Пастарэлыя дзеці: пажылыя людзі вяртаюцца ў "дзіцячы сад"

Дамы састарэлых і пансіянаты для пажылых сталі ўжо звыклай з’явай. Разам з тым, далёка не ўсе дзеці гатовы аддаць маці або бацьку ў дом састарэлых – з прычыны свайго выхавання або нейкіх асабістых перакананняў. Таму для многіх становіцца актуальным пытанне часовай занятасці блізкага чалавека.

У заходніх краінах, Японіі, а ў апошнія гады і ў Расіі вялікую папулярнасць набіраюць "дзіцячыя сады" для пажылых. На першы погляд гэтая фармуліроўка можа здацца дзіўнай, але некаторыя мужчыны і жанчыны, дасягнуўшы вызначанага ўзросту, зноў ментальна ператвараюцца ў свайго роду дзяцей. З-за хвароб яны становяцца капрызнымі і губляюць звыклыя навыкі. І тут на дапамогу прыходзіць "выхавальнік", які і на прагулку зводзіць, і арганізуе цікавы вольны час.

У Беларусі таксама ёсць такія "дзіцячыя сады". Карэспандэнт Sputnik Кацярына Вераб’ёва пабывала ў адным з іх і паглядзела, як там усё арганізавана.

"Дзіцячы сад" знаходзіцца ў будынку былой школы. Побач – гарадскі парк, куды ў добрае надвор’е "выхаванцы" ходзяць на прагулку. Адна з галоўных умоў для наведвальнікаў – здольнасць да самастойнага перамяшчэння.

Кліенты цэнтра – як правіла, людзі, якія маюць кагнітыўныя парушэнні – з дэменцыяй, хваробай Альцгеймера, Паркінсона, энцэфалапатыяй і рассеяным склерозам.

Ва ўстанове ўсё арганізавана як у звычайным дзіцячым садзе, толькі ўзрост наведвальнікаў – ад 60 да 90 гадоў. "Выхаванцы" прыходзяць сюды да 8 раніцы і знаходзяцца да 19 гадзін. Хтосьці дабіраецца сам, а кагосьці прывозяць сваякі.

Усе заняткі праходзяць па раскладзе: бабулі і дзядулі малююць, лепяць, збіраюць пазлы, вырашаюць лагічныя задачы, займаюцца гімнастыкай, наведваюць музеі і тэатры.

Стваральнікі цэнтра патлумачылі, што паспрабавалі стварыць у памяшканнях абстаноўку, якая дапаможа іх кліентам адчуваць сябе як дома. Ёсць і асобныя аўдыторыі для заняткаў.

Ініцыятыва адкрыць "дзіцячы сад" для пажылых належыць сямейнай пары Клаўдзіі і Міхаілу Сяліцкім. Стваральнікі цэнтра, якія з’яўляюцца практыкуючымі ўрачамі-неўролагамі, запэўніваюць, што ўся методыка, якая прымяняецца тут, – навукова абгрунтаваная.

Урач-неўролаг, кандыдат медыцынскіх навук Міхаіл Сяліцкі, разам з калегамі таксама вырашыў стварыць у Беларусі цэнтр, дзе пажылыя людзі знаходзіліся б днём, а па вечарах і выхадных былі разам са сваімі роднымі.

Заснавальнікі звяртаюць увагу, што іх установа не з’яўляецца медыцынскім цэнтрам, таму сюды не бяруць ляжачых старых або пенсіянераў з цяжкімі формамі хвароб, пры якіх патрабуецца спецыялізаваны догляд і медыкаментознае лячэнне.

"Наша задача – сацыялізаваць людзей для таго, каб яны пачалі размаўляць паміж сабой, камунікаваць, каб у іх з’явілася цікавасць да жыцця, а не проста глядзець з раніцы да вечара ў акенца або тэлевізар", - падкрэсліў субяседнік.

Заняткі ў цэнтры праходзяць па спецыяльнай методыцы некалькіх узроўняў, распрацаванай урачамі-неўролагамі, уключаючы розныя практыкаванні.

Ва ўстанове распрацаваны блок творчых заняткаў, які ўключае разнастайныя методыкі арт-тэрапіі, таксама праходзяць розныя майстар-класы.

У "дзіцячым садзе" ёсць прасторны пакой вольнага часу. Тут "выхаванцы" гавораць па душах і п’юць гарбату.

Адна з пастаянных кліентак цэнтра – 64-гадовая Людміла. Усё жыццё жанчына прапрацавала эканамістам-бухгалтарам, але раптоўны дыягназ – хвароба Паркінсона – прымусіў яе звольніцца. Яна прызналася, што пакутуе непамятлівасцю і хутка стамляецца. Пра "дзіцячы садок" для пажылых Людміле расказала яе дачка.

Па словах Людмілы, хоць і не заўсёды атрымліваецца прыязджаць кожны дзень, яна ўсё роўна з нецярпеннем чакае заняткаў.

"Заданні даюць на матэматыку, згрупаваць нейкія словы. Фізкультурай мы займаемся. Тут і накормяць нас", - дадала Людміла.

Яшчэ адзін кліент установы – Вітольд – прызнаўся, што за некалькі месяцаў наведвання "шмат чаго адкапаў у сваёй памяці" і змог палепшыць рухі рук.

З задавальненнем прыходзіць у "дзіцячы сад" і Ніна Паўлаўна.

"Песні спяваем, ходзім на прагулкі, шмат усялякіх дзеянняў", - усміхаецца жанчына.

Як адзначаюць урачы-неўролагі, у свеце, паводле даных СААЗ, назіраецца дынаміка росту кагнітыўных парушэнняў. На дадзены момант каля 35 млн чалавек пакутуе кагнітыўным зніжэннем, але да 2030-2040 гадоў гэтая колькасць можа скласці каля 50 млн.

Спецыялісты адзначаюць, што шмат у чым на гэта ўплывае лад жыцця, ад якога на 60% залежыць якасць нашага здароўя. Таму ўрачы рэкамендуюць усім, хто жадае даўжэй заставацца ў цвярозым розуме і на сваіх нагах, не забываць аб элементарных правілах – высыпацца, правільна харчавацца, займацца спортам і не стрэсаваць.