У конкурсе працаўніцы мераюцца ва ўменні не толькі бліскаць на подыуме, але і іншых талентах. Напрыклад, у падрыхтоўцы страў з фірмовай малочнай прадукцыі. Карэспандэнты Sputnik пабывалі на конкурсе і даведаліся, каму і навошта патрэбна гэтая карпаратыўная традыцыя.
Папярэдні адбор прайшлі 12 незамужніх прыгажунь. У іх розныя спецыяльнасці і пасады. Хтосьці працуе сыраробам на Палескім участку ў Хойніках, хтосьці — інжынерам-тэхнолагам на галаўным прадпрыемстве ў Гомелі. Ёсць кладаўшчыца, лабаранты хімічнага аналізу, інжынер па якасці. Усе яны маюць дачыненне да выпуску малочнай прадукцыі. Наколькі яны артыстычныя, фотагенічныя і гаспадарчыя, вызначаюць першыя асобы завода, яго філіялаў і вытворчых участкаў.
"Наш конкурс праводзіцца не для піяру, а для сябе. Каб калектыў адчуваў, што жыццё на прадпрыемстве кіпіць, і да нас актыўна ідуць маладыя кадры", — тлумачыць ідэалагічны складнік традыцыі генеральны дырэктар ААТ "Мілкавіта" Сяргей Бабарыка.
У невялікай актавай зале згасае святло, і на сцэну выходзяць жыццярадасныя браты-блізняты Рустам і Равіль Насыравы. Сталічныя тэлезоркі з прыдыханнем прадстаўляюць удзельніц.
Працаўніцы малочнай галіны з'яўляюцца на сцэне ў караценькіх ільняных сукенках, вышываных россыпамі дробных васількоў. "Якія ўсе мілыя, а наша Марына — наогул агонь", — шэпчуцца калегі ў зале.
Удзельніцы відавочна хвалююцца, яны не прывыклі пазіраваць фатографам і выступаць перад залай. Перавесці дыханне і падрыхтавацца да новага конкурсу дазваляюць музычныя паўзы. На сцэну выходзяць заводскія таленты — танчаць, спяваюць, дэкламуюць вершы.
Другі конкурс — "Купальская ноч". Мужчыны ў прадчуванні адкрытага дэфіле, але ў сцэнары яго няма. Дзяўчыны рухаюцца па сцэне, танцуючы. На іх прыгожыя купальскія вянкі і кашулі да падлогі.
"У гэтую ноч па лясах і палях блукалі чэрці і дэманы, а з рэк выглядалі русалкі", — імкнуцца перадаць атмасферу паганскага свята вядучыя. Здаецца, яшчэ ледзь-ледзь і ў цэнтры сцэны запалае агонь, а басаногія прыгажуні кінуцца ў абдымкі тэлезорак. Але не, роўна трымаюць спіну і аднолькава шырока ўсміхаюцца журы.
Ацэньваюць удзельніц кіраўнікі філіялаў і структурных падраздзяленняў акцыянернага таварыства. Старшынствуе ў журы генеральны дырэктар. Расчулены прыгажосцю сваіх падначаленых, ён абяцае кожнай па 200 рублёў прэміі.
Новаўвядзенне конкурсу — замест спецадзення дзяўчыны дэманструюць строі сярэднявечча. Аксаміт і шоўк шчыльна аблягаюць фігуры, сукенкі відавочна цяжкія, але ўдзельніцы па-ранейшаму шырока ўсміхаюцца.
Яшчэ адна музычная паўза, і пачынаецца самы кранальны момант — дэфіле ў вясельных сукенках. Хвалююцца бацькі, начальства, сяброўкі, жаніхі. Але вось чарговая ўдзельніца пасылае гледачам паветраны пацалунак, і ўсё тонуць у моры яе абаяння.
Неўзабаве раскрываецца інтрыга конкурсу. Пераможцай прызнаюць 18-гадовую лабарантку з Хойнікаў Вольгу Кузьменка. Малады спецыяліст працуе на Палескім участку з мінулай восені, трапіла сюды па размеркаванні пасля гомельскага ліцэя хімікаў.
"У планах вучыцца далей, але пакуль не вызначылася, у якую ВНУ паступаць. Хлопец ёсць, сустракаемся. Як складзецца жыццё далей, не загадваю", — сціпла паводзіць сябе новаспечаная "Міс Milkavita".
Тытул першай віцэ-міс дастаецца ветэрынарнаму лекару сельскагаспадарчага прадпрыемства "СлавМол" Марыі Несцярэнка. Другая віцэ — інжынер па якасці галаўнога прадпрыемства "Мілкавіта" Ірына Іскрыцкая.
Усім дзяўчатам уручаюць падарункі ад шматлікіх спонсараў, пераможцы — дыядэму і сертыфікат на 500 рублёў.
