Аляксей Маёраў пачаў займацца футболам у чатыры з паловай гады. Гуляў за дзіцячую каманду ФК "Мінск" і сталічнае "Дынама", за якое калісьці выступаў дзядуля Лёшы – даволі вядомы Аляксандр Кісцень.
Футбольны талент у хлопчыка праявіўся хутка: у шэсць гадоў ён мог набіць мяч 12 тысяч разоў, а яго хуткасць і рэакцыя дазвалялі абвесці любога саперніка на полі. Юным геніем зацікавіліся ў Расіі, і неўзабаве Лёшу запрасілі ў "Спартак", "Зеніт" і "Краснадар".
На гэтым вырашылі не спыняцца: сям’я хлопчыка пераехала ў Іспанію, дзе на яго ўжо "палявалі" мясцовыя клубы. У выніку зоркі сышліся, і малады беларускі вундэркінд апынуўся там, дзе заўсёды марыў, – у "Рэале".
Футбол ці хакей
Пасля пераезду ў Іспанію Лёша стаў гуляць за каманду "Серданьёла", якая выступае ў чэмпіянаце Каталоніі. У першай гульні ён забіў два галы, а ўсяго за мінулы сезон аформіў 59 мячоў у 22 матчах – фантастычны вынік!
Лёша з бацькам Аляксеем Маёравым-старэйшым
© Photo : из личного архива Алексея Майорова
"Пасля аднаго з матчаў да мяне падышоў прадстаўнік "Рэала" і спытаў, хацеў бы мой сын выступаць за іх. Я адказаў – вядома! Скаўт падарыў два значкі з эмблемай клуба і папрасіў перадаць сыну", - распавядае бацька хлопчыка Аляксей Маёраў-старэйшы.
Тата Лёшы – яго асабісты трэнер і менеджар у адной асобе. Мінулае ў яго таксама спартыўнае: займаўся адзінаборствамі, але прамога стаўлення да пары да часу не меў зусім.
"Прывесці сына ў футбол было не маім жаданнем: я хацеў, каб ён займаўся хакеем. Мы прыйшлі ў Лядовы палац (у Мінску - Sputnik), дзе была хакейная трэніроўка, але Лёшы не спадабалася, і мы пайшлі на футбол. Яму тады было чатыры з паловай гады", - успамінае субяседнік.
Хлопчык трапіў у дзіцячую акадэмію ФК "Мінск" і з захапленнем пачаў трэніравацца. Трэнеры хутка заўважылі талент Аляксея, які выдатна адчуваў поле, па-майстэрску валодаў мячом і мог абгуляць любога равесніка. У яго гады мала хто так умеў.
Першы беларус у "Рэале"
У Іспаніі за таленавітага беларуса змагаліся адразу некалькі вядомых клубаў. Маёраў-старэйшы распавёў, што да яго звярталіся такія каманды, як "ПСЖ", "Манчэстар Сіці", "Манака", "Барселона", але перавагу аддалі "каралеўскаму клубу" – "Рэалу".
"Рэал Мадрыд" – гэта іншы ўзровень, клуб нумар адзін у свеце. "Барселона", напрыклад, ужо не тая: іншая справа, калі там гулялі Месі, Суарэс, Нэймар. Так, у "Барсе" добрыя перспектывы выхаду ў першую каманду, як у Ламіна Ямаля, значна вышэйшыя. Але "Рэал" ёсць "Рэал", гэтая каманда можа дазволіць сабе купіць любога ў свеце гульца. Я ўсё гэта растлумачыў Лёшы, і ён сказаў: "Тата, давай выберам самы складаны шлях". І так мы апынуліся ў Мадрыдзе", - кажа ён.
Пра таленавітага футбаліста з Мінска напісала іспанская спартыўная газета Marca з такім загалоўкам: "Рэал" апярэдзіў "Барселону" і скраў беларуса Аляксея Маёрава". Зрэшты, выбар на карысць "сметанковых" выпаў яшчэ і таму, што ў Мадрыдзе з беларусаў яшчэ ніхто ніколі не гуляў.
"Быў расіянін Чэрышаў, быў і зараз ёсць украінец Лунін, а беларусаў у "Рэале" яшчэ не было. За "Барсу" гуляў Аляксандр Глеб. І калі б Лёша туды перайшоў, яго пастаянна параўноўвалі б з ім", - упэўнен Маёраў-старэйшы.
Што да ўмоў пагаднення, то ў самім клубе прызналіся: гэта максімальна рэкордны кантракт для такога юнага гульца, аднак канкрэтных лічбаў не прывялі. Па словах Аляксея, пры такіх умовах сын зможа поўнасцю засяродзіцца на футболе.
"Рэал" вялікую ўвагу надае выхаванню гульца: каб гэта была культура, этыкет і фірменны стыль. Яны ствараюць асобу з футбаліста. Як мне далі зразумець: мацней за надпіс у асабістай справе, як "Рэал Мадрыд", у футбаліста не існуе", - ганарліва заяўляе мужчына.
Цяпер Лёша знаходзіцца ў Вальдэбебасе – трэніровачным комплексе мадрыдскага "Рэала". Там размешчана маладзёжная акадэмія клуба Ла Фабрыка. Стандартны расклад – чатыры трэніроўкі ў тыдзень (у вольны час яшчэ заняткі з бацькам) і адна гульня. На першай трэніроўцы хлопчык забіў гол, аддаў дзве галявыя перадачы, два разы папаў у перакладзіну, адзін раз у штангу і два разы ў брамніка.
Акрамя футбола, у акадэміі "Рэала" ёсць і звычайная вучоба. І трэніроўкі, і заняткі ў школе – цалкам на іспанскай мове. Бацька хлопчыка адзначае, што Лёша вывучыў мову за тры месяцы і зараз, як і на англійскай, мае зносіны свабодна.
На тое, каб вывучыць іспанскую мову, Аляксею спатрэбілася некалькі месяцаў
© Photo : из личного архива Алексея Майорова
Стыль Месі
Цяпер любімы клуб Лёшы Маёрава – "Рэал", а раней была "Барселона", таму што там гуляў яго кумір Ліянель Месі.
"Раўняюся толькі на яго", - прызнаецца 12-гадовы вундэркінд.
Лёша – "двухногі" футбаліст у адрозненне ад Месі: аднолькава добра валодае як правай, так і левай. І гуляе на той жа пазіцыі – у нападзенні.
"Трэнер у "Рэале" пасля першай трэніроўкі паклікаў яго да сябе і кажа: "Лёша, на якой пазіцыі хочаш гуляць?" Лёша адказаў: "Ведаеце, я магу гуляць на любой пазіцыі, але больш за ўсё люблю нападзенне". Трэнер дазволіў выбраць яму любое месца на полі, таму што бачыў, на што ён здольны”, - працягвае бацька футбаліста.
Паводле слоў Аляксея-старэйшага, у яго сына стыль гульні, як у Месі, і ён мацнейшы за сваіх равеснікаў "прыкладна на дзве галавы".
Лёша хоча быць падобным на свайго куміра Ліянеля Месі – ужо цяпер у іх даволі шмат агульнага
© Photo : из личного архива Алексея Майорова
Сам Лёша аб сваёй будучыні ў "Рэале" адклікаецца вельмі стрымана. Яно і зразумела: каб стаць такім, як Месі ці Раналду, трэба шмат працаваць. Часу на пустую балбатню няма.
"Вядома, я вельмі рад, што мне далі такі шанс. Прынялі мяне нармальна. Мару ў першую чаргу трапіць у асноўны склад "Рэала", а потым ужо падняць кубак Лігі чэмпіёнаў. Зборная Беларусі? Калі паклічуць гуляць, буду думаць. Пакуль што мне толькі 12 гадоў, а там паглядзім", - смяецца хлопчык.
Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"