім напрамку. Мы расказвалі аб мерах, якія прымаюцца для нейтралізацыі гэтых выклікаў і пагроз нацыянальнай бяспецы. Асабліва непакоіла людзей ваеннае супрацьстаянне на тэрыторыі Украіны, якая стала разменнай манетай у барацьбе калектыўнага Захаду за "шчаслівае і багатае" жыццё, перспектывы ўрэгулявання канфлікту. Жывы водгук ва ўдзельнікаў мерапрыемстваў знайшлі мірныя ініцыятывы па дээскалацыі абстаноўкі, дапамогі брацкаму ўкраінскаму народу, якія неаднаразова прапаноўвала кіраўніцтва нашай краіны.
Прысутныя на гэтых сустрэчах прадстаўнікі цэнтральных і рэгіянальных СМІ расказвалі пра іх на сваіх інфармацыйных пляцоўках, тым самым істотна павялічваючы ахоп аўдыторыі.
– Ці ёсць для Беларусі "чырвоныя лініі", пераход за якія ўкраінскімі вайскоўцамі будзе азначаць сілавы адказ з боку Беларусі?
– Адразу хацелася б адзначыць, што Рэспубліка Беларусь праводзіць міралюбівую палітыку, замацаваную на вышэйшым канстытуцыйным узроўні. У нас прынята і дзейнічае празрыстая і зразумелая для ўсіх абарончая дактрына. У той жа час, як абвяшчае вядомая мудрасць: "Хочаш міру – рыхтуйся да вайны".
На гэты момант абстаноўка на мяжы застаецца напружанай, адзначаецца нарошчванне інтэнсіўнасці разведвальных мерапрыемстваў, у тым ліку з прымяненнем БПЛА з заходам на нашу тэрыторыю. Кіеў любымі шляхамі імкнецца справакаваць рэгіянальны канфлікт. Украінскаму боку недастаткова вайны на сваёй тэрыторыі. Прыкладам таму нядаўні інцыдэнт са знішчэннем украінскай ракеты С-300. Прычыну яе прылёту на нашу тэрыторыю мы высветлім. Але гарантыі таго, што яна заляцела да нас выпадкова, вельмі мала. Па ўсёй бачнасці, тут рэалізуецца нечая задума.
Мы выдатна разумеем, хто стаіць за такімі безадказнымі дзеяннямі. Але, упэўнены, падобныя правакацыйныя спробы штучна сфарміраваць casus belli (падстава для вайны) беспаспяховыя.
У ходзе Паслання беларускаму народу і Нацыянальнаму сходу "чырвоныя лініі" ў адносінах з нашымі суседзямі былі дакладна абазначаны.
Мы ўважліва адсочваем абстаноўку каля меж, у прыкрыцці якіх задзейнічаны воінскія часці са складу сіл неадкладнага рэагавання беларускай арміі. Дзяржаўным сакратарыятам Савета Бяспекі праведзена праверка іх боегатоўнасці. Літаральна нядаўна гэтыя пытанні сталі прадметам самай пільнай увагі Прэзідэнта Беларусі на пашыранай нарадзе з кіраўнікамі сілавога блока. Магу з поўнай упэўненасцю сказаць, мы здольны адказаць на любыя выклікі і пагрозы і, паверце, мала не падасца…
– Як вы ацэньваеце тое, што адбываецца ў Польшчы ў ваенных і палітычных адносінах? Ці застаюцца ў гэтай дзяржавы геапалітычныя амбіцыі, звязаныя з магчымымі тэрытарыяльнымі дамаганнямі да суседніх дзяржаў і пераглядам меж, якія склаліся па выніках Другой сусветнай вайны?
– Для нагнятання ваенна-палітычнай сітуацыі вакол Украіны ЗША актыўна выкарыстоўваюць сваіх сатэлітаў. І ў першых радах стаяць Польшча і краіны Балтыі. Відавочна, сваім удзелам гэтыя краіны спрабуюць завуаліраваць унутрыпалітычныя і рэальныя сацыяльна-эканамічныя праблемы, у тым ліку звязаныя з праваламі ў міграцыйнай і санкцыйнай палітыцы. Дадаткова ў Польшчы ёсць шэраг адчувальных праблем у адносінах з Еўрасаюзам, якія яна хоча нівеліраваць за кошт сваёй агрэсіўнай знешняй палітыкі ў адносінах да Расіі і Беларусі.
Дзяржсакратар Савета Бяспекі Беларусі Аляксандр Вальфовіч
© Sputnik / Виктор Толочко
У гэтых умовах усё больш выразна прасочваецца нарастанне геапалітычных амбіцый Польшчы, аж да прэтэнзій на нібы спрадвечна польскія заходнія тэрыторыі Украіны. Аб намеры рэалізаваць адпаведныя памкненні сведчыць цэлы шэраг ускосных прыкмет.
Аднымі з іх з’яўляюцца раней агучаныя Варшавай планы ўводу ва Украіну так званага міратворчага кантынгенту. Не атрымаўшы ў гэтым падтрымкі НАТА, у цяперашні час Польшча спрабуе ўзаконіць службу сваіх грамадзян ва УСУ без атрымання адпаведнага дазволу польскага Мінабароны, выключыўшы раней прадугледжаную за гэта крымінальную адказнасць. Адпаведны законапраект унесены ў сейм Польшчы літаральна ў снежні.
Варта адзначыць, што зараз тысячы палякаў удзельнічаюць у баявых дзеяннях ва Украіне ў якасці наёмнікаў. Згодна з апублікаванымі ў СМІ польскімі звесткамі, з пачатку спецыяльнай ваеннай аперацыі ва Украіне загінула звыш 1,2 тысячы палякаў, некалькі тысяч чалавек атрымалі раненні.
Відавочна, што, маштабуючы такім чынам свой удзел ва ўкраінскім канфлікце, Варшава праследуе ўласныя далёка ідучыя геапалітычныя планы, разглядаючы патэнцыяльную магчымасць уводу сваіх салдат на тэрыторыю Заходняй Украіны.
Польскі ўрад хоча пайсці яшчэ далей. Намерваючыся павялічыць свой ваенны бюджэт да 3% ВУП, ён пачаў рэалізацыю грандыёзнай праграмы закупак баявой тэхнікі і зброі ў ЗША і Паўднёвай Карэі.
Высокапастаўлены натаўскі кіраўнік нядаўна заявіў, што альянс павінен задумацца аб перспектыве стварэння Польшчай самай магутнай арміі ў Еўропе. Вам не падаецца, што ў гісторыі ХХ стагоддзя гэта ўжо было? І чым гэта скончылася вы таксама, мусіць, памятаеце.
Жадаецца спадзявацца, што ў НАТА яшчэ засталіся адказныя эксперты і кіраўнікі, якія працягваюць цвяроза думаць на гэты конт, асцерагаючыся заахвочваць падобныя крокі, якія непазбежна прывядуць да трансфармацыі ўзброенага канфлікту ва Украіне ў рэгіянальную вайну.
Нягледзячы на вельмі складаную ваенна-палітычную абстаноўку, Варшава дэманструе нежаданне і негатоўнасць абмяркоўваць узніклыя праблемы рэгіянальнай бяспекі. Узровень эскалацыі напружанасці ўжо перасягнуў разумны сэнс. Пра гэта наглядна сведчыць і ўзвядзенне пасярод Белавежскай пушчы пяціметровай агароджы працягласцю больш за 100 кіламетраў, якая стала прычынай гібелі многіх насельнікаў рэліктавага лесу. Пацярпелі і чырвонакніжныя зубры, якім не растлумачыш, чаму на шляхах іх гістарычных сцежак раптам з’явіліся смяротныя перашкоды. З верасня 2021 года з-за "польскай калючкі" загінула звыш 40 дзікіх жывёл, пачалася дэградацыя зямель, стараўзроставых шыракалістых і чорнаальховых лясоў. Паводле ацэнак эколагаў, функцыянаванне металічнай агароджы на беларуска-польскай мяжы можа мець незваротныя наступствы для пушчы як унікальнага аб’екта ЮНЕСКА. Нездарма самі палякі назвалі гэты плот "помнікам чалавечаму глупству".
Зрэшты, што казаць аб жывёлах, гледзячы на бесчалавечнае стаўленне нашых суседзяў да людзей. Літаральна 20 снежня ў выніку дзеянняў польскага боку ў памежжы адзначаны чарговы факт гібелі мігранта. Незаконныя дзеянні Польшчы па сілавым выправаджэнні бежанцаў на тэрыторыю Беларусі неаднаразова прыцягвалі ўвагу міжнародных арганізацый. Нядаўна Хельсінскі фонд па правах чалавека (Варшава) заявіў аб распрацоўцы для супрацоўнікаў польскай пагранічнай аховы памяткі, якая ў тым ліку перасцерагае пагранічнікаў ад выканання незаконных загадаў па сілавым выправаджэнні замежнікаў праз мяжу.
– Глабальнае ваеннае стратэгічнае супрацьстаянне паміж ЗША і Расіяй, ЗША і Кітаем: якое ў ім месца Беларусі?
Маштабнае геапалітычнае супрацьстаянне паміж асноўнымі цэнтрамі сілы – ЗША, з аднаго боку, а таксама Расіяй і Кітаем, з другога – справакавала новы магутны віток мілітарызацыі еўрапейскага і азіяцкага рэгіёнаў, фарміраванне новага водападзелу паміж Усходам і Захадам.
На фоне эканамічнага росту Кітая, які працягваецца, і сур’ёзнай заяўкі Расіі на безумоўны ўлік яе інтарэсаў у сферы глабальнай і рэгіянальнай бяспекі ЗША актывізавалі супрацьдзеянне абодвум "сістэмным канкурэнтам", актыўна выкарыстоўваючы пры гэтым сваіх партнёраў і сатэлітаў. Дарэчы, у кастрычніку бягучага года ЗША зацверджаны новыя стратэгіі нацыянальнай бяспекі і нацыянальнай абароны. У дакументах прама ўказана, што "Расія ўяўляе пагрозу міжнароднаму свету", а таксама "з’яўляецца крыніцай збояў і нестабільнасці ў глабальным маштабе". Кітай, у сваю чаргу, разглядаецца як "найбольш сур’ёзны геапалітычны выклік" для ЗША.
Масква і Пекін на бягучым этапе ў цэлым эфектыўна выступаюць супраць дамінанты Вашынгтона, але кардынальна змяніць баланс сіл пакуль што не ўдаецца.
Расія і Кітай – нашы традыцыйныя стратэгічныя партнёры, з якімі наладжана дынамічнае супрацоўніцтва практычна па ўсіх напрамках.
Адносна Расіі наша краіна захоўвае прыхільнасць да ідэі будаўніцтва Саюзнай дзяржавы. Працягваецца фарміраванне адзінай абароннай прасторы, прынята агульная ваенная дактрына, вядзецца сумеснае ваеннае планаванне, функцыянуюць рэгіянальная групоўка войск і адзіная сістэма СПА. Ажыццяўляецца далейшае ўмацаванне эканамічнай інтэграцыі і вытворчай кааперацыі, сумеснае пераадоленне санкцыйных бар’ераў. Новыя выклікі, як гэта не парадаксальна, фарміруюць аснову для паскарэння ўзаемавыгаднага супрацоўніцтва, рэальнага імпартазамяшчэння, умацавання незалежнасці Беларусі і Расіі ад дэструктыўнай палітыкі недружалюбных краін.
Беспрэцэдэнтна высокі ўзровень узаемавыгаднага супрацоўніцтва дасягнуты і з кітайскім бокам. У жніўні 2021 года нашы адносіны атрымалі статус "Жалезнага брацтва, узорнага ўсебаковага стратэгічнага супрацоўніцтва і ўсепагоднага партнёрства". Мы шануем адносіны з гэтай вялікай дзяржавай, паколькі нас аб’ядноўваюць агульнасць прынцыпаў унутранай і знешняй палітыкі, супадзенне поглядаў па ключавых пытаннях сусветнага парадку. Кітай паслядоўна аказвае падтрымку беларускім ініцыятывам у міжнародных арганізацыях. Асаблівая ўвага ўдзяляецца эфектыўнай рэалізацыі кітайскай ініцыятывы "Пояса і шляху".
Беларусь мае намер працягваць актыўную работу з саюзнікамі і партнёрамі ў інтарэсах аздараўлення міжнародных адносін. Адначасова мы адкрыты для супрацоўніцтва з усімі краінамі, якія гатовы да паважлівага дыялогу.
– Украінскі вопыт паказаў неадназначнасць у пытаннях стварэння і выкарыстання сіл тэрытарыяльнай абароны шляхам практычна бескантрольнай раздачы стралковай зброі насельніцтву. Ці ўлічваецца гэты вопыт пры фарміраванні сіл тэрытарыяльнай абароны ў Беларусі? І ў цэлым, як вы ацэньваеце гатоўнасць беларусаў у выпадку агрэсіі абараняць сваю зямлю са зброяй у руках?
– Безумоўна, і такі вопыт улічваецца. Але не думаю, што гэта прыклад адэкватнага рэагавання. Ва Украіне рашэнне аб бескантрольнай раздачы стралковай зброі насельніцтву было прынята хутчэй ад безвыходнасці і некампетэнтнасці кіраўніцтва, негатоўнасці сістэмы гарантавання нацыянальнай бяспекі да новых выклікаў.
Мы не першы год займаемся пытаннямі фарміравання тэрытарыяльнай абароны і, паверце, шмат чаму навучыліся за гэты час. Уважліва аналізуем падзеі, якія адбываюцца ў суседняй краіне. Робім высновы.
На планавай аснове праводзяцца вучэнні войск тэрытарыяльнай абароны, зборы ваеннаабавязаных, у ходзе якіх на практыцы адпрацоўваюцца пытанні ўзаемадзеяння, разгортвання, матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння і г.д. На ўзроўні кіраўнікоў рэгіёнаў ёсць поўнае разуменне важнасці гэтай работы.
А што да гатоўнасці беларусаў у выпадку агрэсіі абараняць сваю зямлю са зброяй у руках, прывяду толькі адзін прыклад. Як вы ведаеце, у гэтым годзе ваеннымі камісарыятамі праведзена зверка ўліковых даных ваеннаабавязаных. Удакладнена інфармацыя адносна больш як 95% чалавек. Усе яны прыбылі ў ваенкаматы без якога-небудзь прымусу. Гэты факт наглядна сведчаць не толькі аб высокай грамадзянскай адказнасці нашых грамадзян, але і аб іх гатоўнасці абараняць сваю Айчыну, свае сем’і.
– Наколькі паспяхова прасоўваецца стварэнне рэгіянальнай групоўкі войск Саюзнай дзяржавы? Ці можна разлічваць на тое, што гэтая групоўка з’яўляецца адэкватным фактарам стрымлівання ў адносінах да вайсковых кантынгентаў, якія нарошчваюцца ў суседніх краінах, перш за ўсё ў Польшчы?
– Першае, на што хачу звярнуць увагу – Рэгіянальная групоўка войск (сіл) Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі створана даўно і мае выключна абарончыя мэты. Гэта адзін з фактараў аховы ад тых пагроз, якія могуць зыходзіць сёння для нашай нацыянальнай бяспекі.
Разгортванне групоўкі на тэрыторыі Беларусі ідзе па раней зацверджаным плане. На сённяшні дзень яна дастатковая і адэкватная становішчу, якое складваецца. Безумоўна, у залежнасці ад дынамікі сітуацыі будуць прымацца адпаведныя рашэнні аб далейшым яе нарошчванні ў тым складзе, які гарантавана астудзіць любыя "гарачыя галовы".
– Ці ёсць неабходнасць у дадатковым пераглядзе Міждзяржаўнага пагаднення аб сумесным забеспячэнні рэгіянальнай бяспекі ў ваеннай сферы ад 19 снежня 1997 года? Ці тых дапаўненняў і змен, якія ў яго нядаўна ўнеслі, будзе дастаткова для падтрымання міру ў зоне адказнасці сумеснай рэгіянальнай групоўкі?
– Гэта базавае пагадненне, якое вызначае склад Рэгіянальнай групоўкі войск (сіл) Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі, парадак яе стварэння і ўсебаковага забеспячэння, а ў далейшым – арганізацыю кіравання ёю на ўсіх этапах.
Дапаўненні і змяненні, якія ўнесены ў дзеючае пагадненне ў пачатку снежня ў час сустрэчы кіраўнікоў ваенных ведамстваў дзвюх краін дазваляюць ствараць любую па складзе і колькасці групоўку войск адэкватна наяўнай абстаноўцы. Праведзена карпатлівая экспертная работа профільных спецыялістаў абаронных ведамстваў Беларусі і Расіі, юрыстаў.
Усе астатнія пытанні ў дзеючым пагадненні аб сумесным забеспячэнні рэгіянальнай бяспекі ў ваеннай сферы дэталёва прапрацаваны і ў цяперашняй сітуацыі не патрабуюць перагляду або дадатковых карэкціровак.
– Ці захаваліся якія-небудзь механізмы ўзаемнага стрымлівання і кантролю бяспекі ў Еўропе? І як вы ацэньваеце эфектыўнасць АБСЕ як інстытута, які быў закліканы гэтую бяспеку забяспечваць, але пакуль што з гэтай задачай не спраўляецца?
– У цяперашні час працягваецца наўмыснае разбурэнне ўсёй архітэктуры міжнароднай бяспекі. Сітуацыя, якая склалася, стала вынікам рэалізаванай дзесяцігоддзямі Вашынгтонам і яго саюзнікамі палітыкі праследавання сваіх інтарэсаў за кошт ушчамлення праў іншых краін. У мэтах нарошчвання ваеннай сілы калектыўны Захад мэтанакіравана вядзе паэтапны дэмантаж сістэмы кантролю над узбраеннямі. Заходнія дзяржавы свядома ігнаруюць дасягнуты пасля распаду Савецкага Саюза ўзаемавыгадны баланс інтарэсаў у галіне бяспекі на еўрапейскім кантыненце.
Спачатку саюзнікі Вашынгтона не прынялі адаптаваны Дагавор аб звычайных узброеных сілах у Еўропе, які павінен быў ліквідаваць "шэрыя зоны" пасля ўступлення ў НАТА краін Балтыі. Затым былі адкінуты асноўныя прынцыпы Будапешцкага мемарандума – пагаднення аб гарантыях бяспекі постсавецкіх краін, якія адмовіліся ад ядзернай зброі. Далей адбыўся разрыў Вашынгтонам пад цалкам надуманымі падставамі Дагавора аб ліквідацыі ракет сярэдняй і меншай далёкасці і выхад з Дагавора па адкрытым небе. Усе гэтыя крокі стварылі бескантрольныя магчымасці для Захаду пачаць новую гонку ўзбраенняў, мэтай якой павінна стаць дасягненне гарантаванай ваенна-тэхнічнай перавагі краін НАТА над любой дзяржавай свету. Сёння яны гэтага ўжо не ўтойваюць.
Краіны Захаду з 2004 года наўмысна нарошчвалі ваенную прысутнасць каля беларускіх меж, а з 2020 года фактычна перасталі адказна прытрымлівацца палажэнняў Венскага дакумента АБСЕ 2011 года і двухбаковых пагадненняў па дадатковых мерах даверу і бяспекі, чым канчаткова разбурылі еўрапейскі мірны дыялог.
Беларусь у рамках АБСЕ неаднаразова выказвала занепакоенасць у сувязі з нарошчваннем краінамі-членамі НАТА ваеннага патэнцыялу каля нашых меж. Кантроль вываду войск прапаноўвалася ажыццяўляць у рамках мерапрыемстваў па верыфікацыі.
Для стымулявання мірнага палітычнага працэсу на розных міжнародных пляцоўках Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь быў вылучаны шэраг буйных ініцыятыў для перазапуску дыялогу па пытаннях еўрапейскай бяспекі ("Хельсінкі-2"). Беларускі бок заўсёды заставаўся адданы міжнародным абавязацельствам, нават ва ўмовах, калі вядучыя краіны з іх выходзілі. Аднак дадзеныя дыпламатычныя намаганні Беларусі былі праігнараваны. Расія таксама ўвесь час імкнулася выратаваць сітуацыю. Яе прапановы па заключэнні ўсёабдымнага Дагавора аб еўрапейскай бяспецы, а таксама ініцыятывы па забеспячэнні стратэгічнай стабільнасці былі адкінуты ЗША і НАТА.
Украінскія падзеі сталі адным з найбольш яскравых прыкладаў агрэсіўнай палітыкі ЗША, Вялікабрытаніі і краін-членаў ЕС. Гэта прамое следства крызісу даверу, дыскрэдытацыі і нівеліравання аўтарытэту такіх найважнейшых крыніц міру і бяспекі як ААН і АБСЕ, абясцэньванне міжнародных дагавораў і пагадненняў у галіне кантролю над узбраеннямі.
У сённяшніх ваенна-палітычных умовах Беларусь выступае за пабудову справядлівай архітэктуры міжнароднай і еўрапейскай бяспекі, якая ўлічвала б інтарэсы ўсіх яе ўдзельнікаў, заснавана на нормах і прынцыпах міжнароднага права, шматвяковых традыцыях добрасуседства і ўзаемавыгаднага дыялогу, павазе і роўнасці бакоў. На гэта, у прыватнасці, накіравана і прынятая 23 лістапада 2022 года па ініцыятыве беларускага боку заява кіраўнікоў МЗС АДКБ аб умацаванні архітэктуры міжнароднай і рэгіянальнай бяспекі і кантролю над узбраеннямі, раззбраення і нераспаўсюджвання.
– У якім кірунку адбываецца абнаўленне Канцэпцыі нацыянальнай бяспекі?
– Распрацаваны па даручэнні Кіраўніка дзяржавы праект Канцэпцыі нацыянальнай бяспекі абноўлены практычна на 70%. Пры гэтым захавана пераемнасць да існуючага стратэгічнага дакумента. Новая Канцэпцыя дапаўняе яго і развівае асноўныя палажэнні ва ўсіх сферах бяспекі. Адкарэкціраваны паняцці нацыянальнай бяспекі, крыніцы пагрозы і пагрозы. Упершыню дадзены вызначэнні рызыкі і выкліку, што дасць магчымасць больш эфектыўна ацэньваць стан нацыянальнай бяспекі, а таксама прымаць папераджальныя меры рэагавання.
Улічаны ў дакуменце і рэаліі сучаснага свету, у якіх нам даводзіцца адстойваць свой суверэнітэт і незалежнасць. У пералік стратэгічных нацыянальных інтарэсаў упершыню ўключаны новыя палажэнні аб неабходнасці ўсялякай абароны народа Беларусі як унікальнай гістарычнай супольнасці і адзінай крыніцы дзяржаўнай улады.
Канцэптуальнае замацаванне атрымалі такія нацыянальныя інтарэсы, як дабрабыт і працвітанне, сацыяльная адказнасць грамадзян, а не толькі дзяржавы, і іншыя. Адлюстравана ў дакуменце і новая сфера нацыянальнай бяспекі – біялагічная. Важная роля адведзена функцыянаванню сістэмы забеспячэння нацыянальнай бяспекі ў рамках антыкрызіснага рэагавання.
Пры гэтым мы абапіраліся на падтрымку навукова-экспертнай супольнасці, прадстаўнікоў Нацыянальнай акадэміі навук, вядучых ВНУ, навукова-даследчых устаноў, "фабрык думкі". У выніку ў Канцэпцыі ўдалося адлюстраваць ключавыя дасягненні айчыннай фундаментальнай і прыкладной навуковай думкі за больш як дзесяцігадовы перыяд.
Праект Канцэпцыі ўзгоднены ўсімі дзяржаўнымі органамі, цяпер дакумент падрыхтаваны для ўнясення на пасяджэнне Савета Бяспекі, у ходзе якога Кіраўніку дзяржавы будзе зроблена справаздача аб выніках праведзенай работы. А фінальным этапам у адпаведнасці з Канстытуцыяй стане разгляд абноўленай Канцэпцыі Усебеларускім народным сходам.
– Аляксандр Рыгоравіч, наша сустрэча праходзіць напярэдадні навагодніх свят. Што пажадаеце нашым чытачам?
– Перш за ўсё, моцнага здароўя, шчасця і дабрабыту. Сёння як ніколі важны мір, спакой і згода на беларускай зямлі.
Наша агульная заслуга, што ў Беларусі створана надзейная сістэма гарантавання нацыянальнай бяспекі. Асаблівая падзяка за гэта людзям у пагонах, якія мацуюць абараназдольнасць краіны, забяспечваюць недатыкальнасць яе рубяжоў, аберагаюць парадак на вуліцах нашых гарадоў. Яны і ў гэтыя святочныя дні на баявым пасту.
Няхай у надыходзячым Новым годзе спраўдзяцца вашы мары, а поспех спадарожнічае ва ўсіх справах і пачынаннях! Беражыце сваіх родных і блізкіх.
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь
Чытайце таксама:
Варшава, удзельнічаючы ў канфлікце ва Украіне, праследуе свае мэты – Вальфовіч
Вальфовіч: Кіеў імкнецца справакаваць рэгіянальны канфлікт
Вальфовіч расказаў, навошта праводзіцца праверка баявой гатоўнасці ў Беларусі
Архітэктура міжнароднай бяспекі разбурана – Вальфовіч
Сілавы блок у стане забяспечыць бяспеку беларусаў – Вальфовіч