Кожны павінен разумець, што дзіця не паказвае істэрыку перад тэлевізарам або шафай, напрыклад. Як правіла, гэта дэманстратыўныя паводзіны перад чалавекам, які адчувальны да істэрык, лічыць доктар Камароўскі.
"Калі ў таты адразу пачынаюць трэсціся рукі, то дзіця менавіта перад ім і будзе ладзіць істэрыкі. А перад мамай, якая ўсміхнулася і пайшла, не. Важна, каб калі істэрыка пачынаецца, вы ніякім чынам не паказалі, што вас гэта хвалюе, гэта не той спосаб, якім з вамі можна размаўляць. Калі хоць адзін раз з дапамогай істэрыкі дзіця даможацца свайго, яно будзе выкарыстоўваць гэтыя метады", - разважае Камароўскі.
Што тычыцца ўмяшання бабуль і дзядуляў, якія часта гатовыя зачыняць вочы на многія ўчынкі дзяцей і дараваць ім літаральна ўсё, то тут у доктара Камароўскага пазіцыя даволі выразная і безапеляцыйная.
"Бабуля - гэта слабое звяно, адназначна. Але я адразу магу суцешыць: дзеці вельмі хутка разумеюць, кім можна кіраваць, а кім - не. І вельмі хутка вучацца змяняць цэнтр увагі. Гэта значыць, дзіця будзе ладзіць істэрыкі бабулі, але не будзе іх ладзіць таму, хто не рэагуе. І вы прыйдзеце да таго, што ў вас проста будзе два розных дзіцяці: паслухмянае з вамі і непаслухмянае без вас", - кажа Камароўскі.
Фрагмент выступа ўрача-педыятра Яўгена Камароўскага слухайце ў аўдыёзапісы на радыё Sputnik Беларусь.
