Вера Дашкевіч, Sputnik.
Цырульняў у Мінску не шмат, сходу парыруе прадстаўніка Мінгарвыканкама сузаснавальнік фірмы- пастаўшчыка прафесійнай касметыкі для валасоў Сяргей Пукавiч.
"Калі б у Беларусі была амерыканская шчыльнасць цырульняў на душу насельніцтва, то салонаў павінна было б быць у 3-4 разу больш. І цэны тады б у нас былі ніжэй, калі мы кажам пра прэміяльныя паслугі. А пакуль нашы майстры дзівяцца, чаму ў Лос-Анджэлесе так танна пастрыгчыся і прафарбавацца", — заўважыў Пукавiч.
Да майстроў не трапіць
Цырульняў у апошнія гады, сапраўды, стала больш: спрасцілася працэдура ўваходжання ў бізнес і з'явілася велізарная колькасць курсаў, якія дазваляюць асвоіць рамяство. Але гаворка ідзе пра колькасць, якая пакуль ніяк не пераходзіць у якасць. Калі б хто-небудзь рызыкнуў правесці апытанне, то большасць сталічных кабет сказалі б, што знайсці добрага цырульніка ў Мінску — той яшчэ квэст, перакананы Пукавiч, таму што ў большасці выпадкаў стрыгуць або вельмі дорага, або вельмі дрэнна.
"То бок, развіваючы думку гарвыканкама, я б дадаў некалькі рэмарак. У Мінску шмат нізкаякасных цырульняў і бракуе цырульніцкіх, якія даюць высокі ўзровень абслугоўвання. А яны трымаюць кошты. Магу прывесці прыклад, у нас ёсць знаёмая, якая працуе ў адным з мінскіх казіно. Да іх прыляцеў ВІП-кліент з Масквы. І сярод іншага ён папрасіў запісаць яго ў які барбершоп, каб яго пастрыглі ў Мінску. Яна не змагла гэта зрабіць, таму што ў іх было распісана на 4 дня наперад", — расказаў прадпрымальнік. У выніку чалавек, які, у прынцыпе, пры жаданні мог бы купіць усе мінскія барбершопы, так і з'ехаў непадстрыжаны. А ўсё таму, што салонаў, здольных аказваць якасныя паслугі, катастрафічна бракуе.
Канкурэнцыя прымусіць вучыцца
Нічога дрэннага ў тым, што ў крокавай даступнасці ў спальным раёне адкрываюцца тры цырульні, Пукавiч не бачыць. Гэта ж канкурэнцыя, змаганне за спажыўца, выйграць якую можна толькі якасцю і адэкватнымі цэнамі.
Цырульнікі, дарэчы, гэта сталі разумець. Калі Пукавiч з партнёрам пачыналі бізнес, стукнуліся з праблемай: як прадаваць ім касметыку і сродкі для сыходу за валасамі, калі майстры не ўмеюць з імі працаваць?
"Калі цырульнік не ўмее рабіць супер крутыя фрызуры, то прадаць яму добры лак для валасоў немагчыма — кліент проста не будзе рабіць у яго ўкладанне. Атрымваецца замкнёнае кола. Тое ж і з афарбоўваннем. Калі не навучыць добра фарбаваць, не навучыць модным крэатыўным тэхнікам, то ты не прадасі фарбу. Таму што кліентка лепш пойдзе ў краму, купіць які бюджэтны варыянт, дома яе сяброўка нашмаруе, і будзе той жа эфект, што і ў цырульні. Але калі навучыць майстроў фарбаваць так, што дома ніхто так не зробіць, тады яны пойдуць у салон", — патлумачыў Пукавiч. Па яго словах, у іх навучальную студыю, дзе паказваюць і расказваюць, як працаваць з прадуктам, майстры часцей прыходзяць па ўласнай ініцыятыве, а не па разнарадцы кіраўніцтва салона. Даволі часта такое навучанне з'яўляецца дармовым для цырульніка. Яны сталі разумець, што канкурэнцыя нарастае і за кліента трэба змагацца, заўважыў прадпрымальнік.
Цэны на б'юці-паслугі будуць падаць
Цырульніцкіх будзе яшчэ больш і канкурэнцыя будзе ўзмацняцца, прагназуе Пукавiч. "Трэба разумець: у крызіс людзі губляюць працу. А куды ісці? Як варыянт, у тыя сферы, дзе патрабуецца мінімальны высілак на перападрыхтоўку. У тым ліку, у грамадскае харчаванне і цырульні. Вось як раней напачатку 90-х людзі ішлі на рынак гандляваць, так цяпер яны павінны ісці ў сферу паслуг, стрыгчы, рабіць манікюр, пячы печыўкі і прадаваць", — выказаў здагадку прадпрымальнік. Наяўныя цырульні цяпер таксама перажываюць не лепшыя часы. Страты прыбытку склалі ад 30% да некалькіх разоў. Прытым больш усіх папакутавалі салоны сярэдняй коштавай катэгорыі. Танныя і дарагія сваіх кліентаў адменна не разгубілі.
Канкурэнцыя, якая ўзмацняецца на фоне зніжэння платаздольнасці насельніцтва, ў канчатковым выніку прывядзе да зніжэння цэн на паслугі, перакананы прадпрымальнік. "Думаю, гэта няўхільна адбудзецца. Згуляюць абодва фактару: і ўсведамленне таго, што ў людзей ужо не тыя грошы, якія былі раней, і канкурэнцыя будзе ўзмацняцца. Але гэта тая галіна, куды дзяржаве не трэба ўмешвацца. Рынак расставіць усе кропкі над i. А потым прыйдзе і разуменне, што аднаго зніжэння цэн недастаткова. Трэба павялічваць якасць паслуг, і толькі тады да цябе прыйдуць кліенты", — патлумачыў Пукавiч.
Дзяржаўнае заданне
Адзінае пытанне, якое, на думку прадпрымальніка, павiнна было бы сур'ёзна займаць дзяржава на рынку прыгажосці — гэта выкананне салонамі санітарных вымогаў. Ёсць цвёрдыя нормы, ёсць кантроль, але адказнасці, разуменні, што гэтым нормам трэба вынікаць, у майстроў, на жаль, не. Гаворку нават не пра дробнае махлярства з заменай шампуню пры абслугоўванні кліентаў, калі анансавалі і ўнеслі ў рахунак дарогай, а скарысталі танны. Гаворка, перадусім, пра апрацоўку прылад.
"Апрацоўка інструменту, стэрылізацыя — прытрымлівання гэтым нормам не дастатковае ўсюды, не толькі ў нас. Але гэтай сферы трэба надаваць вялікую ўвагу. Прытым патрабуюцца не нейкія адміністрацыйныя развязкі — кожныя стандарты можна абыйсці, правяральнік не можа стаяць над майстрам манікюру, да прыкладу, адранку да вечара — павінна быць вялікая піяраўская праграма, прапаганда адказнага дачынення да індустрыі, тлумачэнне і для кліентаў, і для саміх майстроў, што гэта важнае. Трэба змяняць мысленне і дачыненне да працы", — заўважыў прадпрымальнік.
А колькасць салонаў і кошт паслуг хай лепш адрэгулюе рынак.
