Рада Ажыба, Sputnik.
Гісторыя пачалася з таго, што жыхарка Мінска страціла сувязь са сваякамі, якія адпачывалі ў Абхазіі, і забіла трывогу. Sputnik Абхазія дапамог жанчыне адшукаць зніклых сваякоў.
Званок
Жыхарка Сухума Кама Гопія падняла слухаўку і пачула ўстрывожаны голас. Жанчына з Мінска шукае сваякоў, якія накіроўваліся са сталіцы Беларусі ў Абхазію і зніклі пасля прызямлення ў Адлерскім аэрапорце. На сувязь пара не выходзіла. Занепакоеная мінчанка паведаміла толькі іх імёны і назву гасцявога дома. Муж і жонка, Таццяна і Алег, прыехалі ў Абхазію на адпачынак 18 верасня, забраніраваўшы нумар у гасцявым доме "Сонечны пагорак" у ваколіцах Сухума.
"Маці б'е трывогу, так як дачка пунктуальныя і абавязковая. Са слоў маці, дачка аб'ездзіла практычна ўвесь свет і заўжды стэлефаноўвалася з ёй. На гэты раз яны не патэлефанавалі, таму перажывае", — пераказала выпадковую тэлефонную размова Кама.
На сваёй асабістай старонцы ў сацыяльнай сетцы Гопія ў аўторак 20 верасня апублікавала пост. Прасіла ўсіх дапамагчы знайсці гасцявы дом і супакоіць маці, якая "згубіла дзіця".
Пачаліся пошукі. Так як гэта ўжо быў позні вечар, званкі ў афіцыйныя ведамствы засталіся без адказу. У пошуках кантактаў гаспадароў гасцявога дома я "перакапала" ўвесь інтэрнэт, цешыла адно: гэты гасцявы дом існаваў і пра яго нават былі прыемныя водгукі.
Так, у няведанні, у перажываннях за маці, за турыстаў і за імідж краіны надышла мая раніца. Была надзея на міністэрства па курортах і турызму і на МЗС Абхазіі. Высветлілася, што для грамадзян Беларусі спрасцілі ўезд у Абхазію. Да двух тыдняў можна падарожнічаць без візы. Гэтая нітачка абарвалася. Схапілася за іншую, але і тут тупік — у Мінтурызма рэспублікі такі гасцявы дом не зарэгістраваны. Заставаўся адзін шанец: у дарогу.
Дзе гэтая вуліца, дзе гэты "пагорак"
Здавалася дзіўным: на сайтах браніравання гасцявы дом "Сонечны пагорак" ёсць, а мясцовыя жыхары і ведамствы нічога пра яго не ведаюць. Нават "вакзальныя" таксісты не вазілі туды кліентаў.
Падчас пошукаў з'явілася яшчэ адна складанасць. Тапаніміка Сухума падкінула свой сюрпрыз. Вуліца Услара апынулася не адна. Высветлілася, што існуе вуліца Услара Другі завулак, і там таксама ёсць дом з такой жа нумарацыяй, як і ў "дублёра".
У выніку мы трапілі па адрасе. Удзячная карыстальніку сеткі Марату Аршбы, які пару дзён таму быў у гэтым раёне і дапамог нам з навігацыяй.
Гасцявы дом, які мы так доўга шукалі, апынуўся ў ваколіцах абхазскага дзяржуніверсітэта. У гасцініцы да нас выйшаў гаспадар "пагорка" Надар, які нічога не падазраваў. Ён паведаміў, што мы размінуліся з яго "згубленымі" пастаяльцамі. Яны з'ехалі на экскурсію, нават не падазраючы пра перапуд, які ўчынілі.
Гасцінны гаспадар распавёў, што "прапалая" пара з Мінска засялілася пару дзён таму, і ён нават не падазраваў, што іх шукаюць.
"Мае госці, Алег і Таццяна, прыехалі своечасова, як і дамаўляліся з імі. Засяліліся і спакойна адпачываюць ужо два дні. Скажу вам шчыра, яны не вельмі гаваркія людзі, таму не магу сказаць, куды яны з'ехалі і калі прыедуць", — далажыў Надар.
Яму нават з Сыктыўкара тэлефанавалі і казалі, што ў Абхазіі шукаюць яго гасцініцу.
"Я не ведаў, у чым праблема, чаму шукаюць маю гасцініцу, а справа вось у чым! Як толькі яны прыйдуць, я не толькі скажу, я іх прымушу пры мне ж патэлефанаваць маці. І наогул дзіўлюся, а што іх шукаць і турбавацца? Яны ж дарослыя людзі", — здзіўляўся спадар Насар.
Пазней у тэлефоннай размове гаспадар паведаміў, што шлюбная пара вярнулася з экскурсіі і звязалася з маці.
"Я як распавёў, што іх шукае маці, што яна паставіла на вушы ўсю Абхазію, то дачка была гэтым абураная", — дадаў ён.
Пагутарыць з намі госці з Мінска адмовіліся, спаслаўшыся на тое, што маці ўжо занадта апекуе ўжо дарослую дачку. Муж і жонка проста хацелі адпачыць ад пастаяннага бацькоўскага кантролю. Бацькі заўсёды перажываюць за сваіх дзяцей. Дастаткова было зрабіць толькі адзін званок усхваляванай маці, і не было б гэтай гісторыі.
Патэлефануеце маме.
