Алена Васільева, Sputnik.
Чэмпіянат па паяданні клёцак ператварыўся ва ўрачыстасць любові. Любоў да радзімы, да клёцак, а ў адной з удзельніц — да мужа, прымусіла беларусаў у нядзелю апоўдні сабрацца ў адным са сталічных рэстаранаў і з'есці дзясяткі кілаграмаў клёцак. Чэмпіянат можна было так і назваць — "Еш. Любі". У спаборніцтве перамагаў той, хто за дваццаць пяць хвілін мог з'есці больш за ўсіх клёцак.
"Я актыўная, з'явілася вакантнае месца — я і заняла. З другога боку стала мой муж сядзіць, ён чэмпіён мінулага года па паяданні клёцак. Я і дома іх гатую, але не часта", — распавядае карэспандэнту Sputnik Святлана, распраўляючыся з першай талеркай стравы — а гэта, заўважым сціпла, больш кілаграма прадукта.
У адной двухсотграмовай клёццы яшчэ пяцьдзесят грамаў мяса, на талерцы іх пяць, упрыгожаных зелянінай, на стале — малако, морсы і крамбамбуля.
"А між іншым — адпускны сезон, але Святлана адчайна змагаецца з клёцкамі!" — хваліць удзельніцу вядучы мерапрыемства, а дачка Святланы і Уладзіміра Маша заўзее за бацькоў у зводдаль.
"Вова, кушай, вячэры не будзе!" — Крычаць заўзятары. Разам са Святланай і Уладзімірам яны прыехалі з Полацку, некаторыя і самі ўдзельнічалі ў падобных чэмпіянатах, таму з салідарнасці з цяперашнімі ўдзельнікамі не снедалі.
А вось Аляксандр, выпускнік гістарычнага факультэта, раніцай пад'еў, і другую талерку клёцак адужвае праз сілу.
"Трэба ўсё ж было не снедаць", — перажывае за Аляксандра яго цётка. Яна распавяла Sputnik, што пляменнік прыйшоў сюды не адно з жаданнем ад'есціся, але з высакароднай мэтай — прапагандаваць любоў да радзімы і яе нацыянальнай кухні.
"Ён скончыў гістарычны факультэт, захапляецца гісторыяй Беларусі і з павагі да беларускай кухні вырашыў паўдзельнічаць", — тлумачыць цётка Аляксандра, а афіцыянтка падносіць яму наступную талерку. Спачатку гісторык нават вырваўся наперад, абагнаўшы чэмпіёна мінулага года Уладзіміра, але спакойны і ўраўнаважаны Уладзімір як сапраўдны спартсмен прыберагае сілы — і ў выніку Аляксандр яшчэ акуратна разразае клёцкі на другой талерачцы, а палачанін Уладзімір замаўляе трэцюю.
"Я максімум тры штукі магу з'есці", — прызнаецца дачка Уладзіміра Марыя.
"Раней кліентаў з такім апетытам у нас не было", — дзеліцца афіцыянтка з талеркай гарачых клёцак ў руках. Зрэшты, яна згадала, што аднойчы ў рэстаран зайшоў кліент, які ў адзіночку ўправіўся са свіной рулькай.
У рэстаране дзівяцца пражэрлівасці ўдзельнікаў. Бармэн распавёў, што сам з цяжкасцю справіўся з чатырма, але ў "едакоў" апетыт куды больш сур'ёзны. Неўзабаве стала зразумела, што Уладзіміра не абагнаць — ён управіўся з 12 клёцкамі. Астатнія ўдзельнікі самавіта ўзялі ў рукі прыборы і трабезнічалі ўжо без спаборніцкага духу. Уладзімір стаў безумоўным чэмпіёнам.
"І колькі цяпер можна не есць?" — пытаем удзельнікаў мінулых гадоў, пакуль чэмпіён раздае інтэрв'ю, трохі стомлены і не пераможаны. "А восьмай гадзіне ўжо захочацца перакусіць", — упэўненыя экс-удзельнікі.
Уладальнік тытула чэмпіёна цяпер на працягу чатырох гадоў можа бясплатна частавацца клёцкамі ў рэстаране.
