Зачынены Дом культуры і пустыя вуліцы: як у Глушы адзначылі 8 Сакавіка

© Sputnik / Егор ЛитвинЖыхары вёскі Глуша
Жыхары вёскі Глуша - Sputnik Беларусь
Падпісацца
Карэспандэнт Sputnik адправілася ў Міжнародны жаночы дзень у пасёлак Глуша Бабруйскага раёна, каб высветліць, як прынята адзначаць гэтае вясновае свята ў сельскіх жыхароў.

У гарадах Міжнародны жаночы дзень адзначаюць, як правіла, аднолькава. Прыўкрасных дам віншуюць у калектывах. Праводзяцца гарадскія канцэрты і спартыўныя мерапрыемствы. Напрыклад, учора ў Мінску прайшоў забег з удзелам жанчын. Арганізаваны гандаль кветкамі і сувенірамі. А як адзначаюць веснавое свята на вёсцы? Каб высветліць гэта, карэспандэнт Sputnik Юлія Балакірава адправілася 8 сакавіка ў пасёлак Глуша, які знаходзіцца за некалькі кіламетраў ад Бабруйска.

Адзінота ў Глушы

Шчыра кажучы, у гэты населены пункт ехала з вялікай надзеяй убачыць масавае народнае гулянне. Вёска ўсё ж такі немаленькая. Калі верыць інтэрнэту, пражывае тут парадку 1300 чалавек. І жанчын — большасць. Для іх, думалася, дакладна зладзяць нешта асаблівае.

© Sputnik / Егор ЛитвинУ вёсцы Глуша Бабруйскага раёну
В селе Глуша Бобруйского района - Sputnik Беларусь
У вёсцы Глуша Бабруйскага раёну

Аднак высадзіўшыся з аўтобуса ў самым цэнтры пасёлка, не знайшла тут ні душы. Надвор'е стаяла дрэннае, і я падумала, што, хутчэй за ўсё, народ гуляе ў вясковым Доме культуры. Але ён апынуўся зачыненым. Вывучыўшы аб'явы на інфармацыйнай дошцы ўстановы, зразумела, што ў гонар Міжнароднага жаночага дня тут праводзілася толькі дыскатэка. І была яна ўвечары 7 сакавіка.

© Sputnik / Егор ЛитвинДом культуры ў гонар Міжнароднага жаночага дня ладзіў дыскатэку
В честь Международного женского дня в Доме культуры провели дискотеку - Sputnik Беларусь
Дом культуры ў гонар Міжнароднага жаночага дня ладзіў дыскатэку

Дарэчы, афіша дыскатэкі падалася мне незвычайнай. Усе надпісы ў ёй былі выкананы ўручную, а ў якасці ілюстрацый выступілі выразкі з часопісаў. У гарадах такіх не сустрэнеш.

Не месца харошыць чалавека

Адправілася ў найбліжэйшы прадуктовую краму. На яе дзвярах заўважыла аб'яву, у якой вялікімі літарамі было напісана, маўляў, тут можна разлічыцца банкаўскай карткай. Унутры крамы гучна гучала музыка. Праўда, атрымліваць асалоду ад гэтага аматарскага свята аказалася няма каму. Пакупнікоў тут не было.

© Sputnik / Егор ЛитвинПрадаўцы адзначылі: людзі ў большасці сваёй куплялі тарты
Продавцы: в канун праздника глушанцы активно покупали торты и алкогольную продукцию - Sputnik Беларусь
Прадаўцы адзначылі: людзі ў большасці сваёй куплялі тарты

Прадаўцы адзначылі: наплыў кліентаў прыйшоўся на ўчорашні дзень. Людзі ў большасці сваёй куплялі тарты і алкагольную прадукцыю.

"Рана вы прыехалі рэпартаж пісаць", — усміхаючыся, казалі жанчыны.

Па іх словах, днём глушанцы адзначаюць свята дома. А да вечара пойдуць па вёсцы шпацыраваць. Мясцовая моладзь звычайна каля Дома культуры збіраецца.

У краму зайшла пакупнік. Яна купіла шампанскага і прысмакі, адзначыўшы, што збіраецца ў госці да сяброўкі.

"Я ў Бабруйску 25 гадоў пражыла, а нядаўна ў Глушу перабралася. Свята ўсюды адзначаюць аднолькава: адны людзі культурна адпачываюць, іншыя — не вельмі. Усе залежыць ад выхавання, а не ад месца пражывання", — заўважыла жанчына.

Дом культуры на радзіме Алеся Адамовіча зачынілі, музей не працуе

Прадаўцы пачалі распавядаць пра набалелае. Па іх словах, у сяле збіраюцца зачыняць адзіны Дом культуры. У мясцовай улады няма сродкаў на яго ўтрыманне. Па гэтай жа прычыне закрылі дамы культуры ў бліжэйшых вёсках.

"Глушанская ўстанова — увогуле даўгабуд. 20 гадоў яго будавалі. Крыўдна, калі яго не будзе", — уздыхалі прадаўцы.

© Sputnik / Егор ЛитвинДом культуры ў Глушы
Дом культуры в Глуше - Sputnik Беларусь
Дом культуры ў Глушы

Калі Дом культуры закрыюць, то мясцовай моладзі стане няма дзе бавіць час.

"У вёсцы ёсць дом-музей Алеся Адамовіча. Але ён не працуе. У мясцовых чыноўнікаў няма фінансавай магчымасці наймаць туды вартаўніка і іншых работнікаў… Вы толькі напішыце: жыхары пасёлка Глуша супраць закрыцця дома культуры!" — прасілі прадаўцы.

© Sputnik / Егор ЛитвинМузей Алеся Адамовіча
Дом-музей Алеся Адамовича - Sputnik Беларусь
Музей Алеся Адамовіча

"Дармаеды" на вёсцы

Выйшаўшы з крамы, вырашыла прагуляцца па вёсцы. З мясцовых славутасцяў выявіла сталовую, лазню і цырульню. Але ў гэты дзень у іх быў выходны. У цэнтры пасёлка стаіць закінуты шклозавод. Недалёка ад яго прыватнае прадпрыемства па вытворчасці жалезабетонных пліт. Працуе аграсядзіба. Аднак аўтамабіляў наведвальнікаў каля яе варот я не заўважыла.

Апынуўшыся каля мясцовага выканкама, прынялася вывучаць дошку з аб'явамі, каб даведацца, якімі праблемамі жыве вёска. Да свайго здзіўлення, выявіла тут інфармацыю аб тым, што чыноўнікі праводзяць прыём грамадзян для тлумачэння дэкрэта №3. Аднак на вёсцы заўсёды жылі самыя працавітыя людзі. Пра якіх "дармаедаў" ідзе гаворка?

© Sputnik / Егор ЛитвинЧыноўнікі спрабуюць растлумачыць палажэнні дэкрэта пра "дармаедаў"
На селе чиновники тоже разъясняют населению декрет №3 - Sputnik Беларусь
Чыноўнікі спрабуюць растлумачыць палажэнні дэкрэта пра "дармаедаў"

З любоўю да жыцця

Свята глушанцы адзначалі ціха. Выявіла толькі адну сям'ю, якая зладзіла вячоркі на свежым паветры з шашлыкамі. Астатнія людзі адседжваліся па хатах.

Сям'я Новікавых патлумачыла: у пасёлку засталося мала народу. Працы няма, таму моладзь пераязджае ў Бабруйск і Мінск.

"Яшчэ 10 гадоў таму, калі працаваў шклозавод, усё было інакш. Міжнародны жаночы дзень адзначалі з размахам. Каля Дома культуры праводзіліся кірмашы. Усім сялом хадзілі на возера. А цяпер у свята і шпацыраваць няма каму", — распавёў Алег Юр'евіч.

Тыя, хто застаюцца ў Глушы, скардзяцца на невялікія заробкі. Напрыклад, Алена Васільеўна, працуючы ў ЖКГ, у месяц атрымлівае 100 рублёў.

"Ратуе тое, што ў нас ёсць агарод і мы з мужам пенсіі па ўзросце атрымліваем", — казала яна.

Па словах Новікавых, вёска развальваецца. Нядаўна зачынілі мясцовы спартыўны комплекс, пабудаваны ў савецкі час. Ён меў патрэбу ў рамонце, а рабіць яго было няма за што.

Аднак пакідаць вёскі муж і жонка не хочуць. Кажуць, што прывыклі тут жыць. Замест таго каб скардзіцца на жыццё, спрабуюць зрабіць яго лепш. Спрабуюць рэалізаваць сябе ў якасці бацькоў. Узялі двух прыёмных дзяцей. Сваіх столькі ж.

© Sputnik / Егор ЛитвинДзеці з паштоўкамі
Семья Новиковых  - Sputnik Беларусь
Дзеці з паштоўкамі

"Хлопцы нам сёння такое выдатнае свята зладзілі. Падарылі жонцы паштоўкі, якія зрабілі сваімі рукамі. Потым быў салодкі стол. Вось так і жывем", — адзначыў Алег Юр'евіч.

Стужка навiн
0