Са слязамі і партрэтам прадзеда ў руках: "Бессмертный полк" на вуліцах Гродна

ГРОДНА, 9 мая – Sputnik, Іна Грышук. Акцыі "Бессмертный полк" і "Беларусь помніць" прайшлі ў рамках шэсця пакаленняў, якое сабрала некалькі тысяч гараджан у цэнтры Гродна раніцай 9 мая, перадае карэспандэнт Sputnik.

Некалькі тысяч гараджан з партрэтамі сваякоў-ветэранаў пад гукі аркестра прайшліся па цэнтральных вуліцах ад плошчы Леніна да плошчы Савецкай, а таксама падзяліліся, чаму для іх гэтак важны гэтыя акцыі памяці.

Гродзенскае шэсце пакаленняў у гэтым годзе праходзіла ў самым цэнтры горада і аб’яднала дзве акцыі – "Беларусь помніць" і "Бессмертный полк". У шэсці можна было бачыць не толькі старэйшае пакаленне, але і маладое – студэнтаў і школьнікаў.

Адна з іх – 19-гадовая Лізавета, якая прыйшла на шэсце з маці Людмілай. У руках несла ўпрыгожаную георгіеўскімі стужачкамі рамку з партрэтамі двух прадзедаў. На просьбу журналіста расказаць іх гісторыю, дзяўчына не змагла стрымаць слёз. Сваіх прадзедаў яна ніколі не бачыла, але гісторыяй іх трагічнага мінулага прасяклася да глыбіні душы.

"Мы не паспелі зрабіць прыгожыя партрэты, зрабілі ў такім выглядзе, таму што вырашылі абавязкова прыйсці на акцыю "Бессмертного полка". Прадзядуля Мікалай быў стралком, героем бітвы пад Ленінградам, на яго рахунку – падарваны браняпоезд і шмат забітых нямецкіх салдат. Пра яго ваенныя подзвігі вельмі шмат ёсць на сайце "Бессмертного полка". А другі прадзядуля прайшоў усю вайну, дайшоў да Берліна. У іх было шмат узнагарод. Іх гісторыю мне распавялі бабуля і маці", - расказала Лізавета.

Яе маці дапоўніла, што дзядулі вельмі мала расказвалі пра падзеі ваенных гадоў, але Дзень Перамогі для іх заўсёды быў вялікім святам.

"Дзядуля Мікалай добра іграў на баяне. У дзяцінстве, калі мы прыязджалі да яго ў госці, усе ўнукі збіраліся і спявалі пад яго акампанемент песні ваенных гадоў і любімую дзядулем "Катюшу". І мы разумелі, якім важным для яго быў гэты дзень", - распавяла Людміла.

Былі сярод удзельнікаў шэсця і партрэты тых удзельнікаў вайны, якія не дажылі да 9 мая 1945-га, а аддалі сваё жыццё ў баях. Адзін з іх – Віктар Тарасевіч, які загінуў у 1944 маладым 33-гадовым хлопцам. Яго партрэт на шэсце прынёс унук – поўны цёзка свайго дзядулі.

"Мяне назвалі ў гонар дзеда. Сёння я тут, на гэтым шэсці, бо прыйшоў ушанаваць памяць усіх ветэранаў. А яшчэ паказаць майму дзядулю мірны парад і тое, што стала магчымым дзякуючы іх подзвігам на палях бітваў. Мой дзядуля і іншыя загінулыя салдаты засталіся ў нашай памяці маладымі рабятамі. Ён загінуў пры вызваленні Кенісберга, сучаснага Калінінграда. Ваяваў ён усяго паўгода пасля прызыву, але паспеў унесці свой уклад у агульную перамогу", - расказаў Віктар.

Па словах мужчыны, пра гісторыю дзядулі ён даведаўся дзякуючы апавяданням бабулі і бацькі. Дзед доўгі час лічыўся прапаўшым без вестак. Бацька Віктара шмат гадоў звяртаўся ў розныя архівы і здолеў адшукаць месца яго пахавання і гісторыю трагічнай гібелі.

"Дзед Віктар пахаваны пад горадам Гусевым у Калінінградскай вобласці. Наша сям’я бывала там. Знайшлі ў спіску прозвішчаў на мануменце і прозвішча дзеда", - дадаў Віктар.

Ён таксама дадаў, што лічыць сваім абавязкам кожны год прыходзіць на шэсці памяці, памятаць подзвіг усіх удзельнікаў вайны – тых, хто выжыў, і тых, хто аддаў жыццё за агульную перамогу.

"Гэта мой бацька – Калінушкін Сяргей Іванавіч – удзельнік вайны, які таксама ўнёс свой пасільны ўклад у нашу вялікую Перамогу. Ён – наш гонар. Ваяваў на Першым беларускім фронце, быў снайперам, быў цяжка паранены, потым кантужаны, але застаўся жывы. На свет з’явіліся мы, нас шасцёра ў сям’і было", - падзяліўся гісторыяй свайго бацькі афіцэр запасу, падпалкоўнік, афганец, удзельнік шэсця Аляксандр Калінушкін, які прыйшоў на акцыю з жонкай Марынай.

Па ўспамінах Аляксандра, яго бацька мала расказваў аб сваім ваенным вопыце. Нешта ўдалося даведацца з цішком пачутых у дзяцінстве размоў, калі дзед збіраўся сярод сваіх сяброў-ветэранаў, якія таксама ваявалі.

"Напэўна гэтыя ўспаміны для іх былі вельмі цяжкія, таму яны мала пра гэта гаварылі, а мы стараліся не распытваць", - растлумачыў мужчына і дадаў: