Дзмітрый Босак, Sputnik.
Малюнкі з выглядам на сталіцу Палесся ХVIII-ХIX стагоддзяў пачалі з'яўляцца ў 2014 годзе. Спачатку Яўген размаляваў апору былога маста праз Піну непадалёк ад езуіцкага калегіума, затым сцяну дома на вуліцы Леніна. Праз некаторы час на суседніх апорах мастак размясціў яшчэ дзве працы — апошняя была завершана ў ліпені.
За аснову малады чалавек узяў фатаграфіі старога Пінска: віды з супрацьлеглага берага ракі і панараму вуліцы Леніна на пачатку ХХ стагоддзя. На апошніх палях намаляваны мост, які калісьці і стаяў на гэтых палях. Бетонныя канструкцыі не былі знесены пры будаўніцтве новага аўтамабільнага пуцеправода праз Піну і больш за трыццаць гадоў не неслі ніякай нагрузкі. Зараз гэта стала месцам прыцягнення для пінчукоў і славутасцю для турыстаў.
"Мне "Прапанавалі распісаць тую ж самую сцяну, на якой калісьці злавілі"
Стрыт-арт вулічнага мастака можна сустрэць у шматлікіх гарадах Беларусі. Ён размалёўваў фасады ў Гродне, Гомелі, Магілёве, Рагачове, Баранавічах, Мінску. Але пачалося ўсё ў яго родным Пінску. Свой першы вулічны малюнак Яўген зрабіў пяць гадоў таму на сцяне каля дзіцячай паліклінікі на вуліцы Ільіна. Уначы, нелегальна.
"Я толькі даведаўся пра стрыт-арт і пачаў спрабаваць свае сілы. Быў зусім маленькі малюнак, трафарэт. Літаральна пару такіх малюначкаў зрабіў. І акурат у гэты час міліцыянт у цывільным праходзіў і мяне злавіў. Пасля гэтага я звярнуўся ў аддзел культуры з прапановай, каб мне вылучылі сценку. мне далі тую ж самую сцяну, на якой мяне злавілі", — успомніў Яўген.
Так пачалося супрацоўніцтва мастака з гарадскімі ўладамі. Яўген улетку два гады размалёўваў сцяну сюррэалістычнымі графіці, а пазней яму прапанавалі акультурыць апоры старога маста. Пінчук прапанаваў эскіз, яго адобрылі і ён прыступіў да працы.
"Цяпер начныя маляваннi зусім ні да чаго. Нелегальна я нічога не раблю, нецікава. Мне падабаюцца вялікія маштабныя прапрацаваныя праекты, падабаецца рабіць якасна. А калі гэта хутка і дзесьці ў цемры — то проста бруд разводзіць", — патлумачыў суразмоўца Sputnik.
На адзін малюнак — 5 дзён і 20 балончыкаў
На першай апоры мастак адлюстраваў Пінск 1863 года. Другая яго праца — фасад будынка на Леніна з выглядам на касцёл Святога Станіслава, які быў разбураны ў 1953 годзе пры рэканструкцыі горада. Гэта быў самы буйны каталіцкі храм усяго Вялікага княства Літоўскага, адзначыў Яўген.
Калі сцяну з сюррэалістычнай працай хлопец размалёўваў за свае грошы, то на гістарычныя праекты сродкі ўжо вылучыў гарвыканкам. Апоры папярэдне шпаклявалі і фарбавалі. У дапамогу маладому чалавеку далі прамысловых альпіністаў, якія ўсталёўвалі і перастаўлялі лесвіцу, так як працы праходзілі проста на вадзе. Пасля заканчэння да прац правялі асвятленне.
Над кожным гістарычным сюжэтам Яўген працаваў каля пяці дзён. На адзін сыходзіла каля 20 аэразольных балончыкаў.
"Часам з галавы складаней маляваць не таму, што тэхніка складаная, а таму, што ты не ведаеш, як яно павінна быць. А тут проста, не трэба ні пра што задумвацца. Малюеш з малюнка і ўсё", — распавёў Пінчук пра цяжкасці працы над гістарычнымі графіці.
Дзесяціпавярховы графіці
Яўген Сасюра ўваходзіць у арганізацыю вулічных мастакоў Signal. У рамках праекта MustAct-MustArt, каманда праводзіць некамерцыйныя акцыі ў гарадах Беларусі. Праз мясцовую ўладу яны атрымліваюць дазвол на размалёўванне сцен, шукаюць спонсараў на матэрыялы. Такім чынам, упрыгожваюцца гарады і вядзецца прасоўванне стрыт-арта ў краіне.
У 2014 годзе ў Гродне пінчук намаляваў самае вялікае на той момант графіці ў Беларусі — памерам з дзесяціпавярховы дом. На фасадзеебудынка па вуліцы Белыя Росы Яўген адлюстраваў фігуру чалавека, які адрываюцца ад зямлі на паветраным змеі. На фон сышло 75 літраў акрылавай фарбы, а на малюнак — 50 балончыкаў аэразоля.
"Я імкнуся ўкараняць нейкі пасыл, але не моцна відавочны. Малюнак павінен быць загадкавы. Хтосьці стараецца сацыяльны пасыл унесці, хтосьці проста дэкаратыўна афармляе горад. Кожны стварае паводле свайго ўяўлення", — кажа пра сэнс сваіх карцін малады чалавек.
Стрыт-арт для душы
Хлопец паспеў паўдзельнічаць у фестывалі Vulica Brasil і #urbanmyths ў Мінску і стаў аўтарам адной з першых прац на будынку па вуліцы Фабрычнай, 22. Mutus, як падпісвае Яўген свае сюрэалістычна карціны, адлюстраваў яшчэ адзін мурал на фасадзе будынка авіяцыйнага кіравання. На ім намаляваны папяровы самалёцік, які захрас у галінках над дамамі (яго, на жаль, нядаўна знеслі — Sputnik).
"Усе аўтары на гэты фестываль прыязджаюць рэалізаваць свае творчыя ідэі. Пачынаеш знаёміцца з сусветнымі вулічнымі мастакамі, аказваецца, яны ўсё дастаткова дарослыя, самавітыя людзі. Амаль усім ім за 30 гадоў. Яны ездзяць і малююць, для душы гэтым займаюцца", — паведаміў мастак.
Яўген Сасюра працуе ў розных напрамках. Яго цікавіць не толькі стрыт-арт. Ён займаецца камерцыйным афармленнем вонкавых і ўнутраных сцен, роспісам і дэкорам памяшканняў. У вольны ад працы час малюе алеем на палотнах ў стылі фотарэалізму.
"Гэта вельмі доўга, але цікава. Я стараюся браць вялікія маштабы, каб было больш прамалёўкі. На адну карціну паўгода сыходзіць. Не штодзённай працы, вядома, а так, часамі. Памаляваў — пару дзён адпачываеш. У цэлым гэта зацяжное маляванне. Пакуль не хапае часу на гэта. Узімку менш вулічных работ, можна пасядзець дома памаляваць палотны", — распавёў суразмоўца.
Працу над гістарычнымі графіці ў цэнтры Пінска хлопец не спыняе. Ён ужо азначыў некалькі фасадаў і працягне, як толькі з'явіцца магчымасць.
