МАСКВА, 16 сак — Sputnik, Аляксей Сцяпанаў. Аб адкрыцці станцыі метро "Мінская" у раёне Паклоннай гары казалі даўно, але па розных прычынах яно адкладвалася. Заставаліся зачыненымі для пасажыраў і ўсе 10 кіламетраў новай "жоўтай" веткі Калінінска-Сонцаўскай лініі маскоўскага метро ад "Парку Перамогі" да "Раменак".
Можа, менавіта таму сёння раніцай ля вестыбюля станцыі "Мінская", выфарбаванай ў ярка-чырвоны колер, нікога не было. Адзінокія мінакі спяшаліся па часовых драўляных гацях, усталяваных яшчэ падчас будоўлі метрапалітэна, альбо ў бок Мемарыяльнай мячэці, альбо ў бок Масфільмаўскай вуліцы.
"А што, станцыя ўжо адкрыта?" — Спыніўся каля ўваходу мужчына сярэдніх гадоў, заўважыўшы, што мы з фатографам кагосьці чакаем. "Не, але да вечара дакладна будзе", — абнадзеілі мы яго, і ён задаволены паспяшаўся далей.
Нарэшце, да нас падыйшоў галоўны спецыяліст Дэпартамента будаўніцтва горада Масквы Аляксей Сударгін, які стаў для нас персанальным гідам па станцыі "Мінская", і строгі паліцэйскі ўпусціў нас унутр. Спускаючыся па прыступках да кас і турнікетаў, мы раз-пораз сустракалі рабочых, якія штосьці прыбіралі і мылі — ішлі апошнія падрыхтоўкі. Да адкрыцця станцыі заставалася гадзіны чатыры і трэба было канчаткова прывесці "Мінскую" ў парадак.
Усе службы ўжо былі на месцах — паліцэйскія, служба бяспекі, нават касіры. Але вось ні адна грамадзянская асоба яшчэ не праходзіла ў гэты дзень праз турнікеты, і карэспандэнт Sputnik стаў першым пасажырам новай станцыі.
"Першапачаткова станцыю тут не збіраліся будаваць, але, па нарматывах, даўжыня перагону не павінна перавышаць тры кіламетры, а тут яна больш за тры — ад "Парку Перамогі" да "Ламаносаўскага праспекта". Вось і паўстала пытанне аб тым, што трэба пабудаваць хаця б аварыйны выхад на выпадак экстранных сітуацый, — кажа Аляксей Сударгін, пакуль мы спускаемся ўжо непасрэдна на перон. — А ўрад Масквы ў асобе намесніка мэра па горадабудаўнічай палітыцы і будаўніцтву Марата Хуснуліна даручыў пабудаваць паўнавартасную станцыю для пасажыраў".
Тым часам мы апыняемся на пероне. Гранітная падлога і металічныя сцены блішчаць, а пустата, якая пануе тут, нават палохае — настолькі яна нязвыклая для шматмільённай Масквы.
Адзінымі людзьмі, акрамя нас, на пероне аказваюцца два супрацоўніка метрапалітэна ў чырвоных куртках і жоўтых камізэльках, і я спяшаюся да іх.
"А вы што — ужо на працу выйшлі?" — пытаюся ў іх.
"Вядома, мы, як і належыць, з васьмі раніцы тут. Чакаем, калі пусцяць цягнікі, каб дапамагаць маларухомым грамадзянам. Як, вы не ведаеце пра нашу службу?— Шчыра дзівяцца яны. — Ну як — мы суправаджаем інвалідаў, пажылых і сляпых людзей, групы школьнікаў і іншых маючых патрэбу ад нашай станцыі і да любой іншай. Для гэтага дастаткова загадзя патэлефанаваць па нумары, які пазначаны на інфармацыйных стэндах, і замовіць гэтую паслугу. Яна абсалютна бясплатная".
Праўда, прызнаюцца, што на станцыю "Мінская" заявак яшчэ не паступала. Пра тое, што яна адкрыецца, было паведамлена толькі напярэдадні ўвечары. І таму першы працоўны дзень на "Мінскай" яны, хутчэй за ўсё, правядуць на платформе.
Пакуль гутару з работнікамі метрапалітэна, заўважаю, што на інфармацыйных стэндах над кожным перонам акрамя кірунку дадаліся ўдакладняючыя фразы, як на платформах электрацягнікоў: "На поўдзень", "У цэнтр". На іншых станцыях маскоўскай падземкі такога яшчэ няма.
І ў гэты момант да нас падыходзіць вядучы архітэктар АТ "Метрагіпратранс" Тамара Нагіева, якая прыехала сюды адмыслова па просьбе нашага агенцтва. Непасрэдна на станцыі "Мінская" яна займалася дызайнам.
"У нас у адной канцэпцыі зробленыя ўсе тры станцыі, якія сёння адкрываюцца, — "Мінская", "Ламаносаўскі праспект" і "Раменкі". І ўсе тры прывязаныя да месца, — тлумачыць яна. — Калі паўстала пытанне, як аформіць гэтую станцыю, першае, што прыйшло ў галаву — Мінск, таму што станцыю назвалі ў гонар Мінскай вуліцы, але ўсё-ткі яна размешчана прама ля Парку Перамогі, і было пачуццё, што натхненне трэба шукаць там. Я ўзяла адзін дзень водпуску, і пайшла на Паклонную гару. У нейкі момант набрыла на музей ваеннай тэхнікі, зрабіла там мноства фатаграфій і зразумела, што вось гэта і ёсць тое, што трэба. Таму ў вестыбюлі і на калонах вы бачыце фотакалажы артылерыйскай ўстаноўкі, хоць многія з-за вялікай колькасці колаў прымаюць яго за звычайны цягнік. А калі ўстаць пасярэдзіне станцыі — на калонах сыдуцца лічбы "45". Гэта год Перамогі. Чырвоны колер у афармленні — гэта колер чырвонага сцяга".
Цікава, што ўсе матэрыялы — гранітныя пліты, металічныя панэлі з керамічнай глазурай, лямпы і іншыя матэрыялы ў афармленні станцый цяпер закупляюцца выключна ў Расіі. З увядзеннем санкцый заходнія будматэрыялы зніклі, але хутка былі заменены расійскімі аналагамі. "Для краіны гэта добра. Расійскія вытворцы пачалі рабіць сапраўды якасныя рэчы. Яшчэ некалькі гадоў таму іх проста не было, а цяпер нават можна выбіраць", — сказала Тамара Нагіева.
У баку ад нас на лаўцы сядзелі будаўнікі ў касках — таксама чакалі, калі запусцяць новую ветку, фатаграфаваліся, рабілі сэлфі і адпачывалі.
"Ці не было на "Мінскай" цяжкасцяў? Ды як пры будаўніцтве кожнай станцыі. Тут і вады да самага верху — побач ж працякае рака Сетунь, і сціснутыя тэрміны — павінны былі здаць" Мінскую "у снежні 2017 года, а здалі амаль на год раней. А для такой махіны, як "Мінская", гэта вельмі хутка. Так што ўсё ў штатным рэжыме, — усміхаецца механік ўчастка, супрацоўнік АТ "Трансінжбуд" Вячаслаў Кізлік. — А вы адкуль? Для Беларусі пішаце? О, у нас тут беларусаў шмат працавала. Адзін хлопец неяк падыходзіць да мяне і кажа: "Я вось, з Беларусі. А чаму станцыя" Мінскай "называецца?" А я адказваю: "Таму што тут вуліца Мінская ідзе. А ты думаў, таму што ты тут працуеш?" (Смяецца). Але вы абавязкова напішыце, што Расія заўсёды супрацоўнічала з Беларуссю. Ды і з Украінай таксама. Мы ж усе браты, славяне".
Як распавёў Вячаслаў Кізлік, звычайны пасажыр бачыць на гэтай станцыі толькі чвэрць ад усяго аб'ёму пабудоў. "Вы бачыце дробязь. А сэрца, як у любога чалавека, схавана ў глыбіні. У ЦПП сэрца кожнай станцыі. Што гэта? Цягава-паніжаючая падстанцыя, адкуль цягнікі пітаюцца", — удакладніў ён.
І ў гэты момант на станцыі пачалася невялікая мітусня — сталі падыходзіць супрацоўнікі нейкіх службаў, работнікі метрапалітэна. І, нарэшце, у тунэлі паказаліся агні цягніка. Першы склад нарэшце прыбыў на станцыю "Мінская". Праўда, амаль усе вагоны былі пустымі, і толькі з аднаго, размешчанага пасярэдзіне, выйшлі людзі. Першым — мэр Масквы Сяргей Сабянін. Дайшоўшы да карэспандэнта Sputnik, ён павітаўся кіўком галавы, абмовіўся парай слоў з начальніцай станцыі і паехаў далей — на "Ламаносаўскі праспект" і станцыю "Раменкі".
Так станцыя "Мінская" была афіцыйна адкрыта. А яшчэ праз гадзіну дзверы вестыбюля адкрыліся для ўсіх пасажыраў. Прычым першых пасажыраў чакаў двайны сюрпрыз — АТ "Масінжпраект" уручала ўсім пасажырам падарункавыя пакеты з сувенірамі — кубкам, майкай, картай памяці і блакнотам з ручкай — усё з эмблемамі Калінінска-Сонцаўскай лініі і станцыі "Мінская".
