У першыя сезоны КХЛ паміж матчамі пастаянна круцілі рэкламу адной з сотавых кампаній, якая падавала паслугі мабільнай сувязі. У ёй двое маладых людзей у ліфце эмацыйна абмяркоўваюць адзін з гульнявых эпізодаў. Адзін з іх кажа: "Ды гэта ж Афінагенаў! Ён нават з метра патрапіць не можа!"
У гэты момант яны бачаць, што за спіной у іх стаіць сам Максім Афінагенаў, чэмпіён свету ў складзе зборнай Расіі, у мінулым — нападаючы клуба НХЛ "Бафала Сэйбрз". "З метра — лёгка!" — кажа Максім, пасля чаго збянтэжаныя заўзятары выбягаюць з ліфта.
З моманту здымак таго вясёлага роліка прайшло 7 гадоў. А ўспомніў я яго таму, што і ў цяперашнім першынстве форвард падольскага "Віцязя" Максім Афінагенаў, нягледзячы на свае 38, рэгулярна бударажыць абарону суперніка. У адным з апошніх гасцявых матчаў супраць маскоўскага "Спартака" ён двойчы змог закінуць шайбу пасля сваіх "фірмовых" хуткасных праходаў па краі пляцоўкі. Адразу ж пасля гэта брамнік "Спартака" Мікіта Бяспалаў у роспачы разбіў аб лёд брамавую клюшку і пакінуў на час лёд.
Энтузіязм Афінагенава падтрымалі і іншыя "Віцязі". Яны нібы натхніліся прыкладам свайго дасведчанага таварыша і працягвалі дзейнічаць на контратаках. Гэтая тактыка прынесла падмаскоўнай камандзе поспех — 6:2 у гасцявым матчы. Лік мог быць і больш, калі б не рацыянальная гульня ў абароне 37-гадовага ветэрана "Спартака" Дзмітрыя Калініна.
Вельмі прыемна, што гульня Афінагенава — гэта далёка не адзіны прыклад таго, як гульню на сябе бяруць вопытныя гульцы. У СКА пастаянна задаюць тон Ілля Кавальчук і Павел Дацюк. Вельмі шмат дапамагае форвард, 37-гадовы Аляксандр Папоў, які 13 гадоў самааддана выступаў за омскі "Авангард".
Ды і ў камандах, якія не так часта выйграюць у гэтым сезоне, ёсць свае "дзядзькі". Браты Редліхсы ў рыжскім "Дынама" пастаянна гуляюць цікавыя камбінацыі. Форвард мінчукоў Шарль Лінгле з'яўляецца адным з лідараў каманды па колькасці закінутых шайбаў і галявых перадач.
На мой погляд, вельмі важна, калі "Афінагенаў і іншыя" не "дагульваюць кар'еру" ў КХЛ, а паказваюць сваім больш маладым калегам, што біцца трэба ў кожным матчы, нават нягледзячы на турнірныя цяжкасці. Бо прыклад таго, што і "з метра, і з двух, і з трох трапіць лёгка" можа прасунуць наш КХЛ-аўскі хакей наперад. Галоўнае — жаданне і мэтанакіраванасць.
