"Час падобен на дзіця, якога вядуць за руку: глядзіць назад…", — словы Хуліа Картасара як нельга лепш падыходзяць для таго, каб апісаць атмасферу беларускага Палесся.
Вёска Пагост Жыткавіцкага раёна (Усходняе Палессе) — унікальны астравок старажытных вераванняў і светапоглядаў. Тут і сення можна ўбачыць унікальны "Юр'еўскі карагод" святкаванне Калядак і Шчадрэца, а погашчане, як і сотні гадоў таму, усё гэтак жа вераць у русалак і лесуноў, добрых і злых чараўнікоў. З-за геаграфічнай закрытасці і цяжкадаступных тэрыторыі, нягледзячы на ўсе пераўтварэння і трансфармацыі ў грамадстве і свеце, палешукі і дагэтуль захоўваюць сваю самабытнасць.
1/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Хлопчык з бубенчыкам ходзіць разам з калядуючымі падчас святкавання Каляд.
2/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Драўляны крыж у веске. Паводле мясцовай традыцыі, яго прыбіраюць рушнікамі. Здалек сілуэт нагадвае сілуэт сталай жанчыны ў белым, "бабкі".
3/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Веска Пагост упершыню ўзгадваецца ў пісьмовых крыніцах з XVI ст - у летапісу Тураўскага краю як пасяленне ў Мозырскім павеце Вялікага княства Літоўскага.
4/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Паляшучка Галя Кузьміч разам з бабуляй Марыяй Міхайлаўнай на ганку.
5/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Жыхар вескі Пагост.
6/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Дзяўчынкі гуляюць на беразе ракі Сцігва. Юле Кубацэвіч 13 год, Гале Кузьміч - 9 год.
7/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
90-гадовая бабулька выйшла на вуліцу, как пабачыць калядуючых.
8/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Мядовая калода на мясцовых могілках. На Палессі захавалася старажытная традыцыя трымаць дзікіх пчол у бортных калодах, якія падвешваюць на высокія дрэвы.
9/9
© Sputnik / Сергей Лескеть
Пагашчанкі - удзельніцы святкавання Шчадрыца.
