У Гомелі больш за 25 тысяч чалавек выйшлі на святочнае шэсце 9 мая

На святочнае шэсце ў Дзень Перамогі выйшлі больш за 25 тысяч чалавек. На чале калоны афіцэры МНС неслі копію Сцяга Перамогі. Таго самага штурмавога сцяга 150-й ордэна Кутузава II ступені Ідрыцкай стралковай дывізіі, узнятага над будынкам Рэйхстага ў горадзе Берліне савецкімі салдатамі.

Гомельскае палотнішча ў сем разоў большае за арыгінал.

Святочная калона аб’яднала гамяльчан розных пакаленняў, многія з іх неслі партрэты сваіх сваякоў-франтавікоў. Мабыць, гэта быў самы хвалюючы момант – у адным страі салдаты і генералы, вязні канцлагераў і працаўнікі тылу – такія далёкія, але блізкія і родныя, нават калі ніколі і не сустрэтыя.

Народная акцыя "Беларусь памятае" праводзіцца ў Гомелі з 2015 года і кожны раз збірае ўсё больш і больш удзельнікаў.

З партрэтамі бацькоў-франтавікоў далучыўся да шэсця Анатоль Герашчанка. Яго бацька, выпускнік Ульянаўскага танкавага вучылішча прайшоў усю Вялікую Айчынную, дайшоў да Берліна, быў удзельнікам Парада Перамогі ў чэрвені 1945-га. Міхаіл Герашчанка граміў ворага на тэрыторыі Заходняй Украіны, а пасля яе заканчэння – банды нацыяналістаў.

"Там жа, на Львоўшчыне, пазнаёміўся з маёй мамай, старшыной медыцынскай службы. Яна на вайне з 19 гадоў, дайшла да Прагі. А фота, якое ў мяне ў руках, зроблена ў 1944-м, калі бацькі распісаліся", - дзеліцца важнымі падрабязнасцямі Анатоль.

У руках у Дзмітрыя Рыбчанкі партрэт дзеда, які ў 17 гадоў добраахвотнікам пайшоў на фронт.

"Гэта было ў снежні 41-га, пад Крамянчугам. Уладзіміра Емяльянавіча накіравалі на паскораныя курсы малодшых афіцэраў. На жаль, ведаю пра баявы шлях дзеда не вельмі шмат. Калі я нарадзіўся, яго ўжо не было ў жывых. З важнага – удзел у абароне Ленінграда", - прызнаецца Дзмітрый.

Дапамагчы сыну бярэцца нявестка героя Анжаліка Рыбчанка, якая ідзе побач. Паводле яе слоў, Уладзімір Емяльянавіч быў маёрам юстыцыі і заставаўся героем да апошніх дзён жыцця. Такіх людзей – пісьменных і спагадных – яна больш не сустракала. "Пайшоўшы на пенсію, працягваў кансультаваць усіх, хто да яго звяртаўся па юрыдычную дапамогу. Ні капейкі ні з каго ніколі не ўзяў", - дадае фарбаў у партрэт заслужанага сваяка Анжаліка.

Многія ўдзельнікі сённяшняга шэсця назвалі яго дзіўным і атмасферным, дзе мінулае, сучаснасць і будучыня ішлі поплеч – у адным страі бяссмертнага палка.