https://bel.sputnik.by/20180423/detskie-golosa-zhivoj-klassiki-v-arteke-gotovyatsya-k-konkursu-chtecov-1034988949.html

Дзіцячыя галасы "Жывой класікі": у "Артэку" рыхтуюцца да конкурсу чытальнікаў

Дзіцячыя галасы "Жывой класікі": у "Артэку" рыхтуюцца да конкурсу чытальнікаў

Sputnik Беларусь

Колькі мільёнаў дзяцей сёння дэкламуюць прозу ўслых? Як палітыка ператварае падлеткаў у шпіёнаў? Што будзе, калі чытаць кнігі пад коўдрай? Пра ўсё гэта - у... 23.04.2018, Sputnik Беларусь

2018-04-23T13:29+0300

2018-04-23T13:29+0300

2018-04-23T17:17+0300

навіны

грамадства

галоўнае

у свеце

расія

конкурс "жывая класіка"

літаратура

літаратурны конкурс

https://cdnn11.img.sputnik.by/img/103498/09/1034980996_0:64:1280:788_1920x0_80_0_0_d93ee14f445ad06fa029c0e48505c0d1.jpg

МІНСК, 23 кра — Sputnik, Цімур Селіванаў. Па ўсім свеце расце пакаленне чытачоў, упэўненая кіраўнік міжнароднага конкурсу "Жывая класіка" Марына Смірнова. У яе праекце ўдзельнічаюць дзеці з усяго свету, якія дэкламуюць рускамоўную прозу. З 2011 года ўжо дзесяць мільёнаў маладых чытальнікаў паспаборнічалі за перамогу. У маі 2018 года на фінале "Жывой класікі" ў лагеры "Артэк" збяруцца дзеці з пяцідзесяці краін.Дзеці-шпіёны?Планаў на заваяванне свету ў арганізатараў "Жывой класікі" не было, праект ладзіўся як эксперымент. Аднак ужо першы фінал усерасійскага конкурсу сабраў пяцьсот гледачоў, і Марына Смірнова зразумела: праект цікавы і дзецям, і дарослым. Неўзабаве ахоп "Жывой класікі" павялічыўся да двух з паловай мільёнаў удзельнікаў.Міжнародным конкурс стаў таксама выпадкова. Дзеці за мяжой перадавалі вестку пра "Жывую класіку" па "сарафаннаму радыё" і актыўна слалі заяўкі. У 2013 годзе на конкурс у Маскву прыехалі хлопчыкі і дзяўчынкі з Арменіі, Азербайджана, Беларусі, Малдовы, Казахстана, Кыргызстана, Украіны, Турцыі і Польшчы. А праз тры гады "Жывая класіка" пабіла рэкорд: паміж сабой спаборнічалі чытальнікі з васьмідзесяці краін.На жаль, стабільнай дзяржпадтрымкі "Жывая класіка" не атрымлівае.Эмоцыі ва ўдзельнікаў конкурсу "Жывая класіка" самыя сапраўдныя "Мы ўжо шмат гадоў не бачым дапамогі з боку "Рассупрацоўніцтва". Пры гэтым міжнародных праектаў, альтэрнатыўных нашаму, проста няма. А прасоўваць рускую мову трэба менавіта сярод дзяцей. Гэта палітычна важна! Калі не працаваць з маладым пакаленнем, колькасць тых, хто ведае рускую мову, у свеце з кожным годам будзе падаць", — наракае Смірнова.Палітыка сапраўды ўплывае на "Жывую класіку", але не лепшым чынам. Анонс фіналу дзіцячага конкурсу, які праходзіць у крымскім "Артэку", правакуе інтэрнэт-троляў на крыкі ў сацсетках: "Лепш не вяртайцеся адтуль!", "Мы вас знойдзем на радзіме!""У лагер некаторых дзяцей мы прывозім інкогніта, а інтэрв'ю для нашага сайта яны даюць ананімна. Нейкім ўдзельнікам проста не выдаюць візы ў Крым. Аднойчы некалькіх бацькоў, чые дзеці з'ездзілі на фінал "Жывой класікі", нават звольнілі з працы", — дзеліцца арганізатар "шпіёнскімі жахамі".Кнігі пад коўдрайЧытацкая біяграфія самаго кіраўніка міжнароднага конкурсу чытальнікаў была няроўнай.Кіраўнік міжнароднага конкурсу "Жывая класіка" Марына Смірнова "Дзесьці да пятага класа чытанне для мяне было пакутай і абавязкам. Бацькі прымушалі мяне чытаць і пераказваць прачытанае. А потым мая рэпетытар стала падсоўваць мне самыя розныя кнігі, а пра іншыя, наадварот, казала: "Вось гэтую пакуль не чытай, яна табе не па ўзросце". Натуральна, я адразу ж бралася за іх. У выніку ўсё змянілася: бацькі забаранялі мне чытаць па вечарах, каб я паспявала рабіць урокі. Тады пачаліся хованкі над кнігай з ліхтарыкам пад коўдрай", — прызналася Марына Смірнова.У школе Марына была "адзінокім чытачом" сярод аднагодкаў. "Сяброў па кнігах" ў яе не было, а аднакашнікі нават дражнілі яе з-за любові да літаратуры. Дзякуючы конкурсу Смірнова споўніла сваю даўнюю мару — дзяліцца сваім чытацкім вопытам з іншымі.Ёсць у арганізатара конкурсу яшчэ адна мара — прывесці ў жыццё новых маленькіх чытальнікаў."У мяне няма дзяцей, але я іх вельмі хачу. Гэта мой план на бліжэйшую будучыню. Пакуль у мяне ёсць толькі хрэснік, але я актыўна ўдзельнічаю ў яго жыцці. Разам мы чытаем кніжкі, але ад удзелу ў "Жывой класіцы" ён пакуль адмаўляецца: не хоча, каб мяне западозрылі ў кумаўстве", — усміхаецца дзяўчына.Азартныя бацькі і дрыготкія каленкіБацькі ўдзельнікаў, зрэшты, не саромеюцца "залазіць" у конкурс. Арганізатар уздыхае: "На фіналах галоўныя спаборніцтвы праходзяць паміж бацькамі. Менавіта яны падаюць на апеляцыі пасля пройгрышу, кажуць дзецям: "Не вяртайся без перамогі!" ці абвінавачваюць арганізатараў у падтасоўцы. Часам проста хочацца папрасіць усіх сваякоў выйсці з залы".Падчас конкурсу дзеці паводзяць сябе больш спартыўна, чым іх бацькі Дарослыя спрабуюць нябачна прысутнічаць і ў саміх выступах:"Некаторыя бацькі вучаць дзяцей, калі на сцэне падымаць руку, як дрыгаць нагой і што пры гэтым адчуваць. У такія моманты пытаеш сябе: "Навошта мы наогул праводзім конкурс, калі атрымліваем злепленыя дарослымі нумары?" Перад фіналам мы гаворым дзецям: "Калі ласка, забудзьцеся пра ўсё, чаму вас вучылі!" — распавядае Сміронова.Дзеці-ўдзельнікі, па яе словах, дэманструюць спартыўныя паводзіны часцей, чым іх бацькі. Жорсткай канкурэнцыі і падножак перад выхадам на сцэну на "Жывой класіцы" няма. Ды і наогул перамога — далёка не галоўная матывацыя для хлопчыкаў і дзяўчынак. Смірнова лічыць: дзеці прыходзяць на конкурс дзеля таго, каб пасябраваць з іншымі і падзяліцца сваімі любімымі кнігамі.Яшчэ адзін важны стымул для ўдзелу — гэта практыка жывых выступаў."Усім людзям хоць бы раз у жыцці даводзіцца выступаць перад вялікай аўдыторыяй, але многія баяцца сцэны. Вось пасталееце вы, трэба будзе зрабіць на працы прэзентацыю — а ў вас каленкі дрыжаць. На нашым конкурсе можна адпрацаваць гэтую сітуацыю загадзя", — тлумачыць Марына.Срэбны век дзіцячай літаратурыПасля ўдзелу ў конкурсе дзеці не знікаюць з гарызонту арганізатараў "Жывой класікі". Яны агітуюць іншых маладых чытальнікаў выступаць на радыё і гарадскіх святах, запісваць аўдыёкніжкі і валанцёраў у школах для дзяцей са слабым зрокам. Дзяцей і падлеткаў запрашаюць працаваць у прэс-цэнтр конкурсу, дзе яны бяруць адзін у аднаго інтэрв'ю і пішуць рэпартажы.Журы міжнароднага конкурсу "Жывая класіка" Для ўсіх удзельнікаў конкурсу адкрыты дзверы лагера "Жывая класіка", на працягу года яго праводзяць у розных краінах. Там дзеці разам пішуць кнігі, здымаюць фільмы і кліпы, ставяць спектаклі. А нядаўна арганізатары правялі для хлопчыкаў і дзяўчынак паэтычныя анлайн-батлы з зоркамі. Юныя чытальнікі спаборнічаюць з вядомымі акцёрамі, хто лепш прачытае верш рускага паэта. Пераможцу выбіраюць карыстальнікі сацсетак.За гады існавання ў "Жывой класікі" з'явілася мноства клонаў: у розных гарадах Расіі сталі масава ўзнікаць праекты, часам нават з аналагічнай назвай. Смірнова не крыўдзіцца на "пірацтва": гэта паказчык папулярнасці."Жывая класіка" мімаволі стала заканадаўцам інтэрнэт-моды і дапамагла кнігавыдаўцам."Цяпер рускі сегмент YouTube перапоўнены відэа з дзецьмі, якія чытаюць кнігі ўслых, рэкламуюць кніжныя навінкі, робяць агляды на падлеткавую літаратуру. У 2011 годзе нічога падобнага не было. Не кажу, што галоўная роля ў гэтым — наша, але мы відавочна гэтаму спрыялі.Дзякуючы гэтаму дзіцячая і падлеткавая літаратура стала камерцыйна больш паспяховай. Гэтага не было дзесяць гадоў таму — кнігі для падлеткаў літаральна баяліся выпускаць. Наш рух выхоўвае пакаленне чытачоў. Цяпер няхай не залаты, але срэбны век дзіцячай літаратуры", — перакананая Смірнова.

расія

2018

Навіны

ru_BY

навіны , грамадства, галоўнае, у свеце, расія, конкурс "жывая класіка", літаратура, літаратурны конкурс