МІНСК, 25 ліп — Sputnik. Прозвішча Высоцкі, на думку даследчыкаў радаводу паэта, можа быць звязаная з горадам Высокае Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці. Ва ўсякім выпадку продкі паэта — выхадцы з заходняй Беларусі.
Прадзед Шлойме Высоцкі жыў у Брэст-Літоўску, працаваў настаўнікам рускай мовы і падпрацоўваў шкловыдзімальнікам.
Дзед — поўны цёзка знакамітага паэта — Вольф (Уладзімір Сямёнавіч) Высоцкі — нарадзіўся ў Брэсце ў 1889 годзе і быў рознабакова развітай асобай. Атрымаў тры адукацыі — юрыдычную, эканамічную і хімічную. Для габрэя ў дарэвалюцыйнай Расіі гэта было нябачаным дасягненнем.
"Ён нічога не стварыў, але быў вельмі таленавітым, вельмі яркім чалавекам", — пісаў пра гэтага чалавека дзядзька паэта Павел Леанідаў ў кнізе "Уладзімір Высоцкі і іншыя". "Вялікая голая галава, д'ябальская накіраванасць погляду старэчых вачэй, класічны нос з гарбінкай, саркастычная ўсмешка крывіць вусны і зіхаціць золата зубоў", — апісваў Высоцкага-дзеда Леанідаў.
Праўда, у Брэсце Уладзімір Высоцкі-старэйшы пражыў толькі да 25 гадоў, потым перабраўся ў Кіеў, ажаніўся, абзавёўся двума сынамі Сямёнам і Аляксеем. А потым, у пачатку 30-х, пераехаў у Маскву, дзе ажаніўся другі раз. Дарэчы, усе мужчыны роду Высоцкіх не здолелі абмежавацца адным шлюбам.
Па сведчанні родных, Валодзя-малодшы быў вельмі падобны на дзеда характарам і гарачым падыходам да справы. Дзед, у сваю чаргу, заўсёды радаваўся прыезду ўнука.
Уладзімір Высоцкі нарадзіўся 25 студзеня 1938 у Маскве. Усесаюзную папулярнасць Высоцкі атрымаў, перш за ўсё, дзякуючы песням ўласнага сачынення, якія ён выконваў пад гітару.
За паўтара дзесяцігоддзя актыўнай гастрольнай дзейнасці ён даў больш за тысячу канцэртаў у СССР і за мяжой. Але пры жыцці на Цэнтральным тэлебачанні Уладзіміра Высоцкага не паказалі: ні аднаго выступу, ні інтэрв'ю. Запіс 1980 для праграмы "Кінапанарама" фрагментамі выйшла ў эфір толькі пасля смерці артыста ў 1981 годзе, а цалкам без купюр была прадстаўлена тэлегледачам толькі ў 1987-м.
Па тэлебачанні ішлі толькі фільмы з яго ўдзелам. Уладзімір Высоцкі зняўся ў 30 карцінах. Самыя вядомыя: "Вертыкаль", "Служылі два таварыша" і "Месца сустрэчы змяніць нельга".
Акрамя таго, вялікі рэзананс выклікалі і яго тэатральныя работы. З 1964 года Ўладзімір Высоцкі служыў у Маскоўскім тэатры драмы і камедыі на Таганцы. 18 ліпеня 1980 года ён у апошні раз выйшаў на сцэну ў сваёй самай вядомай тэатральнай ролі Гамлета.
25 Ліпеня 1980 Уладзіміра Высоцкага не стала. Ускрыццё не праводзілася, таму дакладная прычына смерці не вядома. Па адной версіі ён памёр ад інфаркту, па іншай — ад асфіксіі.
Высоцкі быў тройчы жанаты, меў дваіх сыноў у другім шлюбе з Людмілай Абрамавай, а таксама, па некаторых дадзеных, пазашлюбную дачку Анастасію (маці — актрыса тэатра на Таганцы Таццяна Іваненка). Трэцяя жонка — французская актрыса Марына Уладзі.
Уладзімір Высоцкі быў і застаецца безумоўным кумірам свайго часу. Паводле апытання УЦДГМ, праведзенага ў 2010 годзе, у спісе куміраў ХХ стагоддзя паэт-бунтар заняў другі радок рэйтынгу, саступіўшы толькі Юрыю Гагарыну.
