Аліса Бабіцкая, Sputnik.
Максім малады, энергічны і не баіцца прамых выказванняў. Скончыўшы Парнат (легендарную школу-інтэрнат, якая стала пазней мастацкім вучылішчам ім. Ахрэмчыка — Sputnik), ён шануе творчы пачатак ва ўсім, нават у рэчах, здавалася б, пасрэдных.
Метро не адразу будавалася
"Ва ўжо далёкім 2006 годзе я прапанаваў галоўнаму архітэктару УП "Мінскметрапраект" Целяпнёву і Дырэкцыі па будаўніцтву метро свой скульптурны твор пад назвай "Сувязі" для станцыі "Барысаўскі тракт", якая будавалася тады. Скульптура была адрэчаная, тады яе прызналі фармальнай — у той час такая скульптура выклікала шок".
Першапраходзец-фармаліст
"Наогул, я — першы скульптар, які пачаў сур'ёзна займацца ў прасторы беларускага мастацтва фармальнай, нефігуратыўнай пластыкай. На мяне не забыліся, і калі пачалася праца над станцыяй метро "Грушаўка", мне патэлефанавалі з "Мінскметрапраекта" і прапанавалі сфармуляваць бачанне твора для станцыі.
Да гэтага часу я ўжо ўсведамляў, што не займаюся дызайнам, а спрабую інтэграваць мастацкі твор у кантэкст гарадскога асяродка, не хацелася паўтараць савецкі перыяд афармлення метрапалітэна, я свядома ад яго адмяжоўваюся.
Гэта свайго роду альтэрнатыва традыцыйным выставачным пляцоўкам, куды ходзіць вельмі мала наведвальнікаў. Тут, у метро, экспазіцыйныя прасторы, меганаведвальныя гледачом. Такім чынам, у дыялог з творам уцягваецца вялізная колькасць жадаючых і не жадаючых".
Мастацкая прастора для пасажырапатока
"Я інтэграваў творы на станцыі метро і мяне зусім не хвалюе, як гэта працуе з пліткай або вапнай на сценах станцыі. Мае творы самакаштоўныя, ў адрозненні ад керамічнай пліткі з тэматычнай ляпнінай, якой абліцаваная станцыя "Якуба Коласа" або вітражоў, якія губляюцца ў прасторы станцыі "Інстытут Культуры".
Я бачыў сваю задачу стварыць мастацкую прастору, або прастору мастацкага твора на станцыі, а не разбавіць творам сцены, падлогу і столь. Для мяне важная тэма твора і аўра, якую ён стварае. На "Грушаўцы" — гэта захоп вестыбюльнай часткі, якая стала прасторай экспанавання майго твора. У "Малінаўцы" — гэта артыстычны перпендыкуляр транспартнаму мэйнстрыму штодзённасці. У яго аснове ляжаць перапрацаваныя знакі візуальнай культурнай камунікацыі нядаўняга гістарычнага перыяду ў Беларусі. Я кажу пра позні СССР і пра тыя элементы народнай культуры, якія я выкарыстаў, перапрацаваўшы або арганізаваўшы візуальны парафраз. І калі мне пішуць крытыкі мастацтва, каментатары ў соцсетях і інтэрнэт-парталах, што гэта — лубок, я усміхаюся, так як народная культура — гэта заўжды лубок!"
Грушаўка — гэта мая гісторыя
"У Грушаўцы я вырас, і гэта мая гісторыя. Калі я пачынаў працу, то выкарыстаў эскізы, зробленыя яшчэ ў юнацтве, перапрацаваўшы іх, удыхнуўшы новы сэнс з улікам жыццёвага і творчага вопыту. Грушаўка — гэта сімбіёз нацюрморта і пейзажа з гіпертрафаваным маштабам і дамінантай нацюрмортных элементаў не толькі ў адносінах да пейзажу, але і ў адносінах да гледача.
Твор фармулюе пытанні копіі і арыгіналу, той, маёй, знаёмай з дзяцінства "Грушаўкі" і гэтай, сённяшняй, станцыі".
Крыху пра новае
"Зараз у мяне ў планах — інтэграваць творы ў новыя станцыі мінскага метро, для пачатку іх будзе чатыры: "Кавальская слабада", "Вакзальная", "Плошча Францішка Багушэвіча" і "Юбілейная".
Гэта будзе модульная скульптура з пераасэнсаванымі знакамі народнай культуры і рамёстваў, пераўтвораная ў мадэрнісцкія аб'екты. Нешта зусім новае для мінскага метрапалітэна, беларускага гледача і мастацкага працэсу ў рэспубліцы ў цэлым.
Як і раней, я не збіраюся ўмешвацца ў архітэктуру станцыі, у тое, што ўжо падрыхтавана "Мінскметрапраектам" і зацверджана дзяржаўнай экспертызай. Гэта будуць чатыры розныя станцыі ў розных стылях. Хутка самі ўсё ўбачыце".
Урбаністычнае аблічча горада
"Аблічча Мінска, яго натуральнае гарадское асяроддзе, адпавядае светапоглядам і каштоўнасцям мінчан, мне так здаецца. На мой погляд, скульптуры замала. І пакуль не будзе ў нас аналага "італьянскаму закону двух працэнтаў" (гаворка ідзе пра закон, згодна з якім мастак або скульптар абавязаны выплаціць 2% ад свайго ганарару на карысць дзяржавы для падтрымання прыгожых мастацтваў — Sputnik), не будзе ў Мінску скульптуры.
Калі ж казаць пра помнікі, то іх можна аднесці хутчэй да культавых і рытуальных збудаванняў, чым да твораў мастацтва. У большасці сваёй яны вельмі шаблонныя і, па сутнасці, не ўяўляюць ніякай цікавасці ў кантэксце развіцця скульптуры і мастацтва ў цэлым".
Скульптура, адцененая малюнкам
"Я рыхтую выставачны праект "Эвалюцыя" пра маю творчую эвалюцыі аб пераходзе з думкаформы да думкаматэрыялу, ад мадэрнісцкага мастацтва да actual art. Гэта серыя скульптурных твораў, дапоўненых малюнкамі, зробленымі па метадзе бязконтурнага малявання. Гэта велізарная колькасць паўтараных механічных рухаў графіту па паперы па гадзіннай стрэлцы.
Гэта калі казаць пра бліжэйшыя планы, а наогул я вельмі хацеў бы стварыць свой парк скульптуры".
