Першыя заканадаўчыя рухі, якія зрабіў часовы ўрад у Петраградзе, задаволілі ўсе без выключэння нацыянальныя і канфесійныя групы, якія пражывалі ў той час на Беларусі, распавёў на радыё Sputnik Беларусь прафесар гістарычнага факультэта БДУ, доктар гістарычных навук Аляксандр Гужалоўскі.
"Тады была адменена палітычная паліцыя ў выглядзе жандармерыі, была адменена палітычная цэнзура — галоўнае ўпраўленне па справах друку, было дазволена праводзіць публічныя акцыі, мітынгі, сходкі. Была праведзена амністыя ўсіх палітзняволенных, адменена смяротнае пакаранне, дэклараваная роўнасць правоў жанчын і гэтак далей", — распавёў гісторык.
Па словах спецыяліста, падчас Лютаўскай рэвалюцыі падзеі ў Мінску былі вельмі падобныя на тыя, што адбываліся ў Петраградзе, але ж яны былі мірнымі.
"Першай так званай ахвярай Лютаўскай рэвалюцыі ў Мінску з'явіўся апошні мінскі губернатар, яго ніхто не кранаў, але ж страшэнна напалоханы, ён адбыў з Мінска. Таксама ўсіх чыноў паліцыі ніхто не біў, не адпрааляў у вязні, яны атрымалі разлік ад губернатара і адправіліся на волю", — адзначыў спецыяліст.
Па інфармацыі прафесара, толькі праз некалькі тыдняў выйшла распараджэнне Часовага ўрада пра тое, што ўсіх былых паліцэйскіх забіралі ў войска і адпраўлялі на фронт. Часовы ўрад вызначыў, што вайна будзе працягвацца.
"І тады ж з'явілася новая мясцовая ўлада ў асобе губернскага камісара. Гэта быў адстаўны афіцэр, вядомы земскі дзеяч Барыс Самойленка, які кіраваў усім мясцовым жыццем. Тады быў час дзвюх улад, бо ў Мінску пачаў працаваць Савет рабочых і салдацкіх дэпутатаў. І спачатку супрацьстаяння гэтых двух уладаў не было, але ж з цягам часу канфліктныя сітуацыі ўсё ж узнікалі", — распавёў гісторык.
Суразмоўца Sputnik адзначыў, што пачатак вясны 1917 года быў часам сапраўднага шчасця на Беларусі. Тады яшчэ не было складаных эканамічных умоў, не было жорстакага дэфіцыту харчовых і прамысловых тавараў. Ніхто не галадаў. І з алкагольнымі напоямі, нягледзячы на "сухі закон", у беларусаў таксама праблем не было.
"Народ наш вельмі вынаходлівы, і пачалося проста жахлівае самагонаварэнне. Карэспандэнты тады пісалі, што на Беларусі самагон гоняць нават дзеці. І гэта быў вельмі прыбытковы занятак. Пры сабекошце бутэльткі самагона ў 2 царскія рублі (а тады яны яшчэ хадзілі) рознічныя кошты вагаліся ад 5-ці рублёў, гэта быў самы танны самагон, які зваўся "ханжа", і да 20-ці рублеў за бутэльку, якая мела назву "крышталізацыя". Усіх не магчыма было кантраляваць, і ніякіх праблем з алкаголем ў Мінску не было", — адзначыў гісторык.
Поўную версію размовы з прафесарам гістарычнага факультэта БДУ, доктарам гістарычных навук Аляксандрам Гужалоўскім пра цікавыя факты часоў Лютаўскай рэвалюцыі на Беларусі слухайце на радыё Sputnik Беларусь.
