Відэа

Лідзія Ярмошына: бацьку на вайне выратаваў чарапахавы суп

Падпісацца
Пасля цяжкай кантузіі Міхаіла Гаркавенку адправілі ў ташкенцкі ваенны шпіталь. Салдат кармілі рысавай кашай на вадзе - набрацца сіл ад яе было немагчыма. Выратавалі чарапахі. Як? Глядзіце новае відэа праекта Sputnik "Франтавая пераклічка".

Бацька кіраўніка беларускага ЦВК Лідзіі Ярмошынай - этнічны ўкраінец. У савецкую армію ён быў прызваны адразу ж пасля пачатку вайны ў 1941 годзе. На той момант Міхаілу Гаркавенку было ўсяго 19 гадоў.

Дзмітрый Мезенцаў: бацька адзінаццаць разоў пісаў рапарт, каб патрапіць на фронт - Sputnik Беларусь
Відэа
Дзмітрый Мезенцаў: бацька адзінаццаць разоў пісаў рапарт, каб патрапіць на фронт

"Бацька скончыў паскораныя артылерыйскія курсы, быў камандзірам артылерыйскай батарэі. Вайна вызначыла ўвесь яго далейшы шлях. Ён стаў кадравым вайскоўцам, скончыў службу ў званні падпалкоўніка ракетных войскаў", - распавядае Лідзія Міхайлаўна гісторыю бацькі для спецпраект Sputnik "Франтавая пераклічка".

Міхаіл Гаркавенка не любіў гаварыць пра вайну - як і многія франтавікі. Можа быць, гэта было звязана і з тым, што ўсё пакаленне прайшло вайну, і падкрэсліваць свае заслугі было не прынята, мяркуе Лідзія Міхайлаўна.

Але адну гісторыю бацька ўсё ж ёй распавёў.

"Бацька быў цяжка паранены, кантужаны, ён страціў слых, не мог размаўляць. Мама казала, у яго нават былі думкі пра самагубства. На шчасце, усё аднавілася, кантузія прайшла, хоць усе зубы з тых часоў былі металічныя - сківічнае раненне. Раненне было настолькі цяжкім , што бацькі адправілі на лячэнне ў Ташкент, у глыбокі тыл, у ваенны шпіталь", - успамінае Лідзія Міхайлаўна гісторыю бацькі.

Хоць да вайны ў Ташкента была рэпутацыя "хлебнага" горада, у тыя гады есці там было няма чаго - занадта шмат было эвакуяваных.

"Салдацікі ў шпіталі таксама кармілі вельмі дрэнна. Як казаў бацька, адной рысавай баландай на вадзе. Для ўкраінскага хлопца, які ў жыцці не еў рысу, гэта было вельмі экзатычна. Падняцца на такім прадукце было немагчыма", - тлумачыць Лідзія Міхайлаўна.

Эдуард Ханок пра ваенную гісторыю бацькі: дайшоў да Берліна - Sputnik Беларусь
Эдуард Ханок пра ваенную гісторыю бацькі: дайшоў да Берліна

Але салдатам падказалі выйсце - у ваколіцах Ташкента вадзілася чарапахі, а чарапахавы суп - вядомы сусветны дэлікатэс, вельмі пажыўная страва. Афіцэры з табельнай зброяй выходзілі ў стэп, стралялі чарапах, прыносілі ў шпіталь і варылі суп, які дапамагаў станавіцца на ногі.

"І сапраўды, вельмі сытны, пажыўны чарапахавы суп змог дапамагчы. Здароўе бацькі паправілася, яго адправілі на фронт. Вось так мірная жывёла чарапаха ратавала ваеннаслужачых", - успамінае Лідзія Міхайлаўна.
Вайну ён скончыў у Будапешце ў 1945 годзе. Яшчэ год займаўся ліквідацыяй бандфармаванняў на тэрыторыі Заходняй Украіны.

А ў Беларусь Міхаіл Уладзіміравіч Гаркавенка разам з сям'ёй пераехаў ў 1952-ім годзе. Наша краіна стала для яго другой радзімай, хоць кожнае лета ён і прыязджаў у родную Украіну.

У Беларусі ён пражыў да канца жыцця.

"Ён ніколі не карыстаўся прывілеямі. У першы раз я адправіла яго ў шпіталь ветэранаў ВАВ за год да смерці. Персанал быў уражаны - упершыню за доўгі час з'явіўся франтавік з чатырма ордэнамі", - успамінае Лідзія Ярмошына.

Глядзіце ўспаміны Лідзіі Міхайлаўны пра бацьку на відэа Sputnik.

"Франтавая пераклічка" - традыцыйны праект прэс-цэнтраў Sputnik Блізкае Замежжа. У 2020 годзе мерапрыемства будзе праводзіцца ў трэці раз. Але абмежавальныя меры па прычыне пандэміі COVID-19 ўнеслі карэктывы.

Відэамасты, якія злучаюць прэс-цэнтры розных рэдакцый, не будзе. Будуць публікавацца відэаролікі з вядомымі грамадзянамі і дзяржаўнымі дзеячамі гэтых краін, якія раскажуць сямейныя гісторыі пра ўдзельнікаў Вялікай Айчыннай вайны.

Стужка навiн
0