Пастаянная баявая гатоўнасць: як дэсантнікі ахоўваюць мяжу з Украінай

Гомельская вобласць непасрэдна мяжуе з Украінай, і да абласнога цэнтра рукой падаць. Таму самыя падрыхтаваныя і добра абсталяваныя часткі ахоўваюць дзяржаўныя рубяжы там.

Ваенныя на пад’язных дарогах па ўсіх правілах абсталююць КПП. Такія кропкі маскіруюцца, узмацняюцца тэхнікай і здольны несці кругавую абарону.

Кожны аўтамабіль надглядаецца па спецыяльным алгарытме, каб выключыць непрыемныя сюрпрызы для грамадзянскага насельніцтва. Увогуле, вайскоўцы робяць тое, чаму іх вучылі – абараняюць звычайных беларусаў і іх камфортнае жыццё.

Ваеннаслужачы ССА на адным з такіх КПП у лесе расказаў, што разам з байцамі яны не проста надглядаюць машыны, якія праязджаюць, але і правяраюць дакументы.

Паводле яго слоў, на службе яны звяртаюць увагу на любыя дробязі. Таму правяраецца ўсё, пачынаючы з багажніка і завяршаючы кішэнямі. Гэта прафесійная падазронасць проста неабходны навык.

Надгляд машын праводзіцца з улікам вопыту чачэнскай і сірыйскай кампаній, працы міратворцаў у Ліване і ходу Спецыяльнай ваеннай аперацыі.

Ваенныя просяць уключыць фары, шчоткі, пасігналіць, адчыніць дзверы. Гэта робіцца для таго, каб праверыць працу электрыкі ў аўтамабілі. Таму што тэрарысты часта выкарыстоўваюць замыканне ў электраланцугу, каб падарваць машыну.

Кожны такі КПП абавязкова ўзмоцнены бронетранспарцёрамі, якія могуць аказаць агнявую падтрымку. На месцы працуе снайпер, ёсць і іншыя вайсковыя хітрасці, пра якія не гавораць усім.

Баявыя дзеянні даўно даказалі высокую эфектыўнасць выкарыстання беспілотнікаў. Беларускія дэсантныя падраздзяленні зараз аснашчаны дронамі, і спецыяльныя разлікі, якія нясуць службу на мяжы, актыўна іх выкарыстоўваюць.

Паводле яго слоў, любыя рухі ў ночы дапамагае засякаць цеплавізар, ёсць і рэжым начнога бачання. У сукупнасці гэта робіць невялікі дрон незаменным сродкам разведкі.

Узлёт беспілотніка і прызямленне займаюць пэўны час, таму аператара ў гэты момант прыкрываюць іншыя байцы сіл спецыяльных аперацый.

Дэсантнікі гатовы да любых нечаканасцей і, калі яны засякуць у небе чужы беспілотнік, то адразу аб гэтым даложаць начальству. Далей алгарытм дзеянняў просты: прыблізны радыус працы вядомы, таму пры дапамозе квадракоптара вядзецца пошук аператара дрона. Правяраюцца скрыжаванні, незнаёмыя машыны, і ў гэты час разведчыкі прачэсваюць лес.

Тут па прызнанні вайскоўца велізарную ролю гуляе і тое, што арганізавана добрая праца з насельніцтвам.

Так, спачатку было шмат незадаволеных, асабліва сярод аматараў палявання і збору грыбоў і ягад. Цяпер людзі шануюць сваю бяспеку і спакойнае жыццё каля мяжы. Таму аб усіх незвычайных машынах і падазроных людзях паведамляюць адразу. У такім выпадку да працы падключаецца сельскі савет і ўчастковы.

Таму зараз вочы і вушы ваенных разведчыкаў – гэта не толькі спецыяльныя тэхнічныя сродкі, але і звычайныя людзі.

Паводле яго слоў, асаблівасць такой службы ў неабходнасці пастаяннага кантакту з мясцовымі.

"Яны да нас ужо прывыклі, разумеюць абстаноўку на сумежнай тэрыторыі", - звярнуў увагу палкоўнік ССА.

Пры гэтым Вадзім Бабілевіч падкрэсліў, што дэсантнікі на мяжы з Украінай "нясуць службу ў рэжыме пастаяннай баявой гатоўнасці".

Прычым нароўні з кантрактнікамі выконваюць задачы і саладаты тэрміновай службы.

"Тут для нас няма нічога новага. Мы выконваем тое, чаму навучаліся ў пункце пастаяннай дыслакацыі", - растлумачыў ён.

Пасля чаго дадаў, што "мы аналізуем і прымяняем вопыт, атрыманы ўсімі бакамі ў ходзе правядзення спецыяльнай ваеннай аперацыі".

Беларускія дэсантнікі разгарнулі ў лесе сапраўдны ваенны гарадок, каб камфортна несці службу. У яго цэнтры знаходзіцца самае дарагое сэрцу кожнага байца – пункт гаспадарчага забеспячэння. На агульназразумелай мове – гэта сталовая.

Палявая кухня патрабуе ад ваенных кухараў асаблівых намаганняў, таму што кожны салдат павінен быць не проста сытна, але і смачна накормлены.

Паводле яе слоў, галоўная хітрасць пры складанні меню для байцоў ССА заключаецца ў тым, каб усё было размеркавана паміж прыёмамі ежы раўнамерна. Немалаважна і разнастайнасць, таму на стале ў салдат і свежая агародніна, і сала. Вядома, ёсць і ўсякія "прысмакі" накшталт соку і вафелек.

"У рацыёне ўсё мяняецца. Няма такога, каб кожны дзень было адно і тое ж", - падкрэсліла Наталля.

Усе ведаюць, што дзень у арміі пачынаецца ў 6 раніцы. Таму, каб сняданак быў гатоў своечасова, у Наталлі і яе памочнікаў раніца пачынаецца ў 4 гадзіны.

Намеснік камандзіра брыгады Вадзім Бабілевіч кажа, што яго байцы высока матываваны, бо тут, на тэрміновай службе ў лесе каля самай мяжы, яны разумеюць, што абараняюць самае дарагое, што ў іх ёсць, – свае сем’і.