Алімпійскае маскоўскае лета 1980 года не толькі ўвайшло ў гісторыю вялікай краіны, але стала памятным ў жыцці будучага знакамітага і тытулаванага беларускага дызайнера. Віцебская дзяўчынка Эльвіра Жвікава тады прыехала паступаць у Маскоўскі тэкстыльны інстытут.
"Я выдатна памятаю гэтае лета. Экзамены з-за Алімпіяды змясціліся на сярэдзіну жніўня - гэта была спякота і напалову пустая Масква. Посталімпійскія настроі вельмі адчуваліся", - успамінае яна. Гэта потым, пасля заканчэння прэстыжнага маскоўскага ВНУ, яна вернецца ў Мінск і заваюе многія вяршыні ў прафесіі. А з таго лета яна запомніла, як Алімпіяда-80 мяняла людзей: не толькі ўнутрана, але і знешне.
Худзі родам з 80-х
Жвікава ўпэўненая, да прыкладу, што паняцце "алімпійкі", тое, што сёння стала адным з самых модных і запатрабаваных прадметаў гардэроба, - худзі на маланцы і з белымі палоскамі - родам з той Масквы 80-х.
Але мяжой летуценняў ўсіх моднікаў і модніц вялікай краіны тады былі джынсы.
"Вядома ж, усе насілі джынсы. У маёй сяброўкі быў такі цудоўны джынсавы камбез. Гэта проста была мая мара. Тады мы ўсе таксама захварэлі штроксами, усім захацелася іх займець. У фарцоўшчыкаў гэта каштавала казачных грошай, студэнцкая стыпендыя не дазваляла набыць іх. Але галота на выдумкі хітрая - мы знайшлі ў продажы вельвет і, каб атрымаць дробны рубчыкі, выстрыгалі нажніцамі", - успамінае яна.
"Вельветавую" тэматыку, як і іншыя модныя фішкі, прыўнеслі замежныя госці, якія тады прыехалі на Алімпіяду.
"Потым яна надоўга ўвайшла ў гардэробы самых модных персанажаў тусовак і ў Мінску, і Маскве. Усе насілі вельветавыя пінжакі, вельветавыя джынсы, штроксы", - распавяла дызайнер.
Пра "бабуліны" балеткі і сафары
Алімпіяда-80 стала папярэднікам многіх сучасных трэндаў у адзенні і абутку, Жвікава распавяла, як маскоўскія студэнткі-дызайнеры стваралі "шэдэўры" з бабуліных тапак.
"У той час у модзе былі балеткі - гэта было вельмі дэфіцытна і модна. Набыць іх можна было толькі за валюту ў "бярозках"(крамы ў СССР, якія гандлявалі за валюту і чэкі - Sputnik). А мы, студэнты куплялі бабуліны тапкі на плоскім хаду і распісвалі, лакам задзімалі - усё ж такі мы былі мастакі! І, па меншай меры, на адзін-два выхады куды-небудзь на дыскатэку схадзіць хапала", - успамінае Эльвіра.
З чым яшчэ асацыюецца мода тых гадоў, дык гэта са стылем сафары. У 1968-м Іў Сен-Ларан выпусціў сваю першую знакамітую калекцыю ў стылі сафары, і далей у 1970-я не раз прапаноўваў розныя варыянты падобнага адзення. Да Алімпіяды-80 трэнд быў на піку ў СССР: тэма накладных кішэняў, батнікаў-газет была вельмі моднай і актуальнай.
Модная спадчына Алімпіяды
Кажучы пра ўплыў на стрыт-стайл наступных гадоў, Жвікава звярнула ўвагу на папяровыя курткі-вятроўкі, якія некалькі сезонаў назад літаральна ўварваліся на подыумы модных сталіц.
"Мне здаецца, як спадчына Алімпіяды, засталіся гэтыя папяровыя курткі-вятроўкі, на якіх была нанесеная алімпійская сімволіка. Гэта знакамітыя маскоўскія будынкі, выведзеныя ў выглядзе алімпійскіх дарожак, а таксама з выявай талісмана - алімпійскага мішкі", - сказала дызайнер.
Паводле яе слоў, у 1980 годзе вельмі шмат савецкіх людзей былі валанцёрамі алімпіяды, і ў іх засталіся гэтыя вятроўкі. "Яны хадзілі ў гэтых папяровых куртках - гэта было вельмі крута. Гэтыя бомберы з мятай, жаванай паверхняй! Гэта было вельмі эфектна", - успамінае дызайнер.
Мара вінтажніцы
Маючы за спіной шматгадовы вопыт працы ў якасці паспяховага дызайнера, Эльвіра аддае належнае таленту мастакоў, якія працавалі над алімпійскай вопраткай і аксэсуарамі.
"Сумкі - вельмі класная тэма. Сёння такая сумка была б прадметам зайздрасці любой вінтажніцы. Таму што шыкоўная форма - прастакутнік, пакладзены на доўгі бок з закругленымі кутамі, з кантамі, з алімпійскай сімволікай", - сказала яна.
Разам з тым яна прызнае, што тагачасная "залатая моладзь" аддавала перавагу сумкі з надпісамі на замежнай мове.
З моманту маскоўскай алімпіяды прайшло 40 гадоў. Яна стала не толькі падзеяй у спартыўным і палітычным жыцці вялікай краіны, ніхто не стане ўжо спрачацца з тым, што яна аказала каласальны ўплыў на моду, у тым ліку і спартыўную.
"Усе могуць успомніць бясконцыя кранштэйны з маркотнымі трэніках. Мне здаецца, што Алімпіяда-80 асвяжыла гэтую спартыўную частка адзення белымі кантраснымі лампасамі, якія потым перавандравалі з алімпійскай формы ў прамысловую распрацоўку.
