ВІЦЕБСК, 19 кра — Sputnik. Гараджане не ўяўляюць цэнтр свайго горада без гуку званоў. Карэспандэнт Sputnik пагутарыў з адным з віцебскіх званароў, які падзяліўся сакрэтамі майстэрства і распавёў пра свята званоў.
Мастацтва перазвону
Перазвон — гэта творчасць дзеля Хрыста, кажуць званары. Кожны імкнецца прыўнесці ў унікальнае мастацтва нешта сваё. Магчыма, таму музыка званоў заўсёды адрозніваецца, бо паўтарыць адзін і той жа гук нельга, сцвярджаюць майстры перазвону.
"Званоў сем, як і нот. Яны падзяляюцца па масе, кожная нота адпавядае свайму звану. Праваслаўны перазвон — гэта як малітва, захаваная ў гуку", — распавёў званар Свята-Успенскага кафедральнага сабора Сяргей.
Званарная справа — няпростая. Чалавек павінен мець пачуццё такту, рытму і, вядома ж, слых. Назваў, мелодый і перазвонаў шмат, акрамя таго, розныя службы — і ўсё гэта званар павінен ведаць і ўмець добра выконваць.
Каб стаць званаром, трэба паспяхова прайсці выпрабаванні па кампаналогіі (асновам праваслаўнага звону). А для таго, каб вучні маглі практыкавацца, у Свята-Успенскім кафедральным саборы ёсць перасоўная званіца, якую выкарыстоўваюць падчас хросных хадоў.
Свята святла і дабра
"Здаўна перазвон служыў выказвання і радасці, і суму, і ўрачыстасці. Чалавека гэты гук прымушае задумацца, спыніцца, задаць сабе галоўнае пытанне: што не так адбываецца ў жыцці?" — распавёў Сяргей.
У Віцебску завяршылася свята перазвону. У праваслаўных храмах горада ў гэты дзень можна было пачуць музыку званоў. Святочныя перазвоны доўжыліся на працягу некалькіх гадзін. Для таго каб званы не гучалі адначасова, званары ў цэрквах ігралі па чарзе. Роўна апоўдні першай загучала галоўная званіца Свята-Успенскага кафедральнага сабора.
Многія гараджане прыходзілі на фестываль задоўга да яго пачатку. Сям'я Наталлі і Аляксея ў гэты дзень хрысціла свайго сына. Пра тое, што ў саборы свята званоў, даведаліся толькі падчас сакрамэнту.
"Для нашай сям'і гэта добры знак. Значыць, нездарма быў абраны такі дзень. На фестывалі мы ўпершыню, радуе, што ў нашым горадзе праводзяць такое цудоўнае свята", — адзначыла сям'я Нікалаевых.
Некаторыя са слухачоў казалі, што перыядычна прыходзяць паслухаць званароў. Пры гэтым яны сцвярджалі, што гэтыя гукі супакойваюць.
"Акрамя таго, я чытала, што званы лечаць і вельмі карысныя для людзей, таму прыходжу не толькі паслухаць іх, але і ўмацаваць сваё здароўе", — сказала Марта, слухаючы перазвон.
Горад на далоні
Яснае надвор'е і пералівы званоў прыцягнулі дзесяткі гараджан. Утульныя лаўкі, размешчаныя насупраць уваходу ў Свята-Успенскі сабор, былі занятыя. Не заходзячы ў храм, многія прыйшлі сюды проста атрымаць асалоду ад музыкі праваслаўных званароў. А дзеці з нядзельнай школы змаглі нават падняцца на званіцу. Але апынуцца на вышыні дзесяткаў метраў і ўбачыць горад з вышыні птушынага палёту можна было, толькі прайшоўшы інструктаж па тэхніцы бяспекі.
"Для хлопчыкаў і дзяўчынак з нашай нядзельнай школы пабываць на званіцы — цэлая прыгода. Калі падняцца наверх па лесвіцы, адкрываецца надзвычайны від на горад. Вядома, шмат хто хоча паспрабаваць свае сілы ў званарскім мастацтве, але сёння, у дзень свята, дзеці могуць толькі назіраць, як нараджаецца перазвон", — адзначыў званар Свята-Успенскага кафедральнага сабора Сяргей.
Свята званоў скончылася, але многія гараджане так і будуць прыходзіць да храма, садзіцца на лавачкі і слухаць перазвон. Бо цяпер надыходзіць лета — найлепшая пара для таго, каб атрымліваць асалоду ад праваслаўных званоў і пад вячэрнім небам Віцебска думаць пра штосьці сваё.
