Алена Васільева, Sputnik.
Sputnik працягвае высвятляць, чаго каштуе арганізацыя вясельных урачыстасцяў у розных краінах. Мы ўжо вывучылі, у колькі абыйдзецца цырымонія ў старадаўнім замку ў італьянскай Лігурыі. Пра кошт вяселля ў Мінску адразу пасля вясельнай імпрэзы распавяла маладая пара і вясельны арганізатар.
На інтэрв'ю Таццяна прыйшла разам з вясельным арганізатарам, якая пра вяселле ведае не менш самой нявесты. Арганізатар Паліна прызнала, што для беларусаў гэты год выдаўся няпростым: некаторыя пары даведваліся пра расцэнкі і адмаўляліся ад вялікай урачыстасці — вырашалі сціпла адсвяткаваць у рэстаране толькі з самымі блізкімі.
"Многія пары не разумеюць, колькі сёння каштуе вяселле, нявесты прыходзяць на сустрэчу з малюначкамі з інтэрнэту і просяць назваць прыкладную суму. Але пасля таго як бачаць гатовы каштарыс, аказваецца, што нават сем-восем тысяч даляраў — непад'ёмная сума для маладых", — патлумачыла арганізатар. Самы надзейны варыянт — разам з пажаданнямі агучваць і планаваны бюджэт вяселля, калі ён невялікі, заўсёды можна прыдумаць нешта стыльнае, але не настолькі выдатковае, вылучыць артыкулы, на якіх можна эканоміць.
Паліна распавяла, што невялікае вяселле на трыццаць чалавек можна арганізаваць за 4,5-5 тысяч даляраў. Аднак варта ўлічыць, што ўсё залежыць ад стылістыкі: вяселле ў стылі кантры, напрыклад, абыйдзецца ў разы танней, чым вяселле ў стылі бахо-шык або класічнае вяселле з жывой фларыстыкай і дарагім дэкорам.
Пра тэрміны і паслугі вясельнага арганізатара
Таццяна атрымала прапанову рукі і сэрца ў лютым, а ў сакавіку вырашыла прыступіць да падрыхтоўкі вяселля. Планавалася вяселле ў сямейным коле, а атрымалася ўрачыстасць на сто дваццаць чалавек.
"Здавалася, часу шмат — цэлых чатыры месяцы, але вясельны арганізатар схапілася за галаву. Аказваецца, у такія сціслыя тэрміны вяселле ў Мінску можна арганізаваць з лёгкасцю толькі ўзімку або ў будні дзень, а вось улетку ўсе вядучыя, фатографы і самі банкетныя залы распісаны за паўгода наперад", — распавяла экс-нявеста Таццяна.
За паслугі вясельнага арганізатара мінскім нявестам у сярэднім прыходзіцца заплаціць ад 350 даляраў. Вясельныя агенцтвы і зусім не назавуць фіксаванага кошту, іх ганарар складзе 10% ад вясельнага бюджэту. Зрэшты, Паліна запэўнівае, што арганізатар у далейшым можа зберагчы нямала грошай, параіўшы патрэбнага фатографа, відэографа, дызайнера, фларыста — ды ўсю каманду, пры гэтым вырашаючы ўсе арганізацыйныя пытанні, якія адымаюць досыць шмат сіл і часу пры самастойнай падрыхтоўцы.
"Не ведаю, што б я рабіла, калі б не было арганізатара. Ужо пасля вяселля я даведалася пра праблемы, якія ўзнікалі падчас вяселля. Напрыклад, аказалася, што кавер-бэнд затрымаўся на паўтары гадзіны, але ніхто гэтага не заўважыў", — распавяла нявеста Таццяна.
"Нават пры ідэальным плане штосьці можа пайсці не так, бо прыгожае вяселле — гэта праца не аднаго чалавека. Калі няма арганізатара або каардынатара ўрачыстасці, з любымі, нават самымі дробнымі пытаннямі тэлефануюць нявесце. Калі адцягвацца на кожны званок, гэта ўжо не свята. Надвор'е сапсавалася, сталы не так расставілі, ваза разбілася — пра ўсе гэтыя непрыемнасці нявесце лепш не ведаць, і ўжо тым больш не думаць, як усё выправіць. У такіх выпадках патрэбны чалавек, які возьме на сябе вырашэнне пытанняў і праблем, якія ўзнікаюць падчас вяселля", — патлумачыла Паліна.
Абраць і дэкараваць падыходзячы рэстаран
Калі нявеста пачала планаваць вяселле, у большасці рэстаранаў ужо не заставалася свабодных месцаў. Усё ўскладнялася тым, што Таццяна хацела падоўжыць весялосьць і не прымушаць гасцей раз'язджацца па хатах. Вырашылі забраніраваць загарадны клуб "Фестывальны", два дамы са спальнымі месцамі і рэстаран "Вакол света". Меню займалася мама, прычым так адказна, што спачатку замовілі шэсць гарачых.
"Нам хацелася, каб гасцей можна было размясціць непадалёк ад рэстарана. Пасля першага дня вяселля моладзь рассяліліся па хатках, і весялосьць зацягнулася на чатыры дні", — успамінала Таццяна. Арэнда дамоў абышлася ў круглую суму, але госці былі шчаслівыя.
"На другі дзень ужо не трэба была сукенка, усе пераапрануліся ў джынсы і проста весяліліся", — распавяла Таццяна.
Рэгістрацыя шлюбу — маленькае вяселле
Аказваецца, не толькі замежнікі, але і мінчане ўсё радзей прыходзяць у аддзелы ЗАГСа. Куды больш папулярнымі становяцца выязныя рэгістрацыі, калі замест супрацоўніцы ЗАГСа ўрачыстую прамову зачытвае прафесійны рэгістратар, вядучы ці нават адзін з сяброў маладых, а само дзейства адбываецца, напрыклад, на прыродзе. Дарэчы, ёсць шэраг месцаў, дзе выязную рэгістрацыю праводзіць можна толькі з паведамленнем адміністрацыі горада, інакш мясцовым уладам ідэя несанкцыянаванага сходу не спадабаецца, нават калі адна з вас — у белай сукенцы.
"Сярэдні кошт выязной рэгістрацыі назваць немагчыма, яна складаецца з мноства артыкулаў: паслугі рэгістратара, ды-джэя, дэкору, фларыстыкі, крэслаў для гасцей, можна паклікаць музыкаў або артыстаў для цэлай шоў-праграмы: яны будуць забаўляць гасцей у чаканні пачатку цырымоніі. Часам рэстараны асобна выстаўляюць рахунак за арэнду тэрасы або альтанкі для выязной рэгістрацыі. Абавязкова трэба прадумаць і запасны варыянт, на выпадак дажджу ці моцнага ветру — у нас, на жаль, не Італія, адгадаць капрызы надвор'я немагчыма. Часам можна проста перанесці цырымонію ў рэстаран, але часта гэтага зрабіць немагчыма, тады варта арандаваць тэнт і парасоны для гасцей", — тлумачыла асаблівасці выдаткаў на выязную рэгістрацыю вясельны арганізатар Паліна.
Урачыстая рэгістрацыя шлюбу Таццяны праходзіла ў загарадным клубе "Фестывальны". Нявеста з бацькам пад руку праходзіла па ліпавым прысадам. Урачыстую прамову зачытала вясельны арганізатар, яна ж — сяброўка Таццяны.
"Трэба ўлічыць, што некаторыя госці прыязджаюць за паўгадзіны да пачатку рэгістрацыі, іншыя — за гадзіну, і гэты час павінны быць чымсьці напоўнены. У нас быў фуршэт, бар з напоямі — асобна аплочвалі паслугі бармэна. Дэкаратар і фларыст аформілі арку, на фоне якой адбывалася цырымонія — на ўсё гэта трэба было выдаткаваць пэўную суму. Страшны сон нявесты — раптоўны дождж", — нявеста распавяла, з якім жахам думала пра тое, як увітую кветкавай гірляндай арку давялося б пераносіць пад рэстаранны дах.
Упісаць каравай у еўрапейскае вяселле
"Арганізатарам часам складана, таму што мы запазычваем карцінку еўрапейскага вяселля, але не можам скапіяваць напаўненне — бо ў нас свае традыцыі. Таму даводзіцца пісьменна і акуратна аб'ядноўваць нашы звычаі, стыльны дэкор і выязную цырымонію. Вядома, самы просты варыянт — адмовіцца ад многіх абрадаў, але ўсё ж, калі пара не ўяўляе сваё вяселле без іх, то і дзяленне каравая, і нават выкуп нявесты можна правесці прыгожа і з густам", — упэўненая вясельны арганізатар Паліна.
"Мы пастараліся абыграць некаторыя абрады. У мяне не было думкі адмовіцца ад іх зусім — было шмат гасцей старэйшага пакалення, ды і мама не разумела, як можна сустрэць жаніха без абраза і каравая. Адразу вырашылі — трэба выканаць традыцыі, іншая справа — як", — распавяла Таццяна.
Побач з кэндзі-барам быў накрыты традыцыйны беларускі стол: там былі і пірагі, і самагонка, і сапраўдны беларускі кумпяк. А ўладальнікі сядзібы прапанавалі прыўнесці ў імпрэзу яшчэ адзін элемент — незвычайнае распальванне ачага.
"Яшчэ да цырымоніі жаніх разам з сябрамі выбіваў іскру, здабываючы агонь. Яго змяшчалі ў лампаду, якая гарэла на працягу ўсяго вяселля. А з надыходам цемры з гэтай іскры жаніх з нявестай распальвалі высокае вогнішча, і полымя прыгожа ўзлятала ўверх", — успамінала Таццяна.
А вось ад пастановачнага танца ў рэстаране Таццяна адмовілася — маладыя проста кружыліся ў цэнтры залы, пакуль на экране гарталіся кадры "lovestory".
"Сплакаліся мае сяброўкі, сплакаліся", — згадвае Таццяна.
Сукенка, якая прымусіць маму заплакаць
"Спачатку я хацела камернае вяселле і простую сукенку", — смяецца Таццяна.
У выніку — трохметровы вэлюм і сто дваццаць гасцей. Усё пачалося з сукенкі.
"Калі я выйшла ў гэтай сукенцы да мамы з татам, яны расплакаліся. Калі сукенка выклікае эмоцыю ў бацькоў, то і ў іншых яно абудзіць эмоцыі", — патлумачыла Таццяна свой выбар, і дэкаратару давялося перарабляць макеты, каб сукенка не кантраставала з агульнай стылістыкай свята.
"Нельга рабіць вяселле ў стылі русцік, калі ў нявесты пышнае адзенне і вэлюм у тры метры. Нельга і нявесту ў сукенцы-сарафане прывесці ў рэстаран, у якім усё зіхаціць больш, чым яна сама — патрэбна гармонія", — патлумачыла вясельны арганізатар.
Ідэальную сукенку Таццяна займела толькі за два дні да вяселля. Аказалася, замаўляць сукенку таксама трэба за паўгода, так што тэрміны, адведзеныя на прымерку і выбар, прыйшлося скарэктаваць.
"Пачала шукаць і зразумела: калі ў пачатку здаецца, што ў Мінску шмат вясельных салонаў, то пасля некалькіх прымерак разумееш, што таго, што пасуе табе, куды менш. Я спыніла выбар на трох салонах, час падціскаў. Я б паездзіла больш, але мне сказалі вызначыцца на працягу двух тыдняў, каб сукенка хоць бы да ліпеня паспела прыйсці", — згадвае перадвясельную мітусню суразмоўніца Sputnik.
Яшчэ адно важнае пытанне — выбар ідэальнага цырульніка і візажыста. Таццяна раіць выдаткаваць грошы і пагадзіцца на пробны візаж (ад трыццаці даляраў) і прычоску (ад сарака даляраў).
"Пасля пробнай прычоскі і макіяжу я памяняла трох цырульнікаў і двух візажыстаў. Іх я выбрала сама — спадабаліся працы ў Інстаграм, хоць арганізатар першапачаткова прапаноўвала іншыя варыянты. Але аказалася, што здымкі ў сацсетках былі вельмі прыгожыя, але калі глядзела на сябе ў люстэрка, бачыла саракапяцігадовую жанчыну. Так што лепш заплаціць за пробны макіяж, але затое быць упэўненай, што на вяселлі будзеш прыгожай", — параіла будучым нявестам Таццяна.
Вяселле ў сініх танах
У Беларусі на паслугі дэкаратара і фларыста прыйдзецца выдаткаваць літаральна тысячы долараў, а ў большасці рэстаранаў яшчэ і захочацца памяняць посуд і арандаваць іншыя, больш прыдатныя урачыстасці крэслы і абрусы.
"У Мінску добры і стыльны дэкор каштуе ад тысячы долараў. Некаторыя дэкаратары згаджаюцца працаваць з мінімальнымі бюджэтамі, напрыклад, у 500 долараў. Калі ў вас абмежаваны артыкул бюджэту на дэкор, адмоўцеся ад кветкавых кампазіцый на сталах для гасцей і раскошнай фотазоны, аформленага кэндзі-бара і фуршэта (з ім цалкам справяцца афіцыянты рэстарана). Зрабіце акцэнт на ўпрыгожванні месца выязной рэгістрацыі (тут жа можна пазней зладзіць і фотозону) і стала маладых, гасцей можна пасадзіць за звычайныя сталы, аздобленыя, напрыклад, фатаграфіямі ў рамках і прыгожай таблічкай з нумарам стала", — абгрунтавала сталічныя кошты Паліна.
Многія элементы дэкору жаніх і нявеста вызваліся зрабіць самастойна, каб максімальна паўдзельнічаць у падрыхтоўцы. Так, напрыклад, арку, пад якой праходзіў роспіс, жаніх зрабіў уласнаручна па эскізах дэкаратара. Увесь дэкор быў выкананы ў сініх танах.
Асобная зона — для дарэння падарункаў. Жаніх з нявестай інтэрпрэтавалі італьянскую традыцыю дарэння банбаньерак — у падзяку за падарунак яны прэзентавалі гасцям слоічак мёду, уласнаручна дэкараваны.
"Упрыгожылі самастойна сто дваццаць слоічкаў з мёдам", — успамінае Таццяна.
Ніякіх конкурсаў
Вядучы вяселля ехаў да Таццяны з Брэста.
"Я выбрала некалькіх фаварытаў, але апынулася, што ва ўсіх летнія дні распісаны, так што давялося шукаць кандыдатаў па-за Мінскам. У выніку аказалася, што брэсцкія хлопцы справіліся з задачай не горш мінчан, а за свае паслугі папрасілі куды меншую суму", — распавяла Таццяна.
Арганізатар Паліна супакойвае нявест, якія баяцца традыцыйных вясельных конкурсаў.
"Цяжка сустрэць у Мінску вядучых, якія ўсё яшчэ праводзяць пахабныя конкурсы. А вось калі вы адмовіцеся ад паслуг вядучага, можаце нямала ўскладніць сваё жыццё. Адна справа, калі ў вас камернае вяселле ў коле знаёмых адзін з адным людзей. Іншая — урачыстасць на 120 чалавек рознага ўзросту. Калі не будзе вядоўцы, забаўляць іх прыйдзецца самастойна", — патлумачыла Паліна.
Вядучыя бываюць розныя. Некаторыя выступаюць выключна ў ролі канферансье — у такім выпадку трэба напаўняць праграму вясельнай бяседы: дадаткова заказваць кавер-бэнды, салістаў, саксафаністаў, штукароў, каб урачыстасць не ператварылася ў чараду тостаў. А ёсць тыя, хто не толькі кіруе ходам падзей, але сам і танчыць, і спявае, прапануе некалькі вясёлых конкурсаў. Выбраць падыходнага для свайго вяселля кандыдата можна толькі прагледзеўшы відэаролікі, пабываўшы на вяселлі з гэтым вядучым, альбо даверыўшыся густу арганізатара. Калі ў вас няма арганізатара, можна звярнуцца па параду да фатографа, аператара або відэографа, бо ім давялося пабываць ні на адным вяселлі.
Дарэчы, замовіць паслугі беларускай медыйнай персоны каштуе немалых грошай — каля тысячы долараў, але гэта яшчэ не гарантуе, што госці будуць шчаслівыя.
Вядучыя не расказвалі маладым сцэнар да самага канца — вырашылі, што для іх гэта таксама павінен быць сюрпрыз. Аднак асноўныя моманты ўсё роўна ўзгадняліся з арганізатарам, таму пара не хвалявалася.
Асобны артыкул выдаткаў — паслугі фатографа і відэографа. Улічваючы колькасць гасцей, Таццяне давялося заказаць двух фатографаў і двух відэографаў. Кошты адрозніваюцца, але таксама адрозніваецца ўзровень майстра. На вясельнай выставе жаніх і нявеста сустрэлі фатографа, згоднага працаваць за трыста даляраў, але пасля размовы з арганізатарам перадумалі карыстацца яго паслугамі і абралі іншага фатографа, хай і ў два разы даражэйшага.
"Адны фатографы займаюцца рэпартажнай фатаграфіяй, іншыя прапануюць здымку ў стылі wedding-art — варта дакладна вызначыцца, чаго менавіта вы чакаеце ад фатаграфій, перш чым зрабіць адказны выбар на карысць таго ці іншага. Звярніце ўвагу на партфоліо — ці ёсць у ім фатаграфіі рэальных вяселляў, а не толькі студыйныя або пастановачныя здымкі. Бо на сапраўдным вяселлі не будзе ні ідэальнага святла, ні некалькіх спробаў зняць, напрыклад, вашу выязную цырымонію. Акрамя таго, прасіце фатографа паказаць серыю фатаграфій ўсяго вяселля, а не па два-тры удалыя кадры", — распавялі маладыя.
Кошт добрага фатографа — ад шасцісот долараў, калі ён здымае на лічбавы фотаапарат. А вось за фота на плёнку давядзецца пераплаціць амаль трыста еўра.
З відэографам адбылося гэтак жа, як і з вядоўцамі. Абралі брэсцкіх хлопчыкаў і дзяўчат, якія без праблем пагадзіліся адпрацаваць вясельны дзень у Мінску. Фільмы ў іх атрымліваюцца вельмі класныя, а кошт паслуг практычна ў два разы менш, чым у сталічных відэографаў.
"З усімі арганізацыйнымі пытаннямі разабралася Паліна. У нас быў прыгожы дзень — мы цешыліся адзін адным, стасаваліся з гасцямі, зала упрыгожылася нібы сама па сабе, а арку я разгледзела ўжо на фота. Усе хутка мінае, хоць імкнешся запомніць кожнае імгненне", — успамінала Таццяна ўжо пасля вяселля.
Яна прызналася — калі спачатку жаніх Іван сцвярджаў, што многія дробязі, на якія ішлі выдаткі, не важныя, то на вяселлі зразумеў: усё было дарэчы. А ў падзяку за ідэальны дзень увечары госці падарылі нечаканы падарунак маладым — святочны феерверк.
