Паводле статыстыкі, на 10 тысяч нованароджаных дзяцей даводзіцца 40-45 выпадкаў дзіцячага аўтызму і 60-70 выпадкаў расстройстваў аўтычнага спектру. То бок, выпадкі аўтызму сустракаюцца часцей, чым глухата, слепата, сіндром Дауна або дзіцячыя анкалагічныя захворванні. У апошнія два дзесяцігоддзі колькасць такіх выпадкаў расце.
У свеце ўжо даволі даўно даследуюць аўтычныя засмучэнні. У Беларусі першыя крокі ў гэтым кірунку былі зроблены крыху больш за 20 гадоў таму. Адным з паспяховых метадаў карэкціроўкі і паляпшэння стану ў сусветнай практыцы з'яўляецца ўключэнне людзей з аўтызмам ў тэатральную дзейнасць.
"Калі я атрымліваў адукацыю, я быў на практыцы ў адной кампаніі, дзе сутыкнуўся з аўтыстамі. Практыка скончылася, я ж працягнуў супрацоўніцтва. Затым я вывучаў тэатральнае мастацтва. І падумаў: калі тэатр працуе для іншых людзей, то чаму б яму не працаваць на развіццё людзей з аўтызмам? Я паспрабаваў, убачыў вынікі, стаў працягваць і працягваю да гэтага часу", — распавёў Салемінк.
Размову з Гансам Салемінкам слухайце ў аўдыёзапісу Sputnik Беларусь.
