Афіцыйная статыстыка сведчыць: калі да вайны ў Беларусі ў яе цяперашніх межах пражывала 9,2 мільёна чалавек, то ў канцы 1944 — 6,3 мільёна чалавек.
За гады акупацыі гітлераўцы правялі звыш 140 карных аперацый, падчас якіх поўнасцю або часткова знішчылі 5454 вёскі. На тэрыторыі Беларусі існавала каля 250 лагераў савецкіх ваеннапалонных і 350 месцаў прымусовага ўтрымання насельніцтва.
На беларускай зямлі нямецкія захопнікі спалілі, разбурылі і разрабавалі 209 з 270 гарадоў і раённых цэнтраў (на 80-90% былі разбураны Мінск, Гомель, Віцебск), 9200 вёсак.
Эканоміка рэспублікі па прамысловых і энергетычных магутнасцях была адкінута на ўзровень 1913 года. Акупанты спалілі і разбурылі 100.465 прамысловых вытворчых будынкаў. Было знішчана або вывезена ў Германію 10338 прамысловых прадпрыемстваў, уключаючы ўсе буйныя электрастанцыі (85% іх даваеннай колькасці).
Прамой матэрыяльны ўрон, нанесены Беларусі акупацыяй, вылічаецца ў 75 мільярдаў рублёў (у цэнах 1941), што, па дадзеных Нацыянальнага архіва, у 35 разоў перавышала бюджэт рэспублікі 1940 года.
