Расійскае знешнепалітычнае ведамства, якое адлічвае сваю гісторыю ад заснаванага яшчэ пры Іване Грозным Пасольскага прыказа, 10 лютага адзначае сваё 475-годдзе. Гэтая вялікая дата нагадвае нам пра багатыя і слаўныя традыцыі нашай дыпламатыі, якая ва ўсе часы і эпохі нязменна адстойвала і ўмацоўвала пазіцыі Радзімы за мяжой.
Як і раней, расійскія дыпламаты сустракаюць сваё свята на пярэднім краі барацьбы за забеспячэнне нацыянальных інтарэсаў нашай краіны ў найскладанейшых знешнепалітычных умовах. Негатыўныя тэндэнцыі ў сферы глабальнай стратэгічнай стабільнасці працягваюць нарастаць. На гэтым фоне абвастраецца барацьба вакол прынцыповых пытанняў гарантавання міжнароднай бяспекі і рэагавання на выклікі сучаснасці. Не жадаючы прызнаваць неабходнасць даўно наспелых пераўтварэнняў, апаненты Расіі ўсімі сіламі спрабуюць перашкаджаць незваротным трансфармацыям, якія ў корані змяняюць сістэму міжнародных адносін.
Такая дэструктыўная палітыка вядзе да абвастрэння крызісаў па ўсім свеце і іх эскалацыі да ўзроўню маштабных канфліктаў. Ператварэнне Украіны ў плацдарм агрэсіі супраць нашай краіны і абсалютна законны адказ Расіі – правядзенне спецыяльнай ваеннай аперацыі – вынеслі на паверхню глабальныя супярэчнасці, якія збіраліся дзесяцігоддзямі, здольныя прывесці да тэктанічных змен геапалітычнага ландшафту.
Безадказныя паводзіны нашых заходніх апанентаў прывялі да пачатку распаду сістэмы міжнародна-прававых інструментаў падтрымання міру і бяспекі. Разбалансіроўка гэтых шматбаковых механізмаў багатая агульнай і незваротнай дэстабілізацыяй ваенна-палітычнай абстаноўкі не толькі на рэгіянальным, але і на глабальным узроўні.
У існуючых умовах нашы дыпламаты працягваюць выкарыстоўваць увесь арсенал палітыка-дыпламатычных інструментаў для таго, каб паслядоўна ўмацоўваць ролю Расіі ў міжнародных справах і даваць рашучы адпор спробам недружалюбных дзяржаў умешвацца ў нашу ўнутраную і знешнюю палітыку.
Сёння ключавым напрамкам прыкладання нашых намаганняў становіцца раскрыццё патэнцыялу супрацоўніцтва з канструктыўна настроенымі партнёрамі – на прасторы СНД, Вялікай Еўразіі, Афрыкі і Лацінскай Амерыкі. Праца па якасным умацаванні ўзаемадзеяння з імі вядзецца паслядоўна і паспяхова.
У нашай сістэме знешнепалітычных каардынат брацкая Рэспубліка Беларусь заўсёды займала асаблівае месца. У бягучай сітуацыі гэта сцвярджэнне актуальна ўдвая. У расійска-беларускіх адносінах назіраецца вельмі добрая дынаміка ва ўсіх без выключэння сферах. Асабліва каштоўна, што падчас сур’ёзных выпрабаванняў Мінск праявіў сябе сапраўдным саюзнікам, аб чым сведчыць дасягнуты намі беспрэцэдэнтны ўзровень двухбаковага супрацоўніцтва і ўзаемадзеяння на міжнародных пляцоўках. Хацеў бы падзякаваць беларускім сябрам за іх салідарную пазіцыю і, карыстаючыся выпадкам, павіншаваць з мінулым прафесійным святам беларускай дыпламатычнай службы, якое адзначалася 22 студзеня.
Вяршыняй нашага двухбаковага супрацоўніцтва з'яўляецца інтэграцыя ў рамках Саюзнай дзяржавы. З вялікім задавальненнем адзначаем і адчувальныя поспехі на гэтым кірунку, і каласальны патэнцыял далейшага росту. Комплексная работа па інтэнсіфікацыі інтэграцыйнага будаўніцтва працягваецца. Упэўнен, што яе поспеху будуць садзейнічаць зацверджаныя ў ходзе нядаўняга пасяджэння Вышэйшага дзяржаўнага савета Асноўныя напрамкі рэалізацыі палажэнняў Дагавора аб стварэнні Саюзнай дзяржавы на 2024-2026 гады, а таксама прыняцце чарговай Праграмы ўзгодненых дзеянняў у галіне знешняй палітыкі дзяржаў, разлічанай на той жа тэрмін.
Адносіны Расіі і Беларусі без перабольшання могуць служыць прыкладам выбудоўвання раўнапраўнага і ўзаемавыгаднага супрацоўніцтва, а ўзровень узаемадзеяння ў рамках Саюзнай дзяржавы – узорам для іншых інтэграцыйных аб’яднанняў. У сувязі з гэтым нельга не згадаць, што нямала поспехаў і дасягненняў айчыннай дыпламатыі так ці інакш звязаны з Беларуссю. У летапіс расійскай знешнепалітычнай службы навекі ўпісана імя легендарнага савецкага дыпламата і дзяржаўнага дзеяча, выдатнага ўраджэнца Гомельшчыны Андрэя Андрэевіча Грамыкі, які ледзь не 30 гадоў узначальваў Міністэрства замежных спраў Савецкага Саюза. Менавіта Грамыка ад імя Савецкага Саюза змацаваў сваім подпісам Статут ААН, а потым стаў першым Пастаянным прадстаўніком СССР у сусветнай Арганізацыі. Ён цвёрда і ўмела адстойваў інтарэсы нашай агульнай Радзімы, дабіваўся ўзмацнення пазіцый СССР без шкоды ўмацаванню стратэгічнай стабільнасці, падтрыманню міжнароднага міру і бяспекі, развіццю ўзаемапаважлівага міждзяржаўнага ўзаемадзеяння.
Вялікай заслугай Грамыкі з’яўляецца і тое, што ён забяспечыў пераемнасць савецкай знешняй палітыкі ў адносінах да лепшых шматвяковых традыцый расійскай дыпламатыі, закладзеных такімі вялікімі папярэднікамі, як Аляксандр Гарчакоў. Падыход Грамыкі да міжнародных спраў лёг у аснову савецкай дыпламатычнай школы новага ўзору, якая выхавала цэлыя пакаленні супрацоўнікаў знешнепалітычнага ведамства СССР, а пасля – незалежнай Расіі і Беларусі. Яе ключавыя прынцыпы застаюцца непарушнымі і сёння – гэта высокі прафесіяналізм дыпламатаў, любоў да радзімы і глыбокае разуменне сапраўдных знешнепалітычных прыярытэтаў краіны, дасканалае веданне актуальных міжнародных праблем, старанная падрыхтоўка да перагавораў і прыняцце толькі збалансаваных, вывераных да дробязей рашэнняў.
Нягледзячы на ўсю складанасць цяперашняй знешнепалітычнай абстаноўкі, нашы дыпламаты – наследнікі і захавальнікі традыцый Грамыкі – не раз даказалі сваю здольнасць вырашаць надзённыя задачы, абапіраючыся на прынцыпы ўзаемнай павагі і ўліку нацыянальных інтарэсаў. Залогам нашых далейшых перамог з’яўляецца здольнасць і імкненне кожнага дыпламата аператыўна адаптавацца да перамен, якія адбываюцца, пашыраць свой кругагляд, прымяняць новыя падыходы, самаўдасканальвацца. Абапіраючыся на шматвяковыя традыцыі айчыннай знешняй палітыкі, супрацоўнікі Міністэрства замежных спраў з гонарам і годнасцю нясуць сцяг Айчыны ў бурным і неспакойным свеце.
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"