Нярэдка пры вытворчасці прадуктаў харчавання больш дарагія кампаненты замяняюцца на больш танныя, але гэта далёка не заўсёды вядзе да пагаршэння якасці прадукту і яго небяспекі для здароўя, распавёў аўтар і вядучы праекта "Ежа жывая і мёртвая" на НТВ Сяргей Малазёмаў у гутарцы на радыё Sputnik.
"Напрыклад, у малочных прадуктах сустракаецца замена жывёльных тлушчоў на раслінныя, і часам пра гэта не паведамляюць на этыкетцы. Але для здароўя гэта нават нядрэнна, таму што раслінныя тлушчы, як правіла, больш карысныя, яны памяншаюць каларыйную нагрузку на арганізм", — сказаў Малазёмаў.
Істотныя адрозненні можна знайсці і на этыкетках прадуктаў розных краін. Да прыкладу, у Еўропе і ЗША прынята пісаць на этыкетках нават дакладную колькасць солі і цукру ў прадукце. У нас жа паказваюць толькі радок "вугляводы" і па ім можна прыблізна зарыентавацца ў іх колькасці.
"Звычайны сок у пакетах. Калі вы глядзіце на этыкетцы радок "вугляводы", то ён увесь прысвечаны цукру. Лічба ад 9 да 12 грам на 100 грам азначае, што дзесьці 4 маленькіх лыжкі цукру знаходзіцца ў адной шклянцы. А каўбасу наогул варта купляць радзей. Гэта класічны прыклад "мёртвай ежы" — занадта каларыйна, шмат тлушчаў, канцэрагенаў", — адзначае Малазёмаў.
Па словах суразмоўцы Sputnik, наяўнасць некаторых кампанентаў робіць прадукт асабліва небяспечным. У прыватнасці, гаворка ідзе аб транстлушчах. Сітуацыя ўскладняецца тым, што ў расійскіх вытворцаў няма абавязацельстваў указваць наяўнасць транстлушчоў на этыкетках.
"Транстлушчы папросту забіваюць нашу сардэчна-сасудзістую сістэму, гэта адна з галоўных прычын атэрасклерозу. Па ўпакоўцы можна здагадацца аб наяўнасці транстлушчоў па фармулёўцы "маргарын". Але часам пішуць "сумесь раслінных тлушчоў", і гэта можа азначаць што заўгодна, напрыклад, тыя ж транстлушчы", — распавёў Малазёмаў.
Чым можа быць небяспечны для арганізма пальмавы алей, слухайце ў гутарцы з аўтарам і вядучым праекта "Ежа жывая і мёртвая" на НТВ Сяргеем Малазёмавым на радыё Sputnik Беларусь.
