У эксклюзіўным інтэрв'ю Sputnik Андрэй Сутугінас распавёў пра тое, як вылечыцца з дапамогай гука, аб гонге чатырох стыхій і аб тым, як гучыць беларуская сталіца. Размаўлялі Аляксандр Крывашэеў і Юлія Хвошч.
— Распавядзіце пра канцэрт "Сімфонія Х", з якім вы прыехалі ў Мінск?
— Канцэрт я правяду сумесна з мінскімі музыкамі. Для кожнага, хто прыйдзе, гэта будзе свая падзея, а гэта менавіта падзея, паколькі мы будзем разам з музыкамі і слухачамі ствараць інтэрактыўнае дзеянне. Гэта важна, каб людзі не забывалі, што яны прыходзяць не пасядзець на месцы і паглядзець, а стаць паўнавартаснай часткай гэтага дзейства, гэтай падзеі. Таму для кожнага гледача прадстаўленне адбываецца па-рознаму.
У Мінску, акрамя традыцыйных для маіх канцэртаў архаічных інструментаў — гонгаў і чашаў — будуць і класічныя, напрыклад, віяланчэль. Будзе і беларускі народны інструмент — цымбалы — мне вельмі падабаецца яго гучанне.
Таксама мы прадставім сучасны інструмент — ханг-драм, які зараз на хвалі папулярнасці. Часам хочацца і такога сучаснага гучання, развесці фарбы — паспрабуем усе гэта сумясціць у канцэрце ў жывой імправізацыі.
— Кожнае ваша выступленне гэта імправізацыя, ці існуе нейкая нотная партытура?
— Партытуры няма. Я б з радасцю супакоіў бы музыкаў, што ўсё пойдзе па напісанаму, асабліва класікаў, але ніколі нічога не праходзіць так, як запланавана. На рэпетыцыі мы проста абмяркоўваем прыкладны парадак уступлення. Жывы паток энергіі, які ідзе як ад слухача, так і ад саміх музыкаў, інструментаў паток, карэктуецца, але ніколі не супадае з першапачатковай задумкай. Нічога з напісанага.
"Музыкі прыходзяць на рэпетыцыю і здзіўлена глядзяць на мяне, даведаўшыся, што нот не будзе. Звычайна на рэпетыцыях мы нічога не граем, а размаўляем на тэмы, якія маюць да музыкі вельмі апасродкаванае стаўленне, настройваемся адзін на аднаго і на агульны лад".
— У Мінску, сярод іншага, вы будзеце граць на ўнікальным інструменце — гонге чатырох стыхій. Што гэта за інструмент і як ён працуе?
— Гэта апошняе стварэнне, якое папоўніла маю калекцыю — самы вялікі ва Усходняй Еўропе, і менавіта ён будзе граць галоўную партыю ў канцэрце "Сімфонія Х". Яго памеры дасягаюць двух метраў у дыяметры, ствараў я яго па сваіх асабістых уяўленнях і чарцяжах ў Англіі. Сапраўды, на ім нанесены выявы чатырох стыхій, якія злучаны ў пятую — мала вядомы нам эфір. Па сутнасці інструмент перадае стан вады, зямлі, агню, паветра.
— Якім чынам гэта адбываецца?
— Насамрэч, няма нічога дзіўнага ў тым, што кожная стыхія мае свой частотны дыяпазон. Бо кожнае жывое цела мае свой асноўны тон, кожны прадмет на гэтым стале і мы з вамі ў тым ліку маем нейкую асноўную частату вібрацыі. Зямля — гэта аснова, база, на якой будуецца наша праяўленае жыццё, у тым ліку і праяўлены гук. Далей — вада, паветра, агонь, і ўсё гэта злучаецца ў эфір.
— Якімі гукамі граюць на гонге — у яго адзін асноўны тон, ці можна прайграць мелодыю?
— Асноўны тон гонга вельмі выразна вызначаны, ёсць гонгі, якія настроены на нейкую адну ноту, а ўсё астатняе — гэта абертаны, гармонікі, якімі досыць багаты гэты інструмент. Сплавы, якія выкарыстоўваюць сучасныя вытворцы, вельмі цікавыя па сваёй структуры — і нікеля шмат, і срэбра выкарыстоўваюць, таму ў працэсе гуказдабыцця атрымліваюцца багатыя абертана і пералівы. Людзі часам дзівяцца, што ад нейкага цела, зусім несамавітага, металічнага, здавалася б, можна пачуць не проста многагучанне, а нейкія сімфоніі. Вельмі дзівяцца, калі не адзін, а шмат гонгаў са скрыжаваным гучаннем ствараюць казачную прастору.
— Вы лечыце людзей з дапамогай гуку. Што такое гукатэрапія?
— Гукатэрапія — гэта магчымасць карэктаваць фізічны, эмацыйны, кагнетыўны стан чалавека пры дапамозе гуку — жывога ці запісанага.
Усе хваробы — псіхасаматыка. Гэта вядома ўжо, напэўна, кожнаму першаму. Таму, калі вы ў добрым, прыўзнятым эмацыйным стане, то вашаму фізічнаму целу значна прасцей спраўляцца з усімі задачамі, якія стаяць перад ім.
— Што больш уплывае на выздараўленне — эмацыйны стан або гукавыя вібрацыі?
— На клетку вельмі моцна ўплываюць вібрацыі, паколькі клетка сама валодае сваёй пачатковай частатой, сваёй прыроднай вібрацыяй, таму прыроднае ўздзеянне стварае эфект рэзанансу — на вібрацыю клеткі ўплывае нешта з больш магутнай вібрацыяй і дапамагае такім чынам скарэктаваць недакладнасці, выраўнаваць або гарманізаваць.
"У цуды я асабліва не веру. Цуд заўсёды мае нейкую падставу. Кожны чалавек, па сутнасці, мае магчымасць вылечыцца. Кожны, у любым стане. Паколькі гэта не толькі фізічны стан, але халістычны, цэласны".
— Якую ролю адыгрывае гук у працэсе выздараўлення?
— Вельмі сур'ёзную. Пры ўмове, што ўсе астатнія складнікі таксама будуць працаваць у рэзанансе з ім. Гук стварае добры фон, добрую базу, а пэўныя інструменты яшчэ ствараюць гэты абсалютны халістычны рэзананс, як гонг, дапусцім. Праз гук прастора становіцца вельмі якаснай, без паўз, інтэрвалаў, настолькі густой і насычанай, што там часам можна адчуваць гук целам. Вось гэтая кінестэтыка пачынае ўключацца вельмі выразна, людзі пачынаюць казаць, што я не проста чую гук, я яго адчуваю целам.
Таму гук — вельмі важная складнік абсалютнага здароўя. Халістычнага здароўя.
— Вы ў Мінску ўжо не ўпершыню. Якім вы знаходзіце наш горад?
— Для мяне Мінск не вельмі лёгкі горад. Я наогул вялікія гарады не вельмі люблю. Як вядома, я з Вільні — вельмі маленькага кампактнага горада, вельмі душэўнага. Мінск жа вельмі новы горад, і для мяне вось гэта складана — вялікія праспекты, новыя збудаванні…
— Ці гучыць як-небудзь Мінск?
— Гучыць. Гучыць, і мне прыемна, што гэта гучанне вельмі выразна змянілася з часу першых маіх прыездаў, калі Мінск не падаваўся мне такім сакавітым і маляўнічым у плане гуку, як зараз. Сёння гучанне Мінска стала аб'ёмней.
— А калі разглядаць з пункту гледжання матэрыялу — гэта больш метал, гліна, можа, дрэва?
— Хутчэй гліна і дрэва. Металу яшчэ няма. Ці ўжо няма.
— Як гучыць ваш родны Вільнюс?
— Тут я не змагу быць аб'ектыўным. Для мяне Вільнюс — гэта гучанне чашы. Такое вельмі аб'ёмнае таксама — асноўны гук і потым шмат абертонаў, якія адкрываюцца пласт за пластом. Адзін пласт выштурхвае наступныя пласты, і пачынаецца ўжо зусім асобнае жыццё.
